Στη σημερινή εποχή αποτελεί κοινό τόπο πως οι γρήγοροι ρυθμοί ζωής, ο καταιγισμός πληροφοριών, το κλίμα συνεχούς ανταγωνισμού σε κάθε τομέα της καθημερινής ζωής και οι συνεχείς υποχρεώσεις του ατόμου δεν δίνουν τη δυνατότητα στον σύγχρονο άνθρωπο και πολίτη αυτού του κόσμου να ασχοληθεί με το χώρο του πνεύματος, τη διεύρυνση των πνευματικών του οριζόντων και την απόκτηση βιωμάτων, που θα τον εφοδιάζουν για μια ζωή. Εξαίρεση σε αυτόν τον κανόνα δεν αποτελούν οι έφηβοι μαθητές, όπως εμείς, οι οποίοι δικαίως έχουν χαρακτηριστεί ως «σκληρά εργαζόμενοι». Χάρη, όμως, σε μία πρωτοβουλία του καθηγητή γερμανικής φιλολογίας, Μιχελάκη Χρήστου, της διευθύντριας του σχολείου μας, κυρίας Μοσχοχωρίτου, και ένος προγράμματος ανταλλαγής μαθητών με το Rolf-Benz Schule Nagold της Γερμανίας μέσω e-twinning, καταφέραμε, φέτος, να παρατείνουμε για λίγο τις καλοκαιρινές μας διακοπές και αντί να βρισκόμαστε σε ρυθμούς προσαρμογής στη νέα απαιτητική σχολική χρονιά, να υποδεχόμαστε τους Γερμανούς μας φίλους που γνωρίσαμε κάποιους μήνες νωρίτερα, επισκεπτόμενοι τη χώρα τους.
Προφανώς το βάρος τη φιλοξενίας μεγάλο, μιας και οφείλαμε να αποδείξουμε ότι δικαίως θεωρούμαστε απόγονοι του «Ξένιου Δία» Τα άγχη, οι ανησυχίες και οι επιφυλάξεις μας εξανεμίστηκαν όμως, όταν αντικρίσαμε και ανταλλάξαμε τις πρώτες κουβέντες με τους παλιούς μας φίλους, θυμούμενοι την πολύ όμορφη σχέση που αναπτύξαμε στη Γερμανία, με το πρώτο βράδυ στη χώρα μας να περνάει συζητώντας ακατάπαυστα για ιδέες, απόψεις αλλά και με ατέλειωτo γέλιο, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά περίτρανα πως τα σύνορα των κρατών χωρίζουν τα εδάφη, αλλά όχι τους ανθρώπους, κάτι που μεταξύ άλλων μας επισήμανε και ο νεοεκλεγείς Δήμαρχος Χανίων, Παναγιώτης Σημανδηράκης, όταν μας υποδέχτηκε μαζί με τον αντιδήμαρχο Παιδείας στο χώρο του Δημαρχείου, τον οποίο και ευχαριστούμε ιδιαιτέρως.
Ας μην ξεχνάμε, όμως, ότι βασικός στόχος μεταξύ άλλων, αυτών των προγραμμάτων ανταλλαγής μαθητών είναι να έρθουν σε επαφή οι έφηβοι με το εκπαιδευτικό σύστημα άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Με μία πρώτη ματιά προς το κτίριο και τις υποδομές του σχολείου μας, οι Γερμανοί φίλοι μας σίγουρα δεν ενθουσιάστηκαν. Αυτό, όμως, που με δυσκολία μπορούσε να χωρέσει ο νους τους είναι ο βαθμός κατά τον οποίο η ζωή ενός μαθητή της Β’ Λυκείου περιστρέφεται γύρω από τη μόρφωση, με αποκορύφωμα το πλήθος των εξωσχολικών μαθημάτων, πράγμα ανήκουστο στη χώρα τους. Θεωρούμε, πάντως, πως η ειδοποιός διαφορά των δύο λαών στον τομέα της εκπαίδευσης, εκτός από τη διαφορετική χρηματοδότηση των σχολείων και τις υλικοτεχνικές υποδομές, είναι η νοοτροπία του κάθε λαού. Από τη μία παρατηρεί κανείς ένα σύστημα που ωθεί με παραινέσεις και όχι με «την επιβολή» στον μαθητή να επιλέξει να ασχοληθεί επαγγελματικά με αυτό που πραγματικά του ταιριάζει, χωρίς απαραίτητα αυτό να συνεπάγεται εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, ενώ από την άλλη, υπάρχει μία ολόκληρη βιομηχανία, η οποία επιβάλλει ως «πρότυπα» μόνο εκείνους, οι οποίοι ακολουθούν υψηλόβαθμες σχολές των Ελληνικών Πανεπιστημίων και Πολυτεχνείων, με αποτέλεσμα το Λύκειο να αποτελεί σήμερα εξεταστικό κέντρο, όπου ο καθένας κάνει έναν αγώνα δρόμου για να περάσει τον συμμαθητή του, ώστε να ικανοποιήσει πολλές φορές όχι τον εαυτό του, αλλα τους γονείς του και τον κοινωνικό του περίγυρο. Μήπως λοιπόν πρέπει να αλλάξουμε πρώτα εμείς και μετά το εκπαιδευτικό σύστημα;
Μπορεί, βέβαια, οι σχολικές υποδομές να μην τους ενθουσίασαν, κάτι τέτοιο όμως το πέτυχε η μοναδική ξενάγηση στη γερμανική γλώσσα από συμμαθητές μας, στην οποία παρουσιάστηκαν τα πιο σημαντικά μνημεία και αξιοθέατα της πόλης μας, όπως το Ενετικό λιμάνι, ο Φάρος και η Αγορά. Γοητεύτηκαν επίσης από το πλήθος των όμορφων και πάνω από όλα καθαρών παραλιών της πόλης μας. Αξίζει να σημειωθεί πως τέτοια τοπία ήταν σε μεγάλο βαθμό πρωτόγνωρα για τους Γερμανούς φίλους μας, μιας και στη χώρα τους η πρόσβαση σε θάλασσα είναι ιδιαίτερα δύσκολη. Πιο συγκεκριμένα μαγεύτηκαν τόσο από κοντινές στην πόλη παραλίες, όπως οι Άγιοι Απόστολοι και το Μαράθι, όσο και από πιο μακρινούς και εξωτικούς προορισμούς, όπως η πασίγνωστη παραλία του Ελαφονησίου με τα κρυστάλλινα και πεντακάθαρα νερά της, καθώς και με τη ροζ άμμο που θυμίζει παραλίες χωρών του Ειρηνικού Ωκεανού. Παράλληλα εντυπωσιάστηκαν και από τον μοναδικό τρόπο με τον οποίο ο νομός των Χανίων συνδυάζει τη στεριά με τη θάλασσα, το νερό με το χώμα. Ειδικότερα είχαμε την τύχη να επισκεφθούμε την περιοχή του Ομαλού και την είσοδο του Φαραγγιού της Σαμαριάς, απολαμβάνοντας από ψηλά την ανεπανάληπτη θέα που προσφέρει η περιοχή. Με αυτό τον τρόπο επιβεβαιώθηκε, για άλλη μία φορά ότι ο τόπος μας έχει πολλά περισσότερα να επιδείξει πέρα από παραλίες με καταγάλανα και κρύα νερά. Ας μη λησμονούμε, όμως, ότι τίποτα από όλα αυτά δε θα γινόταν πραγματικότητα εάν ο κύριος Καλογερής, αντιπεριφερειάρχης Χανίων, και ο κύριος Μαλανδράκης, δήμαρχος Πλατανιά, δεν μας εξασφάλιζαν δωρεάν μετακινήσεις, καθώς και προσφορά δείπνου στην Ορθόδοξη Ακαδημία στο Κολυμπάρι και σε ένα εξαιρετικό εστιατόριο του Πλατανιά, όπου σε συνδυασμό με τα σπιτικά φαγητά που τους προσφέραμε καθημερινά είχαμε την ευκαιρία να δώσουμε στους ξένους φίλους μας, μία πρώτη γεύση από την κρητική – ελληνική κουζίνα, η οποία τους άφησε με το στόμα ανοιχτό. Παράλληλα δεν παραλείψαμε να επισκεφθούμε μία από τις καλύτερες καφετέριες των Χανίων, όπου μπορεί κανείς να απολαύσει ένα μοναδικό θερινό ηλιοβασίλεμα, την Κουκουβάγια. Εκεί, ο ιδιοκτήτης Μαρκαντωνάκης Αριστείδης μας πρόσφερε δωρεάν μερικές από τις φημισμένες λιχουδιές που σερβίρουν,όπως το γνωστό σε όλους μας “Ζουμερό”, και μας επέτρεψε να αποχαιρετήσουμε τους φίλους μας με τον καλύτερο τρόπο. Γι αυτό τον λόγο, αλλά και για τη θερμή υποδοχή τους θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε ιδιαιτέρως όλους αυτούς, που στηρίζουν έμπρακτα τέτοια προγράμματα και να δεσμευτούμε πως θα συνεχίσουμε ως άνθρωποι στη μετέπειτα ζωή μας, αλλά και ως σχολική και φοιτητική κοινότητα γενικότερα να επιδιώκουμε την επαφή με άλλους λαούς, ήθη και έθιμα.
Δεδομένου, όμως, ότι μιλάμε για εφήβους, οι οποίοι συνεχώς αναζητούν τις εξόδους και την έντονη νυχτερινή ζωή, δε θα μπορούσαμε ως Έλληνες και λαός της διασκέδασης να μην τους φέρουμε σε επαφή με τους χώρους, που πράγματι συχνάζουμε και περνάμε όμορφα τις καλοκαιρινές και χειμερινές νύχτες και όχι με εκείνους που προτείνουν οι ταξιδιωτικοί κατάλογοι και ίσως απευθύνονται σε άλλες ηλικίες. Ενδεικτικό είναι πως πολλοί εξ αυτών γνωρίζουν πια σημεία της πόλης μας, που μόνιμοι κάτοικοι ίσως να μην έχουν ακούσει ποτέ. Κατά αυτόν τον τρόπο καταφέραμε κι εμείς οι ίδιοι να ξεχαστούμε και να ξεφύγουμε από την καθημερινότητα, αλλά και να γνωρίσουμε καλύτερα τον τόπο μας.
Άραγε μπορούν πράγματι όλες εκείνες οι βαρύγδουπες εκφράσεις, όπως η αλληλογνωριμία των λαών, η σύσφιξη σχέσεων και οι πολιτιστικές και πνευματικές αλλαγές να επιτευχθούν απλά μέσω ενός προγράμματος ανταλλαγής μαθητών; Η απάντηση, όσο περίεργο κι αν φαίνεται, είναι θετική. Μέσα από τέτοιες διαδικασίες είναι ίσως η μοναδική ευκαιρία στη ζωή κάποιου να αντιληφθεί τις συνήθειες και τον τρόπο ζωής ενός πολίτη της χώρας που επισκέφθηκε και να μην περιορίζεται στους τέσσερεις τοίχους του πολυτελούς του ξενοδοχείο. Αξιοθαύμαστο!
Μιας και φτάσαμε στο τέλος του εν λόγω προγράμματος, αν αναλογιστεί κανείς τόσο τη συνεισφορά της πολιτείας όσο και κυρίως των ίδιων των οικογενειών μας, θεωρούμε, ότι δικαίως αποκαλούμαστε απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων και του Ξένιου Δία, καθώς η φιλοξενία μας νομίζουμε, ότι κρίθηκε, υποδειγματική από τους συμμετέχοντες στο πρόγραμμα. Οι Γερμανοί φίλοι μας λοιπόν θα αποτελέσουν τους καλύτερους πρεσβευτές της ιστορίας, του πολιτισμού και της ομορφιάς της Ελλάδας στη χώρα τους και είμαστε βέβαιοι ότι σύντομα, ίσως και το επόμενο καλοκαίρι θα τους έχουμε πάλι κοντά μας, εκτός προγράμματος αυτή τη φορά. Ελπίζουμε πως με τέτοιου είδους δράσεις θα μπορέσουμε να κάνουμε βήματα μπροστά ως κοινωνία, να σκεφτούμε έξω από συγκεκριμένα στερεότυπα, να διευρύνουμε τους πνευματικούς μας ορίζοντες και στο τέλος να αλλάξουμε τρόπο ζωής και νοοτροπία, ώστε πέρα από το παρελθόν να μιλάμε με περηφάνια για τον παρόν και να ατενίζουμε, με αισιοδοξία και ελπίδα το μέλλον.
Γιάννης Ντουντουνάκης
Γιώργος Ντουντουνάκης
Εκπρόσωποι των συμμετεχόντων μαθητών
