Της ημέρας

Η εαρινή ισημερία καθιερώθηκε να είναι και διεθνής ημέρα της ποίησης. Οι ισημερίες καθορίζουν την έναρξη της άνοιξης και του φθινοπώρου, ενώ τα ηλιοστάσια προσδιορίζουν την έναρξη του καλοκαιριού και του χειμώνα αντίστοιχα. Η άνοιξη, όπως και η ποίηση, δεν έχει σταθερή ημερομηνία εκκίνησης, και οι εποχές του έτους, όπως και η ποιητική έμπνευση, δεν έχουν ίδια διάρκεια. Η πρώτη μέρα της άνοιξης ποικίλει ανάμεσα στις 19 (πιο σπάνια), στις 20 (συνήθως) και στις 21 Μαρτίου, ανάλογα με το έτος.
Η περσινή και η φετινή χρονιά είναι πολύ παράξενες. Τόσο ο καιρός που είναι ανυπότακτος, όσο και τα γεγονότα που συμβαίνουν γύρω μας, υπερβαίνουν κάθε λογική αλληλουχία. Γι’ αυτό και ανθεί η ποίηση! Σήμερα σε καιρό αφάνταστης κρίσης-οικονομικής και ανθρωπιστικής- έρχεται αρωγός η ποίηση. Έστω και ως παρηγορητική. Λιτή, ανεπιτήδευτη, ειλικρινής, ρεαλιστική μας προτρέπει: «Λίγη αγάπη, ένας φίλος, ένα όνειρο, δυο στίχοι,/ κάποτε ένα δάκρυ, γέλια καθημερινά,/ έρωτας για την πατρίδα, πίστη αμέτρητη στην τύχη,/ η ζωή μας όλη νά!» [Ν. Καμπάς (1857-1932) «Παιδιά», 1-4. 1934. Γ. Θέμελης (επιμ.), Προβελέγγιος, Δροσίνης, Πολέμης, Στρατήγης, Καμπάς.]