Κύριε διευθυντά,
oι αποτρόπαιες δολοφονίες γυναικών το τελευταίο διάστημα μας θέτουν, ως κοινωνία και πολιτισμική ενότητα, μπροστά στο τεράστιο και αμείλικτο βάρος των ευθυνών που μας αναλογούν.
Ακούγονται και γράφονται πολλά σχετικώς. Βασικά συμφωνούμε, ότι πρόκειται για ζήτημα διαπαιδαγώγησης. Μπορούμε, όμως, να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα αυτό από κοινού, μόνο μέσα από συλλογική, κοινωνική και κρατική, διαπαιδαγώγηση: μόνο η κοινή γραμμή θα μπορούσε να καταστήσει και την ενδοοικογενειακή διαπαιδαγώγηση αποτελεσματική.
Και, όταν μιλάμε για γενική διαπαιδαγώγηση, εννοούμε, πέραν της παιδείας, κυρίως την ποινική: «…Η γενική διαπαιδαγώγηση, γιατί με την ύπαρξή της η ποινή κάνει έντονα αισθητές τις αντικοινωνικές μορφές συμπεριφοράς, που πρέπει να αποφεύγονται, κι έτσι καλλιεργεί -όσο κι αν αυτό φαίνεται παράδοξο με την πρώτη ματιά- τις αντίθετες προς το έγκλημα πνευματικές και ψυχικές τάσεις…» (Γ.Α. Μαγκάκη Ποινικό Δίκαιο σελ. 48).
Φυσικά, λοιπόν, σύμφωνα με τα πιο πάνω δεν θα έχει κανένα νόημα και αποτέλεσμα ο πήχυς να μπει στο επίπεδο της ανθρωποκτονίας, στην κορύφωση της εγκληματικής συμπεριφοράς – εκεί πια το πράγμα αρχίζει να ξεφουσκώνει. Αλλά πρέπει να μπει ήδη στην αρχή, το ξεκίνημα, τη ρίζα του κακού, που δεν είναι άλλο από την ενδοοικογενειακή (και γενικότερα συντροφική) βία. Άλλωστε, και το πρόσφατο τραγικό συμβάν δεν προέκυψε εν αιθρία, αλλά μετά από σωματική βία.
Λάθος. Όχι ο πήχυς να μπει. Ο πέλεκυς της δικαιοσύνης να πέφτει. Η βία αυτή να αντιμετωπίζεται, ποινικώς, από τώρα και στο εξής αυστηρά, σαν κακούργημα, όχι πλημμέλημα.
Πράγματι, αν εστιάσουμε στον κακουργηματικό χαρακτήρα της σωματικής βίας κατά των ζώων, και στο ότι οι γυναίκες είναι εξίσου απροστάτευτες με τα τελευταία έναντι των σωματικά υπέρτερων “ανδρών”, ποιός ο λόγος, λοιπόν, για τον οποίον ένας “άνδρας” δικάζεται για κακούργημα, αν κακοποιήσει τον σκύλο του, ενώ απλά για πλημμέλημα, αν το θύμα είναι η γυναίκα του;
Συνεπώς επιβάλλεται, αμελλητί, η τροποποίηση της νομοθεσίας μας σε τούτο το φονικό κοινωνικό πρόβλημα της ενδοοικογενειακής (και γενικότερα συντροφικής) βίας!
Παρασκευάς Μαμαλάκης
Από τον τρόπο γραφής σας υποψιάζομαι ότι είστε νομικός;;
Η ενδοοικογενειακή βία γιά σας έχει φαίνεται πρόσημο ανδρικό!
Νομίζω ότι αυτό είναι άδικο και αποπροσανατολισμό σε σχέση με την αναζήτηση των αιτίων
για αυτό το κοινωνικό φαινόμενο!
Με εκτίμηση!
παρακαλώ διορθώσετε…αποπροσανατολιστικό!
Πού βρίσκετε την αδικία και τον αποπροσανατολισμό;;
Η άποψη ότι η ενδοοικογενειακή βία εκπορεύεται μόνο από άνδρες, κατά την γνώμη μου,δεν είναι σωστή! Σωματική βία μπορεί να υποστεί και ένας “αδύνατος” άνδρας από μία αυταρχική γυναίκα χωρίς απαραίτητα αυτό να καταλήγει σε έγκλημα!
Γνωρίζω τέτοιες περιπτώσεις και θεωρώ ότι αδικείτε εν μέρει τους άνδρες με την προσέγγιση σας.
Ασφαλώς συμφωνώ ότι τα εν λόγω αδικήματα πρέπει να τιμωρούνται πιό αυστηρά!