Στο θρίλερ “Το άρωμα”, του Γερμανού συγγραφέα Πάτρικ Ζίσκιντ που πούλησε 6 εκατομμύρια βιβλία και έγινε και ταινία που έσπασε τα ταμεία, ο ήρωας του έργου, ένας παρανοϊκός και κακάσχημος Γάλλος αρωματοποιός ο οποίος ήτανε προικισμένος με μια καταπληκτική όσφρηση αποφάσισε να δημιουργήσει ένα άρωμα που να τον κάνει αγαπητερό και ελκυστικό. Για να πετύχει το σκοπό του δολοφονεί (25) νεαρά κορίτσια, παίρνει την οσμή της κάθε μιας και τις κλείνει όλες μαζί σε ένα μικρό γυάλινο φιαλίδιο. Μόλις όμως έχει τελειώσει το έργο του, τον συλλαμβάνουν και τον καταδικάζουν σε θάνατο. Λίγα λεπτά πριν την εκτέλεσή του σε μια πλατεία του Παρισιού, ανοίγει το φιαλίδιο και αλείφει το πρόσωπό του με δυο σταγόνες από το παρασκεύασμά του. Στη στιγμή μαγεύει τους πάντες η εκτέλεσή του ματαιώνεται, στη θέση του εκτελούνε τους κατηγόρους του και όλοι τρέχουνε να τον πλησιάσουνε, να τον φιλήσουνε και να τον σφίξουνε στην αγκαλιά τους με απέραντη αγάπη. Καταφέρνει να ξεφύγει από το πλήθος, τρέχει στην “Αυλή των θαυμάτων” αλείφεται με όλο το περιεχόμενο του φιαλιδίου κατακτώντας έτσι τις καρδιές των αποβρασμάτων του Παρισιού οι οποίοι καταλαμβάνονται από αμόκ αγάπης και τον σκοτώνουν με δαγκωματιές και σφικτούς εναγκαλισμούς για να αποκτήσουν ένα κομμάτι δικό του.
Eτσι τέλειωσε η ιστορία του αρώματος που εκείνος που το φορούσε κατακτούσε τις καρδιές όσων τον βλέπανε και κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι η ιστορία αυτή θα είχε και συνέχεια και μάλιστα με οδυνηρές συνέπειες γιατί:
Πριν πέντε χρόνια έκανε τουρισμό στο Παρίσι, ένα “βουτυρόπαιδο” καμιά τριανταπενταριά χρονών που το λέγανε Αλέξη. Oταν πήγε στην Παναγία των Παρισίων διέκρινε σε κάτι μπάζα ένα φιαλίδιο που γυάλιζε. Το πήρε στα χέρια του, το άνοιξε με το πώμα προς τα κάτω και αμέσως τρεις σταγόνες υγρού χυθήκανε στο χέρια του. Επειδή αυτές μυρίζανε όμορφα τις στέγνωσε στο πρόσωπό του. Όταν γύρισε στο ξενοδοχείο του πρόσεξε ότι οι πάντες του συμπεριφερότανε με γλύκα και αγάπη. Πήγε για τα εισιτήρια της επιστροφής, το ίδιο. Μπήκε στο αεροπλάνο, τα ίδια. Έφτασε σπίτι του, τα ολόιδια. Πήγε στα γραφεία του κόμματός του, ενός μπατιριμένου κόμματος του αριστερού χώρου που έπαιρνε 2%, χαμός! Sε πέντε λεπτά τους ώρας καθαιρέσανε τον αρχηγό τους τον Γ.Α.Δ.Α.βάνο και τον κάνανε αρχηγό. Σε δέκα μέρες γίνανε εκλογές και το κόμμα του όχι μόνο μπήκε στη Βουλή αλλά πήρε και ποσοστό 11%. Γίνονται επαναληπτικές εκλογές και έρχεται δεύτερο κόμμα με 17%. Γίνονται τρίτες εκλογές και χάνει πάνω στο νήμα την πρωτιά με ποσοστό όμως 30%. Στα δυο χρόνια ρίχνει την κυβέρνηση και στις εκλογές που γίνονται, έρχεται πρώτο κόμμα, σχηματίζει κυβέρνηση με δεκανίκι ένα κόμμα της πλάκας, των “Ανεξάρτητων Εξαρτημένων” και αρχίζει να κυβερνά. Oλες του οι πράξεις, τα λόγια και οι εξαγγελίες είναι αντίθετες με τις προεκλογικές του υποσχέσεις και σε βάρος του λαού και όμως χιλιάδες κόσμου, με τις ζυγούρες γυναίκες να πρωτοστατούν, κατεβαίνουν στους δρόμους και τις πλατείες και διαδηλώνουν υπέρ της μεγαλειότητάς του! Mε το σύνθημα “Αλέξη κάνε τη χώρα μας να φέξει”. Νομίζει πως είναι υπερδυνατός και αποφασίζει να κατακτήσει την Ευρώπη όχι με την πολιτική αλλά κόβοντας τον Γόρδιο δεσμό. Για το σκοπό αυτό γίνεται Δον Κιχώτης, επιστρατεύει στη θέση του Σάντσο έναν άσχημο γόητα τον Μπαρουφοβουγιουκλάκη και εκστρατεύει κατά της Ευρώπης Οι Ευρωπαίοι όμως δεν έχουνε την αίσθηση της οσμής και έτσι ο Ιππότης μας βρίσκεται να μονομαχεί με τους ανεμόμυλους γενόμενος περίγελως σε όλο τον κόσμο. Και όμως και στη γελοιοποίησή του αυτή οι οπαδοί του τον στηρίζουν γιατί λέει πάλεψε για την αξιοπρέπεια της χώρας. Γυρίζει στην πατρίδα και με άστοχες ενέργειες την στεγνώνει από ρευστό χρήμα αλλά και πάλι… η στήριξη, στήριξη! Γίνεται Φαέθων και οδηγεί το άρμα της χώρας στο χείλος του γκρεμού αλλά ούτε ο Δίας δεν του εξακοντίζει κεραυνό. Κάνει δημοψήφισμα και ζητά από τους οπαδούς του να ψηφίσουν “ΟΧΙ”, αυτοί ψηφίζουν “ΟΧΙ” και αυτός το μετατρέπει αμέσως σε “ΝΑΙ” και τίποτα δεν έγινε… Κλείνει τις τράπεζες και ταλαιπωρεί όλο τον κόσμο κι όμως κανείς δεν του ζητά τα ρέστα. Τσακώνεται με το συνεταίρο του που διασπά το κόμμα στα δύο, χάνει την πλειοψηφία της Βουλής και πηγαίνει σε εκλογές και τη στιγμή που πολλοί πιστεύουνε ότι ήρθε το τέλος του, κυρίως λόγω της διάσπασης, βγαίνει νικητής με ποσοστό μεγαλύτερο από πριν τη διάσπαση. Εφαρμόζει αμέσως σκληρά και αντιλαϊκά μέτρα αλλά και τώρα οι οπαδοί του εξακολουθούν να τον λατρεύουν…
Και ο χορός καλά κρατεί! Και κανείς δεν γνωρίζει πόσο θα κρατήσει γιατί αυτό θα εξαρτηθεί από το χρόνο ζωής του αρώματος του Γάλλου εφευρέτη.
Α! ρε παρανοϊκέ και κακάσχημε Γάλλε λαχτάρες που μας κάνεις! Με τις τρεις σταγόνες που άφησες στο μπουκάλι σου κάποιος αφήνει “μπουκάλα” ένα ολόκληρο έθνος!
*Το παραπάνω κείμενο πήρε το 1ο βραβείο στον 6ο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό που διοργανώνει ο Πολιτιστικός Οργανισμός Κύπρου.
