Σε 16 ηµέρες γιορτάζουµε τα Χριστούγεννα. ∆ηλαδή, για όσους πιστεύουν και µη, παγκόσµια εορτάζεται η γέννηση του Καλού.
Μέσα σε 16 µικρές προτάσεις σκέφτηκα να χωρέσω την αξία που έχουν κάθε βιβλίο, κάθε έντυπο µε τυπωµένες λέξεις, προτάσεις, εικόνες. Να χωρέσω δηλαδή αν γίνεται, τη µαγεία… Αισθάνθηκα αυτή την ανάγκη µόλις αντίκρυσα την εορταστική φωτογραφία της ∆ηµοτικής Βιβλιοθήκης στο Ρέθυµνο, η οποία δεν κρύβω, πολύ µε συγκίνησε.
∆ιαλέγω µόνος µου το κάθε βιβλίο. ∆εν ακούω κανέναν. ∆εν µε διατάζει κανένας.
Όταν διαβάζω νιώθω ότι το φως γίνεται πιο έντονο από µόνο του.
Πάντα στην τελευταία σελίδα, χαµογελάω.
Όσο κι αν το κακοµεταχειριστώ, εκείνο είναι εκεί και µε περιµένει να συνεχίσουµε την κουβέντα µας.
Λένε πως σιγά σιγά χάνεται, αλλά όπου πάω βλέπω τόσα πολλά βιβλία, που πάλι χαµογελάω.
Ξεκινάµε όλοι µας τη ζωή µας µε παραµύθια, προσπαθούµε να ζήσουµε ζωή σαν παραµύθι και κλείνουµε τα µάτια µας έχοντας έστω νοητά, γράψει το δικό µας παραµύθι.
Με το διάβασµα κατάλαβα, ότι η επίγεια κόλαση αφορά κάθε µορφή ακρότητας, κάθε µορφή ακραίας ιδεολογίας, ακραίου βηµατισµού ή λόγου.
Ποτέ µου δεν έκανα δώρο ένα βιβλίο και να δω άσχηµο µορφασµό στο πρόσωπο του απέναντι µου. Μα ποτέ όµως.
Επιµένω χρόνια τώρα, ότι από µία πρόταση τυπωµένη σε ένα βιβλίο, µία εφηµερίδα, κάποιοι κατάφεραν να αλλάξουν τον κόσµο.
Σκέψου πως, µία ιδεολογία, ένας πόλεµος, µία επανάσταση, ένα επίτευγµα της επιστήµης, µία υπέροχη θεατρική παράσταση, ένα εξαίσιο τραγούδι, όλα ξεκίνησαν από ένα βιβλίο, από λέξεις και φράσεις τυπωµένες σε χαρτί.
Το πιο ηχηρό γέλιο µου, ήταν µόνος στο δωµάτιο, διαβάζοντας κάτι αστείο ή κάτι που δεν είχα σκεφτεί και µε ξεµπλόκαρε.
Κάποτε στο νοσοκοµείο, είχα απίστευτα άσχηµες, αρνητικές σκέψεις. Κράτησα ένα βιβλίο µπροστά µου, αποκοιµήθηκα, ξύπνησα µε το βιβλίο στο στέρνο µου… ήµουν τόσο ανάλαφρος και χωρίς καµία από τις σκέψεις τις κακές.
Όταν ήθελα να φάω ένα δύο κεφτεδάκια παραπάνω, ζητούσα από τη σύντροφο µου να µου διαβάσει µία είδηση στην εφηµερίδα, σελίδα… τάδε.
Μέσα από τα βιβλία και τις εφηµερίδες, έµαθα να οργανώνω τη σκέψη µου. Έπρεπε τη σελίδα 64 να τη συνδέσω µε προηγούµενες σελίδες. Απίστευτη µαγεία η µνήµη. Να ‘σαι καλά βιβλίο µου.
∆ιαδίκτυο και γνώση… µπα δε θα το έλεγα. Βιβλία και γνώση… ναι ταιριάζει σαν τον έρωτα που ταιριάζει, στον άνθρωπο.
Κάποτε έκλεψα ένα µπισκότο από ένα περίπτερο. Ένα σουγιά από ένα παζάρι. Ένα σοκολατούχο από ένα σούπερ µάρκετ. Κάποτε έκλεβα βιβλία από βιβλιοπωλεία. Αλλά οκ, όλα τα ξεπλήρωσα µε την αξία τους και την οµολογία µου στους ιδιοκτήτες. Ήθελα βλέπεις να µοιάσω του Όλιβερ Τουίστ.
