«Εψησαν τα αρνιά τους, καλόφαγαν, έφυγαν όμως και τα άφησαν όλα εκεί ακόμα και τα σκουπίδια τους» ήταν το σχόλιο αναγνώστη μας που επισκέφθηκε το δασάκι των Αγίων Αποστόλων την επομένη της Κυριακής του Πάσχα και συνάντησε εικόνες όπως αυτή που αποτυπώνεται στο φωτογραφικό υλικό. Ας μην σχολιάσουμε τα σκουπίδια που εγκαταλείφθηκαν όπως-όπως σε διάφορα σημεία του πάρκου. Απλά ας σκεφτούμε το κατά πόσο είναι θεμιτό να ανάβονται φωτιές μέσα στο μοναδικό αυτό πνεύμονα των Χανίων που χάρις στις χρόνιες προσπάθειες των πολιτών γλύτωσε την τσιμεντοποίηση και την ιδιωτικοποίηση…
Είναι πραγματικά άξιον απορίας και πραγματικά χρήζει επιστημονικής διερεύνησης το πως σκέφτεται ο νεοέλληνας. Να κάνουμε τη δουλειά μας και μετά ό,τι θέλει ας γίνει. Και όπως έλεγαν οι αρχαίοι ” γαία πυρί μιχθήτω” : έκφραση που δηλώνει πλήρη αδιαφορία για τις όποιες εξελίξεις, κυρίως για τρομακτικές συνέπειες που μπορεί να προκύψουν εξαιτίας μιας απερίσκεπτης πράξης μας και που σημαίνει “χώμα και φωτιά ας αναμιχθούν”. … “ἐμοῦ θανόντος γαῖα μιχθήτω πυρί” = μετά το θάνατό μου, χώμα και φωτιά ας γίνουν όλα. Και κατά το νεοελληνικό ”στάχτη και μπούρμπερη” : δηλώνει μεγάλη και ολοσχερή καταστροφή καθώς και την αδιαφορία μας γι’ αυτή. Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα, γιατί όπως στρώνουμε κοιμόμαστε. Όπως συμπεριφερόμαστε στο περιβάλλον μας τα επιστρέφει στο διπλάσιο. Αν είμαστε ”βάρβαροι” είναι και αυτό βάρβαρο και ου το κάθε εξής.