Tο άγγιγμα της τέχνης

Η Αρχή και το Τέλος είναι ζήτημα της  Ζωής και του  Θανάτου, αλλά όχι μόνο… Είναι και ζήτημα της Τέχνης.. Όταν το ζητούμενο για την τέχνη είναι η αρχή και το τέλος, το άγγιγμα γίνεται υπερβατικό, συμβολικό, μυστηριώδες…Για παράδειγμα : Το τέλος μπορεί να είναι το αποτύπωμα μιας μορφής που σε κοιτάει διαπεραστικά από το υπερπέραν, όμως η αρχή βρίσκεται στην παιγνιδιάρικη μορφή του γεμάτου ζωντάνια και υποσχέσεις παιδιού που ξεκινάει ανυποψίαστο τα δικά του βήματα στη ζωή. Υπάρχει η σύνδεση των δύο άκρων, είναι διάχυτη, είναι ορατή, προυπόθεση του ενός είναι το άλλο, χωρίς την αρχή τέλος δεν γίνεται, αλλά και χωρίς το τέλος η αρχή δεν θα έπαιρνε το νόημα που της αξίζει.
Αφορμή για τις παραπάνω σκέψεις,  υπήρξε η εν εξελίξει έκθεση έργων τέχνης με τον τίτλο ΑΡΧΗ & ΤΕΛΟΣ  που λαβαίνει χώρα στον υπέροχο χώρο της εκκλησίας του Αγίου Ρόκκου, στην Σπλάντζια, και διοργανώνεται από το ΜΟΥΣΕΙΟ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΤΕΧΝΗΣ-ΕΛΑΙΟΥΡΓΕΙΟΝ με την εποπτεία των ιδρυτών του, κ. Κ. Πρώιμου και του ακούραστου κ.Ιωάννη Αρχοντάκη που καλύπτουν ένα μεγάλο κομμάτι της πολιτιστικής δραστηριότητας στην πόλη μας και είναι άξιοι συγχαρητηρίων γι αυτό.
Οι καλλιτέχνες  που εκθέτουν τα έργα τους είναι η κ. Λαμπρινή Μποβιάτσου, που  έχει αφήσει το αποτύπωμά της  σε πάμπολλες εικαστικές δραστηριότητες, και ο κ. Νίκος Γιαβρόπουλος ο οποίος με τις video-art προβολές του συμβάλει στην εμβάθυνση του θέματος, δίνει εικόνα και κίνηση στα μυστήρια της αρχής και του τέλους, η ζωή και ο θάνατος σε αέναη κίνηση τυλιγμένα στο δικό τους μυστήριο, δοσμένα με τέχνη και ρεαλισμό.
Σε τελική ανάλυση, νομίζω, ότι δεν χρειάζεται να  είναι κανείς ειδικός για να αντιληφθεί  οτι ο συνδυασμός των κλασικών παραστατικών τεχνών με  προβολές μέσα από την βιντεο-τέχνη, αλληλοσυμπληρώνονται και δίνουν ένα ολοκληρωμένο αποτέλεσμα, ειδικά όταν συμπράττουν για μία θεματική παρουσίαση όπως αυτή που εγκαινιάστηκε στις 2 Αυγούστου.
Σαν θέμα η έκθεση αυτή δείχνει να  μας αφορά όλους, ολοι από κάπου ξεκινήσαμε και κάπου θα φτάσουμε..Σαν έκφραση τέχνης επίσης μας αφορά, επειδή η τέχνη είναι μέρος της κουλτούρας μας , είναι μέσα στη ζωή μας, όποια μορφή κι αν παίρνει.
Εχει ενδιαφέρον, λοιπόν, να δούμε κι εμείς μέσα από τη ματιά του καλλιτέχνη μια διαφορετική πλευρά , μια προσέγγιση ιδιαίτερη για ένα θέμα γνωστό ίσως αλλά με αλλιώτικη οπτική , που  θα ενεργοποιήσει την ευαισθησία μας και θα εμπλουτίσει τα συναισθήματά μας. Είναι κι αυτό μέσα στο ρόλο της κάθε μορφής τέχνης ,άλλωστε.
Για τον λόγο αυτόν ακριβώς, θέλω να πώ τόσο στους συμμετέχοντες καλλιτέχνες όσο και σε όλους τους παράγοντες  της έκθεσης αυτής στον Αγιο Ρόκκο, συγχαρητήρια και καλή επιτυχία σε ό,τι καταπιάνονται.