Όλοι που ζούµε στα Χανιά γνωρίζουµε το «αµήχανο κάλλος» της πόλης.
Όλοι µεγαλώσαµε µε αυτό, όλοι αγαπάµε την πόλη και όλοι µαζί απογοητευόµαστε.
Η οµορφιά της πόλης των Χανίων έχει µια δαιµονική κυριαρχία στον περίγυρο.
Όλοι θυµούνται, όλοι ανιστορούνται, όλοι σήµερα κόβουν βόλτες στα Χανιά.
Η πόλη όµως του «αµήχανου κάλλους» δεν παίζει βιολοντσέλο και βιόλα γκάµπα.
Αναζητά επειγόντως λύσεις στα επιτακτικά προβλήµατα της, από αυτούς που έχουν επιφορτιστεί γι’ αυτήν τη δουλειά.
Μια απλή βόλτα στην πόλη θα σας πείσει για το πού βρισκόµαστε σήµερα.
Μην ξεχάσετε να περάσετε και έξω από τη ∆ηµοτική Αγορά…
Νοµίζω ότι αυτή η οµορφιά, αυτή η δαιµονική κυριαρχία στον περίγυρο χάνεται.
Βέβαια µπορούµε να βρούµε κουαρτέτα εγχόρδων.
Αλλά και πάλι η δουλειά δεν θα γίνει σωστά.
Τι, όχι;
Πρέπει λοιπόν να δούµε το «όλον» της πόλης ως µια αέναη κίνηση προόδου και ως «όλων» της πόλης.
∆εν χρειάζεται κοµµάτι – κοµµάτι, δεν χρειάζονται αποσπασµατικές δουλειές.
Το σχέδιο για την πόλη πρέπει να έχει µια συνολική αλληλεπίδραση µε τους κατοίκους.
Και για να µην παραπονιέστε εγώ θα αναλάβω τη… βιόλα ντε γκάµπα.