«Ξέρεις πια πως εσύ,
όχι η τύχη, όχι η μοίρα, μήτε οι άνθρωποι γύρα σου,
εσύ μονάχα έχεις ότι κι αν κάμεις, ότι κι αν γίνεις, ακέραιη την ευθύνη…»
Ν. Καζαντζάκης
Ο κόσμος μας πάντα ήταν βίαιος, οι άνθρωποι ήταν πάντα σκληροί, οι εποχές εναλλάσσονταν πάντα και ο κόσμος φάνταζε και φαντάζει κάποτε καλύτερος και κάποτε χειρότερος. Από τη μέρα που υπερίσχυσε το «Εγώ» όλα εναλλάσσονται από το καλό στο κακό και έτσι έχει δημιουργηθεί ο φαύλος κύκλος μέσα στον οποίο η ζωή γυρνάει ακατάπαυστα. Αυτό όμως συμβαίνει πια για ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, τόσο μεγάλο που φτάσαμε να αποδεχόμαστε όλα αυτά τα δεινά σαν κάτι φυσιολογικό. Την πείνα, την δυστυχία, το σκοτάδι, την βία, την αδιαφορία, τα εγκλήματα, ξαφνικά τα βλέπουμε και τα αποδεχόμαστε αδιάφορα, σαν να είναι η κανονικότητα της ζωής μας. Σχολιάζουμε και κάποιοι αναρωτιούνται κάποιες φορές και όμως συνεχίζουμε τη ζωή μας θεωρώντας την φυσιολογική. Ήρθε λοιπόν ο καιρός να καταλάβουμε ότι αυτή δεν είναι η φυσιολογική ζωή και ούτε θα έπρεπε να την αποδεχόμαστε σαν τέτοια. Η αποδοχή όλων αυτών δηλώνει από την πλευρά μας, ανικανότητα, φόβο και μεγάλη αδιαφορία προς αυτό που είναι το πιο κοντινό μας, τον άνθρωπο. Η προσπάθεια μας να συνεχίσουμε να ζούμε έτσι δεν μπορεί να μην αποτύχει καθώς φτάσαμε πια στο σημείο που είμαστε έτοιμοι να συνειδητοποιήσουμε όλο το μέγεθος του κακού στον πλανήτη μας. Τίποτα δεν μπορεί πλέον να παραμείνει αόρατο και αδιάφορο. Σαν ανθρώπινα όντα καλούμαστε να υπερασπιστούμε και να αναγνωρίσουμε τη φύση μας. Καλούμαστε να αλλάξουμε. Καλούμαστε να συνειδητοποιήσουμε. Καλούμαστε να επιστρέψουμε. Τα τελευταία χρόνια από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και μετά ξεκίνησε η συνειδητοποίηση της αλλαγής, με αποτέλεσμα αυτή τη στιγμή να βρισκόμαστε στο πιο κρίσιμο σημείο της. Τα εγκλήματα σε όλα τα επίπεδα, πολιτικό, θρησκευτικό, εργασιακό, ακόμη και σε ιδιωτικό επίπεδο άρχισαν να βγαίνουν στην επιφάνεια και να ξεδιαλύνονται. Είναι θέμα πια λίγου χρόνου να αποκαλυφθούν όλα. Οι αδικίες δεν μπορούν πλέον να κρυφτούν. Η δύναμη του «Εγώ» δεν μπορεί να συνεχίσει να βασιλεύει. Αυτό που κάνει αυτή τη στιγμή πραγματικά ιστορική και ανεπανάληπτη δεν είναι το γεγονός ότι τόσα τραγικά γεγονότα συμβαίνουν, αλλά ότι όλα αυτά τώρα αρχίζουμε επιτέλους να τα βλέπουμε και να τα συνειδητοποιούμε. Αυτή η συνειδητοποίηση είναι ικανή να μας οδηγήσει σε ένα όντως καλύτερο κόσμο. Ο άνθρωπος που αρχίζει να ανοίγει τα μάτια του, γιατί αρχίζει να ανοίγει την καρδιά του. Δεν έχει σημασία μέσα από πόσο σκληρές διαδικασίες έχει γίνει αυτό, αλλά ότι έπρεπε να γίνει με αυτόν τον τρόπο. Όλα είναι τόσο εμφανή γιατί όλα πρέπει να τα αντιληφθούμε, να τα δούμε στην σκληρότερη έκφραση τους για να μπορέσουμε να αποκτήσουμε επίγνωση του τι συμβαίνει και σε ποια έκταση. Τώρα κοιτάμε το σκοτάδι στα μάτια κι επιλέγουμε πως θα πορευτούμε. Ολόκληρος ο κόσμος ταρακουνιέται και ζητά λύτρωση. Η ελεύθερη βούληση ζητά βοήθεια και θα της δοθεί. Δεν πρόκειται να γυρίσουμε πίσω γιατί το παρελθόν δεν υποστηρίζεται πια. Η ζωή μας εδώ έχει ήδη μπει σε περίοδο δοκιμής. Σε αυτήν την περίοδο όλοι θα δοκιμαστούμε και θα αναγκαστούμε να επιλέξουμε. Αυτό είναι η εξέλιξη. Αυτό είναι το φως. Αυτή είναι η αλήθεια και ο δρόμος της αγάπης που πολλοί αποζητούν αλλά δεν είναι εύκολος.
