Ισως, λέω ίσως, δεν θα έπρεπε να περιμένουμε τους δανειστές να κάνουν προτάσεις αντιμετώπισης του οικονομικού αδιεξόδου της χώρας μας, διότι πρωταρχικοί στόχοι τους είναι, στην καλύτερη περίπτωση, η είσπραξη των οφειλόμενων και στη χειρότερη περίπτωση η διασφάλισή τους.
Kαι αλήθεια δεν ξέρω αν συμφωνείτε αγαπητοί μου αναγνώστες στο θέμα αυτό, αλλά η πράξη επιμένει να με δικαιώσει… Εχετε δει έστω και μία τράπεζα, στην οποία οφείλει ένας επιχειρηματίας, να τον βοηθά να ξεπεράσει το οικονομικό του αδιέξοδο ή να του προτείνουν στρατηγικές ανάκαμψης και ανάπτυξης της επιχείρησής του, ώστε μέσα από αυτήν την πράξη να μπορέσει να εισπράξει και τα οφειλόμενα;
Η πραγματικότητα είναι το αντίθετο: Οι τράπεζες ασχολούνται μόνο με την είσπραξη των δόσεών τους και όταν ο επιχειρηματίας φτάσει στο αδιέξοδο, νοιάζονται με το πώς θα μπλοκάρουν τα περιουσιακά του στοιχεία για να διασφαλίσουν την απαίτησή τους…
Τι περιμένουμε συνεπώς από τους δανειστές μας; Ισως τελικά θα έπρεπε να έχουμε σκεφτεί ότι μεταξύ του δανειστή και του συμβούλου ανάπτυξης υπάρχει κάτι τι το ασυμβίβαστο. Παρά ταύτα οι κυβερνήσεις μας, ιστορικά, εμπιστεύτηκαν αυτούς τους δανειστές και τους ενέταξαν ως καθοριστικούς παράγοντες στον σχεδιασμό της αναπτυξιακής πολιτικής της χώρας, αφού οτιδήποτε αναπτυξιακό μέτρο έχει οικονομικές μεταβλητές και έτσι, για κάθε οικονομική μεταβλητή, τι κρίμα, είχε λόγο και ο δανειστής…
Αλήθεια, αν ενδιαφέρονταν οι δανειστές για την ανάπτυξη της χώρας μας, γιατί δεν επεμβαίνουν δυναμικά, όχι έμμεσα και επιφανειακά, στη διακοπή των απίστευτα γραφειοκρατικών, αντιαναπτυξιακών και αντιεπενδυτικών χαρακτηριστικών του κρατικού μας μηχανισμού;
Γιατί, αντί να μας δανείζουν με δισ., τα οποία τελικώς καταλήγουν ή σε κερδοσκοπικά πορτοφόλια ή στους… ίδιους, δεν μας έστελναν τις πολυδιαφημιζόμενες εταιρείες τους υψηλής τεχνολογίας να οργανώσουν το κράτος σε χρόνο dt. Να πήγαιναν στην Πολεοδομία, στα Κτηματολόγια, στην Εφορία, στη Δ/νση Γεωργίας ή Εμπορίου, στις Περιβαλλοντολογικές Υπηρεσίες, στις Δημόσιες Υπηρεσίες Υγείας και Παιδείας, να πήγαιναν παντού και να παρέδιδαν δωρεάν -αφού μας έχουν «πρήξει» ότι θέλουν την ανάπτυξη της χώρας μας- λογισμικά και τεχνογνωσία για το πώς αυτά μπορούν να οργανωθούν. Να επένδυαν στη δημιουργία ενός αριθμού μητρώου για κάθε πολίτη που θα χρησιμοποιείται από όλες τις Δημόσιες Υπηρεσίες και όχι 174 μητρώα που υπάρχουν τώρα για κάθε πολίτη… Να έπαιρναν το λογισμικό, το σύστημα, την τεχνογνωσία τέλος πάντων, του κράτους που έχει τα καλύτερα αποτελέσματα στην αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και να το έστηναν στην Ελλάδα. Δωρεάν, αφού κόπτονται. Εξάλλου το κόστος θα είναι εκατοντάδες μικρότερο από τα κούφια δάνεια που δίνουν.
Αντί όμως να κάνουν αυτό ασχολούνται με το πώς θα κόψουν τις συντάξεις και πώς θα αυξήσουν τους φόρους…
Μα είναι πασιφανές.
Δεν τους καίγεται καρφί για την ανάπτυξη της χώρας μας.
Πρωταρχικός τους στόχος είναι η είσπραξη και η διασφάλιση των απαιτήσεών τους. Τίποτα, μα τίποτα, άλλο.
Οι πολιτικοί μας κάποια στιγμή θα καταλάβουν το ασυμβίβαστο του δανειστή και του συμβούλου ανάπτυξης και θα πράξουν τα δέοντα. Ωστόσο, όμως, θα πρέπει να ξυπνήσω να πάω στη δουλειά, γιατί ευχαριστώ τον Θεό, την έχω ακόμα.
*οικονομολόγος Ανωτάτης Βιομηχανικής Σχολής Θεσ/κης
E-mail: eurohania@yahoo.gr
