-(έλλειμμα ηγετών) Σε δύσκολους καιρούς, αυτό που επιτείνει τη δυστυχία του κόσμου είναι η έλλειψη ικανής ηγεσίας. Σπάνια στην Ιστορία βρέθηκαν άτομα τα οποία με την ικανότητα της προβλεπτικότητάς τους (Ελ. Βενιζέλος) έστρεψαν τα γεγονότα υπέρ της χώρας τους. Σήμερα, γενική διαπίστωση αυτό, η ΕΕ πάσχει από ικανούς άνδρες. Εξάλλου, δεν έχει συνταγματικά έναν και μοναδικό «ηγέτη», όπως ας πούμε οι ΗΠΑ. Όσο για τα μικρά και μεσαία κράτη- μέλη της δυσανασχετούν με τον υπαινιγμό ότι αποτελούν τους… προλετάριους των “μεγάλων” (Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία). Αλλά τα ίδια τα μικρά και μεσαία κράτη δεν είναι άραγε διαιρεμένα σε χώρες του βορρά και χώρες νότου, ανατολής και δύσης; Τώρα θα μπορούσε βέβαια να είναι η στιγμή τους. Αλλά ποιο από αυτά θα έχει το θάρρος ή την αξιοπιστία να ηγηθεί προβάλλοντας μια ισχυρή προσωπικότητα; Εξάλλου και η έννοια του “ευρωπαϊκού ιδεώδους” πλήττεται κάθε μέρα εξαιτίας του ρωσοουκρανικού πολέμου και των συμφερόντων του κάθε κράτους χωριστά.
-(“δι ασήμαντον αφορμήν”) Το πόσο έχει ευτελιστεί η ανθρώπινη ζωή στην εποχή μας, δεν είναι ανάγκη να το τονίσουμε. Καθημερινά περιστατικά ποικιλόμορφης βίας γεμίζουν τις τηλεοπτικές οθόνες και τις σελίδες των εφημερίδων. Έτσι, δυστυχώς, δεν μας εκπλήσσει το γεγονός (Κρήτη) με το αιματηρό συμβάν κατά το οποίο, ενώ χόρευαν περίπου 50 άτομα σε πίστα γάμου, το θύμα, ένας 25χρονος βρισκόταν στη μέση της πίστας. Από τα δυο αδέλφια (θύτες), το ένα πήγε να περάσει και τότε, λέει η πληροφορία, ο 25χρονος του έβαλε τρικλοποδιά! Ακολούθησε λεκτική αψιμαχία, άναψαν τα αίματα, έπεσαν μπουνιές και ακολούθησε μαχαίρωμα! Τόσο γρήγορα, τόσο ανόητα, τόσο ανεύθυνα, τόσο απάνθρωπα.
-(ποίηση και πίστη) Υπάρχει στην εφημερίδα “Χ.ν.” μια σελίδα (πολλές φορές και δυο) ανοιχτή για τις λογοτεχνικές-συνήθως ποιητικές-αναζητήσεις των αναγνωστών της. Όχι σπάνια η ποίηση που γράφεται είναι αξιόλογη, όπως και αρκετά κείμενά της. Προχθές, με τίτλο “Η δύναμη του Σταυρού” (Εννιαχωριανός) διαβάσαμε και τους εξής ωραίους απλόυς στίχους, για τη δύναμη της πίστης:
«Όποιος τη μέρα ξεκινά, κάνοντας το σταυρό ντου/έχει τον Παντοδύναμο, προστάτη βοηθό ντου. (…)/ Μα και την κάθε απειλή που ‘θελε να του τύχει/η πίστη του εις τον Χριστό, την κάνει ν’ αποτύχει./Ξεφεύγ’ από κατσάβραχα που θα βρεθούν μπροστά του/και τον Θεό δοξολογεί μέσ’ από την καρδιά του».
