∆εν έφταναν οι πόλεµοι, ο φόβος και τρόµος στη Μέση Ανατολή, το αίµα τόσων αθώων αµάχων σε Ουκρανία, Λίβανο και Γάζα. Ισοπεδωµένες πόλεις, απλοί άνθρωποι που αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τις εστίες τους, βοµβαρδισµένα σχολεία και νοσοκοµεία, πολλά από αυτά που χρησιµοποιούνταν ως καταφύγια.
Και τώρα, έχουµε και ζούµε ξανά τον φόβο της τροµοκρατίας. Όχι ότι ελπίζαµε πως έχει εξαλειφθεί. Οι τροµοκρατικές επιθέσεις έχουν καταστεί µέρος της ζωής… Της Ευρώπης, του κόσµου ολόκληρου.
Κι εδώ, τόσοι αθώοι -κάθε φορά- τα θύµατα. Είναι πολλά τα µέτωπα τελικά, που απαιτούνται ουσιαστικές λύσεις από τους ‘‘µεγάλους’’. Τα καταδικαστέα µηνύµατα, η ανά περίπτωση συµπαράσταση στους λαούς που υποφέρουν… δεν αρκούν. Πόλεµοι και τροµοκρατία… πρέπει κάποια στιγµή να σταµατήσουν.
Ο γενικευµένος πόλεµος στη Μέση Ανατολή, πρέπει να αποφευχθεί. Η ανάγκη τερµατισµού της βίας κάθε µέρα γίνεται ακόµα πιο επιτακτική όπως και να προσφερθεί ζωτικής σηµασίας βοήθεια στους ανθρώπους που βιώνουν τον πόλεµο.
Ταυτόχρονα και η τροµοκρατία, πρέπει να αντιµετωπιστεί. Θα µπει άραγε το «µαχαίρι στο κόκκαλο»;
