«Το Αιγαίο δεν ανήκει στα ψάρια του»;

Προσπαθώντας να αποκωδικοποιήσει κάποιος τις τελευταίες εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά, αντιλαμβάνεται ότι μπαίνει σε ένα κυκεώνα αλληλοσυγκρουόμενων συμφερόντων… μεγαλοβούβαλων εμπλεκομένων που τις μάχες τους τις δίνουν στα “δικά μας” “χωρικά ύδατα”.
Χωρίς βέβαια να υποβαθμίζουμε σε καμία περίπτωση τον ρόλο τους θεσμικά ή μη, η όλη τους στάση δεν είναι ξεκάθαρη “τεχνηέντως”(;) και καθαρά υπέρ της χώρας μας!
Και βέβαια είναι πάμπολλές οι αναγνώσεις που μπορούν να γίνουν πάνω στη σκακιέρα που έχει στηθεί αυτόν τον καιρό! Πρόκειται το δίχως άλλο για μια παρτίδα που έχει πίσω της πολλές κινήσεις απροσδόκητες και “αδιάβαστες”!
Και φυσικά η… τέχνη της διπλωματίας κι αυτή βρίσκεται στα ύψη τούτες τις ώρες που σύσσωμη η πατρίδα συνειδητοποιεί πια(;), επιτέλους(;) ότι τελικά το «Αιγαίο πέλαγος δεν ανήκει στα ψάρια του». Θεωρώ ότι τουλάχιστον τούτη η διαπίστωση αποτελεί μια καθόλα θετική εξέλιξη!
Διότι έως τα τώρα έμοιαζε σαν να ζούσαμε σε μια κατάσταση νιρβάνα· «μα είναι ωραία στον παράδεισο» που λέει κι ένα τραγουδάκι, ωστόσο ο παράδεισος από την κόλαση απέχει τόσο λίγο όσο και ο λεπτοδείκτης που κινείται από το ένα λεπτό στο επόμενο! Μια κίνηση που γεννά άμεσα αλλεπάλληλες αντιδράσεις…
Την ίδια στιγμή οι παίκτες κοζάρουν ο ένας τον άλλον κι εμείς ως χώρα βρισκόμαστε στο ίδιο τραπέζι -φυσικά- αλλά δίχως να είμαστε κυρίαρχοι του τραπεζιού! Τούτη τη στιγμή διαφαίνεται ότι τα κόζα είναι με το μέρος μας, ωστόσο δεν πρέπει να αυταπατώμαστε ότι ελέγχουμε την κατάσταση!
Οι μεγάλες δυνάμεις και η αντίπαλός μας Τουρκία έχουν τους δικούς τους λόγους και συμφέροντα να “αντιπαρατίθενται”· η μεν Τουρκία στο γνωστό της μοτίβο των διεκδικήσεών της, οι δε “μεγάλοι” στη λογική μιας πίτας από την οποία δεν θέλουν να μην έχουν κομμάτι της!
Κρίσιμες ώρες, τουλάχιστον η ομοψυχία εν πολλοίς όπως διαφάνηκε και από τον πολιτικό κόσμο της χώρας, ας είναι οδηγός για τις περαιτέρω αποφάσεις μας και πράξεις μας!