–
ΜΕΤΑ τις τελευταίες καταστροφικές νεροπλημμύρες, η πόλη -τα Χανιά- ξαναμπαίνει στους ρυθμούς της. Κι όπως πάντα, «κατόπιν εορτής», προσπαθούμε να βρούμε ποιος έχει την ευθύνη της παράλειψης ή της αμέλειας κάθε απρόβλεπτου(;) γεγονότος κ.λπ. Αλλά, η ζωή συνεχίζεται, όπως στη φωτογραφία μας (φωτ. 1) με τον άνθρωπο με τα περιστέρια! Που, επί τούτου-εκεί στην πλατεία 1866- τους αγοράζει τροφή. Χαίρεται να τα ταΐζει νοιώθοντας το φτεροκόπημά τους δίπλα του κι ακούγοντας το ικανοποιημένο «γουργουρητό» τους. Είναι κι αυτό ευτυχία…
– ΠΕΡΝΩΝΤΑΣ από τον ιστορικό τόπο των Λάκκων, κατά την μονοήμερη εκδρομή με την “Πολυδράση” στον Ομαλό, σταθήκαμε για λίγο μπροστά στον ανδριάντα του Χατζημιχάλη Γιάνναρη (φωτ. 2). Ωραία η πρωτοβουλία των Λακκιωτών να υπάρχει και η ελληνική σημαία αναπεπταμένη δίπλα από τον ήρωα. Όμως, μήπως κάπου κάπου θα έπρεπε αυτή να αλλάζει εξαιτίας της καταστροφής που αυτή υφίσταται από τους καιρούς;
– ΤΟ παλιό λιμάνι των Χανίων “ταξιδεύει”! Με το χρόνο και με την ιστορία του. Και χαρά σ’ αυτούς που γεύονται τα κάλλη του όλες τις εποχές. Βέβαια η πολυαναμενόμενη αναστήλωση των ενετικών Νεωρίων αργεί, αλλά ας αρκεσθούμε στην ανακατασκευή του παλιού Τελωνείου – που όλο τελειώνει και δεν τελειώνει! Χρονοβόρες και ευρωβόρες οι ανακατασκευές. Υπομονή θέλουν. Όπως υπομονετικά ραμφίζουν (φωτ. 3) τον ουρανό τα ιστία των μικρών ταξιδιωτικών τουριστικών ιδιωτικών yachts που περιμένουν ούριο άνεμο για να ξαναβγούν στα πελάγη…
