Το αλάτι του λόγου

Και να ’μαστε εδώ με το 22ο παρακαλώ, το καινούργιο βιβλίο του αγαπητού μας Παύλου Πολυχρονάκη, στο χέρι…
Nα διαβάζουμε, να χαμογελάμε, να βουρκώνουμε, να οργιζόμαστε, να βγαίνουμε απ’ τα ρούχα μας, να κουνάμε το κεφάλι συμφωνώντας …
Πρώτη γνωριμία με το έργο του το 2005 με το θαυμάσιο βιβλίο του “Η ΑΛΛΙΩΤΙΚΗ ΣΑΤΙΡΑ” -είχαν προηγηθεί μερικά τα οποία διαβάσαμε στη συνέχεια- και στα χρόνια που πέρασαν ακολουθήσαν πολλά ακόμα, που είχαμε την τιμή να μας στέλνει ο δημιουργός τους και τον ευχαριστούμε θερμά γι’ αυτό!
Ποιος ξεχνά εκείνο το προφητικό “ΤΟΥ ΤΑ’ ΨΑΛΑ ΤΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ”, το “ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΙ ΚΑΙ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΑ” ή το πιο πρόσφατό του “Ο ΠΙΟ ΚΑΚΟΣ Ο ΜΑΘΗΤΗΣ”, κι άλλα πολλά βεβαίως, που το σύντομο αυτό σχόλιο δεν είναι δυνατόν να καλύψει…
Δεν ξέρω τι θα μπορούσε κανείς να πει για το καινούργιο του πόνημα, που δεν το έχει ήδη… πει ο… ίδιος;
Το καλύτερο θα ήταν να μιλήσουμε με τα δικά του λόγια, αλλά είναι τόσα πολλά και διάφορα αυτά που με ταλέντο, χιούμορ και κέφι στηλιτεύει στα 188 έμμετρα, σατιρικά κομμάτια του στο “ΤΟ ΑΛΑΤΙ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ”, που μπερδεύεσαι πραγματικά και δεν ξέρεις ποιο να διαλέξεις!
Τυχαία λοιπόν επιλέγω τρία αποσπάσματα από διαφορετικά κείμενα και σας τα παραθέτω χωρίς άλλα σχόλια, που εξάλλου δεν τα χρειάζονται!
Πάμε λοιπόν στη σελίδα 25, να δούμε τι κερδίζουμε από την κρίση στο κείμενο «Έχει και τα καλά της “Η ΚΡΙΣΗ”»: «…Την “Κρητική διατροφή” θα τηνε θυμηθούμε/ και σε υγεία και λεφτά, πολύ θα ‘φεληθούμε./ Θα πάμε εις τα όσπρια, φακές και φασολάδα,/ φάβα, ρεβίθια και κουκιά, που θρέψαν την Ελλάδα./ Τα φρούτα, που σνομπάραμε, να ‘ρθούνε στο τραπέζι./ Γλυκό, φαΐ και φάρμακο, να ‘ναι το πετιμέζι!/ Μια μονάχα κουταλιά λάδι απ’ το Κρητικό μας,/ θα’ ‘ναι σαν δέκα «Μπον-φιλέ» εις τον οργανισμό μας./ Να πάμε πάλι, στις ελιές, στις βρούβες, τους μανίτες,/ στους ασκρολήμπρους, στους βρωβιούς, τις χορταρένιες πίτες, στον ντάκο, στον ξυνόχοντρο και εις τις χυλοπίτες…».
Αυτά κι άλλο πολλά νόστιμα κι υγιεινά τρόφιμα της Κρητικής γης μας αναφέρει, και τελειώνοντας μας λέει: «…Κι όταν θελήσει ο Θεός και θα περάσ’ η Κρίση,/ η ψευτοκαλοπέραση πίσω μην μας γυρίσει/ κι η “Κρητική Διατροφή” για πάντα να κρατήσει!»
Σοφά λόγια, καλά θα τρώμε όλοι εμείς -που «μαζί τα φάγαμε» κι ευθυνόμαστε εξίσου!- κι ας περάσουμε στο επόμενο κομμάτι της σελίδας 71, όπου ο γρήγορος λόγος του καθηλώνει και μας εξοργίζει, καθώς μας θυμίζει ποιοι έφαγαν τα πολλά και μας έφεραν σ’ αυτή την οικτρή κατάσταση, στο κείμενο “ΕΜΕΙΣ ΦΑΓΑΜΕ ΤΑ ΠΟΛΛΑ”!
Πού πήγε λοιπόν το χαμένο, κρατικό χρήμα; Μας λέει μεταξύ άλλων ο συγγραφέας του βιβλίου: «…Σ΄ επιδοτήσεις, παροχές, ρουσφέτια και αυξήσεις,/ σε τζιπ, σε γιώτ, σε κινητά κι άσκημες επενδύσεις…/ Στα τρία υποβρύχια, σε τανκς ξεπερασμένα…/ …στις εταιρείες τις “οφσόρ”, στα χρέη στα σβησμένα./…Σε “κάλπικων αγωνιστών…” τιμητικές συντάξεις και σε κοροΐδίστικες… παγκόσμιες συνάξεις…/ …Σ’ ανοιχτομάτηδες τυφλούς, σ’ ακλήρους τσιφλικάδες…/ και σε κομπιναδόρικες παντοειδείς μονάδες…»
Άκρη δεν βγάζεις μ’ όλα αυτά, κι ας περάσουμε στο τρίο απόσπασμα στο “Ο ΣΑΤΙΡΙΚΟΣ” της σελίδας 121, για να ξεχαστούμε λιγάκι: «Αυτός! Με χιούμορ, κέφι και ρίμα/ καταδικάζει το κάθε κρίμα./ Όσα δεν βλέπουν  όλοι οι άλλοι/ αυτός τα βλέπει σα να’ χει κιάλι./…Κανείς στον κόσμο δεν τον τρομάζει,/ σωστός σαν είναι και γέλιο βγάζει./ Μ’ αυτό το γέλιο, χαρά προσφέρει/ και τον λατρεύουν, νέοι και γέροι.»!
Στον δικό μας σατιρικό πολλές ευχές και καλή συνέχεια!!