Τώρα που κορυφώνεται το πάνδηµο “όχι” για την “ξενοδοχοποίηση” στον ιστορικό λόφο Καστέλι, ήρθε η ώρα και για µας να διαλέξουµε µε ποιους θα πάµε και ποιους θα αφήσουµε.
Η συζήτηση για τον λόφο είναι µια πραγµατική και ουσιαστική συζήτηση, γιατί πρόκειται για τη γενέθλια γη.
Συνεπώς ήρθε η ώρα για την ουσιαστική αξιοποίηση του µνηµειακού συγκροτήµατος.
∆εν πρέπει µόνο να αντιδρούµε, πρέπει και να προτείνουµε.
Χωρίς πρόταση δεν προχωράς ούτε µέχρι το τέρµα της οδού Κανεβάρο στο παλιό λιµάνι.
Ακούω λοιπόν ωραίες προτάσεις, απ’ αυτούς που έχουν επιφορτιστεί σε αυτόν τον τρόπο για να προτείνουν.
Αλλά άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου.
«∆εν υπάρχει ευτυχία που να κόβεται στα τρία» τραγουδούσε και η Λίτσα ∆ιαµάντη.
Ξεκάθαρα λοιπόν να βγούµε µπροστά (θεσµικά) µε µια πρόταση.
Τον ιστορικό λόφο τον απειλεί ο εγκλωβισµός σε ένα παραπολιτικό, παραληρηµατικό, συνωµοσιολογικό κλίµα.
Η τοπική κοινωνία ζητά εδώ και τώρα καθαρή πρόταση.
Άρα χρειάζεται ένα αφήγηµα για τον λόφο… που να µπορεί να ταξιδέψει µέχρι την Αθήνα.
Και εκεί θα κριθούν όλα.
Μην εχετε αυταπατες…..το θεμα θελει το χρονο του…..αλλωστε ο χρονος ολα τα λυνει.Το προβλημα ειναι οτι θα πληρωνουμε και για τη φυλαξη του χωρου μεχρι να αρχισουν οι εργασιες…….