Η ειδική άδεια προστασίας της µητρότητας έχει επεκταθεί πλέον -βάσει ΦΕΚ από τα τέλη του 2023- για όλες τις µητέρες, σε όλα τα ταµεία, αποκαθιστώντας έτσι µια µεγάλη αδικία και διακρίσεις που υφίσταντο οι αγρότισσες, οι αυτοαπασχολούµενες και γενικά όλες οι µισθωτές και µη που δεν τη δικαιούνταν.
Αυτό στα χαρτιά… γιατί στην πράξη τώρα, ενώ η πλατφόρµα για την υποβολή των αιτήσεων έχει τεθεί σε λειτουργία από τον Απρίλιο του τρέχοντος έτους, χρήµατα στους λογαριασµούς δεν έχουν µπει.
Μιλώντας µε τον τοπικό ΟΑΕ∆, µαθαίνουµε πως η ∆ΥΠΑ κάνει λόγο για ευθύνη του συστήµατος και της µηχανογράφησης καθώς είναι µια νέα διαδικασία, µε πολλές νέες κατηγορίες µέσα, που δεν έχει ολοκληρωθεί, οπότε σε αναµονή για πληρωµές από τον επόµενο µήνα, αν είµαστε τυχερές δηλαδή.
Και αναρωτιέµαι εγώ, ως νέα µητέρα που υποτίθεται µε προστατεύει το κράτος, αυτούς τους µήνες που µεσολαβούν από την αίτηση µέχρι την καταβολή του κατώτατου ουσιαστικά µισθού πώς θα ανατραφεί ένα νεογέννητο; Εάν κάποια µητέρα είναι µονογονέας, εάν δεν έχει κάποια βοήθεια;
Ένα σύγχρονο κράτος δικαίου οφείλει να προχωρά σε τέτοιες µεταρρυθµίσεις -όπως κι έκανε- οφείλει όµως και να προετοιµάζεται καταλλήλως και να µην αφήνει ξεκρέµαστες τόσες µητέρες, βρέφη κι οικογένειες σε µια εποχή µάλιστα που µαστίζεται από την ακρίβεια µε τα βρεφικά γάλατα και τις πάνες -είδη απαραίτητα- να είναι ακόµη πολύ ακριβά.
Ποιος φταίει, λοιπόν, η ∆ΥΠΑ, το κράτος, το εκάστοτε ταµείο, το ίδιο το σύστηµα; Το µόνο σίγουρο είναι πως δε φταίνε οι µητέρες.
