Στην πολιτική δεν πρέπει όλα τα ζητήματα να τα βάζεις μαζί, γιατί “μπουκώνει” το σύστημα και οι πρωτοβουλίες σου δεν γίνονται αντιληπτές από την κοινωνία.
Εάν για παράδειγμα σου απομένουν 45 ημέρες για μια εκλογική αναμέτρηση, δεν μπορείς μέσα σε αυτό το χρονικό ορίζοντα να κλείσεις όλα τα ζητήματα μιας τετραετίας.
Ετσι όταν η ατζέντα αλλάζει κάθε μέρα, πολλαπλασιάζονται οι υποψίες, αυτή η “πυραυλική” κίνηση, αποσυντονίζει την κοινωνία, η οποία έχει μάθει να παρακολουθεί την επίλυση κρίσιμων ζητημάτων με ένα ρυθμό, που βρίσκεται πιο κοντά στους ρυθμούς της κοινής λογικής και του ρεαλισμού.
Νομίζω ότι και η τοπική πολιτική πρέπει να έχει τη δική της μεθοδολογία, τη στεγανοποίηση από το λάθος, τη δική της αποτελεσματική πειθώ.
Ο πολίτης πείθεται μόνον όταν δει απτά έργα και αποτελέσματα που βελτιώνουν τη ζωή του.
Ετσι καθίσταται ευεργεσία και τοπική πολιτική.
Γι’ αυτό έχει ρυθμό, αισθητική, ποιότητα…
