Το 2015 εν συντομία!

ΑΔΙΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΑ το 2015, ήταν ίσως η πιο ταραχώδης και χαοτική χρονιά αφότου μπήκαμε στην κρίση.
Είχαμε
• δύο εκλογικές αναμετρήσεις στις οποίες κυριάρχησε ο ΣΥΡΙΖΑ, έστω και με ισχνή πλειοψηφία,
• ένα σχεδόν “βίαιο” δημοψήφισμα, με ανάποδη όμως ανάγνωση του αποτελέσματος,
• την εσπευσμένη αλλαγή του οικονομικού επιτελείου και τον προσανατολισμό της κυβέρνησης από τις ιδεοληψίες της στη ρεαλιστική πολιτική,
• την επιβολή των capital controls,
• τις χρονοβόρες και αγωνιώδεις διαπραγματεύσεις για τη συμφωνία διάσωσης της χώρας με την αποδοχή σκληρότερων όρων,
• τις δραματικές ψηφοφορίες στο κοινοβούλιο, • την αποχώρηση από την κυβέρνηση των “δραχμιστών” και φυσικά
• την παραλίγο πτώχευση και έξοδο της χώρας μας από το ευρώ. ΟΧΙ βέβαια ότι η Ε.Ε. ήταν αμέτοχη του δράματος της ελληνικής «περιπέτειας». Στενοκέφαλοι, δογματικοί και μακριά από το δράμα του ελληνικού λαού και της λιτότητας που επέβαλαν στις χώρες του νότου, οι μεγάλοι της Ευρώπης ευθύνονται εξίσου για την αστοχία των «πειραμάτων» τους στις πλάτες της ελληνικού λαού. Το Grexit ήταν η επωδός σε κάθε συνάντηση της ελληνικής κυβέρνησης με τους Ευρωπαίους ηγέτες.
ΠΛΗΝ των παραπάνω, βιώσαμε και βιώνουμε το μεγάλο δράμα των προσφύγων. Ευτυχώς υπήρξε ως αντίδοτο η υπέροχη αλληλεγγύη των κατοίκων των νησιών του βορείου Αιγαίου και του πλήθος των εθελοντών από όλη τη χώρα και όχι μόνο. Είχαμε όμως και τις εκατοντάδες των άτυχων που πνίγηκαν -και πνίγονται- στα νερά της Μεσογείου. Με το προσφυγικό είδαμε και το πραγματικά εχθρικό, το ανατριχιαστικό, θα λέγαμε, πρόσωπο ορισμένων «πολιτισμένων» ευρωπαϊκών χωρών απέναντι στους κατατρεγμένους: όρθωσαν συρμάτινα τείχη και έκαναν χρήση αστυνομικών δυνάμεων για την παρεμπόδιση εισόδου στις χώρες τους των προσφύγων!
ΛΕΞΗ βεντέτα, λοιπόν, για το 2015 -και όχι μόνο- υπήρξε η «αλληλεγγύη». Ο ανθρωπισμός στη μικρή ταπεινωμένη οικονομικά και ηθικά χώρα μας δεν εξέλιπε. Τον είδαμε και τον βλέπουμε να πραγματώνεται από τον άγνωστο φούρναρη της Μυτιλήνης μέχρι τα παιδιά των ειδικών δυνάμεων που έσωζαν επί μέρες ανθρώπινες ζωές (φωτ.). Χωρίς τυμπανοκρουσίες και απαίτηση για αναγνώριση της προσφοράς τους. Κι ας συγκεντρώνονται διαδικτυακά δεκάδες χιλιάδες ψήφοι για να δοθεί το Νόμπελ Ειρήνης στους Έλληνες των νησιών.
Μήπως δεν το αξίζουν συγκρινόμενοι με την εχθρική στάση με την οποία «υποδέχονται» ορισμένοι ηγέτες ευρωπαϊκών χωρών τους πρόσφυγες;