– (Aντιθέσεις) Η ομορφιά χαρακτηρίζει
-κατά γενικό κανόνα- τα Χανιά. Ειδικά η παλιά πόλη με το ενετικό της λιμάνι και τα ποικιλόμορφα κτίσματά της, είναι πόλος έλξης για φωτογράφους, κινηματογραφιστές, ερωτευμένους, νεόνυμφους, Ελληνες μαθητές, ξένους επισκέπτες. Μάλιστα, όταν η θάλασσα είναι ήρεμη και η πόλη καθρεφτίζεται μέσα της (φωτ. 1) τότε πράγματι μακαρίζεις τους “τυχερούς” κατοικούς της πόλης.
Φυσικά υπάρχει και η άλλη πλευρά. Η ασχήμια. Μικρό δείγμα της η… σουρεαλιστική εικόνα που παρουσιάζουν τα παλιά κτίσματα (φωτ. 2) των Αγίων Αποστόλων (παλιές κατασκηνώσεις). Τα θυμάμαι απαράλλακτα έτσι, αφότου έχω έλθει στα Χανιά, το 1978!). Υπάρχει, άραγε σε κανένα συρτάρι του Δήμου σχέδιο γι αυτά, ή θα περιμένουμε άλλα 40 χρόνια γα κάποια στοιχειώδη αξιοποίησή τους;
– (Η συμφωνία με την Ιταλία) Στη μιζέρια των μνημονίων και του κορωνοϊού, υπάρχουν και ευχάριστες ειδήσεις, όπως αυτή της συμβιβαστικής συμφωνίας για ΑΟΖ με την Ιταλία. Μια συμφωνία που εκυοφορείτο 40 χρόνια τώρα και, επιτέλους, λήγει ικανοποιητικά και για τις δυο χώρες. Το σημαντικό για τη χώρα μας είναι ότι, μ’ αυτή τη συμφωνία, αφενός δείξαμε ισχυρά διπλωματικά αντανακλαστικά απέναντι στην αδηφάγο Τουρκία και το αυθαίρετο “σύμφωνό” της με τη Λιβύη, αφετέρου, αποδείξαμε (πάλι στην Τουρκία, σχετικά με το αυθαίρετο casus belli της) ότι η Ελλάδα διατηρεί ακέραιο το δικαίωμα επέκτασης της αιγιαλίτιδας ζώνης της από τα 6 στα 12 ναυτικά μίλια. Οποτε κρίνουμε εμείς. Νομίζουμε πως, αν επιτευχθεί συμφωνία και με την Αίγυπτο, θα είναι η πιο κατάλληλη στιγμή για μια τέτοια κίνηση στα νότια της Κρήτης.
