• Πόσα χρόνια αγωνίζονταν οι Χανιώτες για την παραχώρηση στον Δήμο τους του «Στρατόπεδου Μαρκόπουλου»;
• Πόσα χρόνια αγωνίζονταν οι Ηρακλειώτες για την παραχώρηση στον Δήμο τους του «Στρατόπεδου Μπετεινάκη»;
• Πόσες δεκαετίες αγωνίζονται οι Χανιώτες για την αποτροπή οικοπεδοποίησης των ελεύθερων χώρων των Αγίων Αποστόλων, στα δυτικά της πόλης;
• Γιατί στις Μοίρες οι κάτοικοι κατάφεραν την παραχώρηση του «Στρατόπεδου Νικολούδη» που βρίσκεται έξω από την κωμόπολή τους για δημιουργία διοικητηρίου και αστυνομικού μεγάρου;
• Γιατί τόσα χρόνια που η λειτουργία στο Ρέθυμνο Σχολής Αστυνομίας ήταν ομολογημένα προσχηματική, ο Δήμος δεν ζήτησε την επιστροφή του δωρηθέντος κατά χρήση απ’ αυτόν οικοπέδου για τις ανάγκες πρασίνου της πόλης;
• Γιατί στο Ρέθυμνο δεν ζητήθηκε ποτέ από το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη τμήμα του οικοπέδου στο Στρατόπεδο Θεοδωράκη για την οικοδόμηση αστυνομικού μεγάρου;
• Τι θα γινόταν αν στα Χανιά ή στο Ηράκλειο ένας χώρος δημοτικός, στο κέντρο της πόλης, δωριζόταν για την οικοδόμηση ενός τέτοιου κτηρίου;
• Σε ποια χώρα του πολιτισμένου κόσμου χωροθετούνται τέτοιες χρήσεις εντός του αστικού ιστού και μάλιστα στο κέντρο του;
• Σε ποια χώρα του πολιτισμένου κόσμου ένας τέτοιος προνομιακός χώρος δεν θα παραχωρούνταν στο πράσινο και την αναψυχή, με παράλληλη δημιουργία χώρων στάθμευσης κάτω από την επιφάνεια του εδάφους;
• Πώς συμβιβάζεται μια τέτοια χωροθέτηση με το «Σχέδιο Βιώσιμης Κινητικότητας» του Ρεθύμνου;
• Γιατί τα κόμματα που υπέγραψαν μέσω εκπροσώπων τους την πρόσφατη ένσταση δεν το έκαναν όταν έπρεπε, τόσα χρόνια πριν, αλλά το θυμήθηκαν σε περίοδο προεκλογική για τους Δήμους;
• Γιατί τα κόμματα αυτά δεν είπαν κάτι πριν δυόμιση χρόνια όταν έθεσα το θέμα, παράλληλα με την παραχώρηση του κτηρίου του ΟΤΕ και του επίσης εκεί δημοτικού οικοπέδου, σε ιδιωτική εταιρία ένδυσης εκείνο;
• Γιατί ο δήμαρχος με «στόλισε με γαλλικά» στην Τεχνική Υπηρεσία στις 12-3-2020, αντί να απαντήσει εγγράφως στα γραφόμενά μου στις εφημερίδες, όπως κάνει οποιοσδήποτε πολιτισμένος άνθρωπος θεωρεί ότι έχει δίκιο;
• Γιατί ο ίδιος δεν παρουσιάστηκε πρόσφατα στην εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου για τον «Φάλκονα»; Μήπως επειδή επί των ημερών του ήταν που το νομικό πρόσωπο του περιβαλλοντικού κέντρου καταργήθηκε και το υλικό του καταστράφηκε;
• Μήπως στο Ρέθυμνο έχουμε επείγουσα ανάγκη ίδρυσης (ή επανίδρυσης) ενός περιβαλλοντικού συλλόγου, όπως το κάναμε στα τέλη του 20ού αιώνα, και οι τότε αρμόδιοι ούτε μπορούσαν να διανοηθούν τσιμεντοποιήσεις σαν την σημερινή;
• Μήπως οι Χανιώτες και οι Ηρακλειώτες δεν είναι διαφορετικοί άνθρωποι από τους Ρεθεμνιώτες, αλλά τη διαφορά κάνουν εκεί οι αγώνες, μέσω της «Οικολογικής Πρωτοβουλίας Χανίων» και της «Οικολογικής Παρέμβασης Ηρακλείου»;
Υ.Γ. 1 Το παραπάνω σχόλιο αφιερώνεται στην ακούραστη Ρένα Μαγιάφα, χάρη στην οποία έχουν διασωθεί αρκετοί χώροι πρασίνου και μνημεία στο Ρέθυμνο. Στην προ εικοσαετίας (2001) φωτογραφία που παραθέτω διακρίνεται μαχητική εν μέσω μελών του τότε Περιβαλλοντικού Συλλόγου, στο «Μνημόσυνο για το περιβάλλον» που είχαμε οργανώσει στο Δημαρχείο Ρεθύμνου αντί εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας Περιβάλλοντος. Μνημόσυνο με κόλλυβα, κονιάκ, γραβιέρα, φέρετρο και νεκρώσιμα. Και πενθούντες συγγενείς τους τότε Δήμαρχο και Νομάρχη. Τότε που πιστεύαμε ότι «ένα γέλιο θα τους θάψει»!
Υ.Γ. 2 Στη φωτογραφία διακρίνεται και ο αείμνηστος Δήμος Τσαντίλης, πρόεδρος τότε του Συλλόγου. Μήπως του χρωστάμε κάτι οι Κρητικοί, ιδιαίτερα οι Ρεθεμνιώτες, και μάλιστα όσοι ισχυριζόμαστε ότι ενδιαφερόμαστε για το περιβάλλον; Ένα ακαδημαϊκό μνημόσυνο, ίσως, με τη συμπλήρωση ενός χρόνου από την εκδημία του;
*Ο Χάρης Στρατιδάκης διετέλεσε ιδρυτικό μέλος του Περιβαλλοντικού Συλλόγου Ρεθύμνου,
ιδρυτής και πρώτος υπεύθυνος λειτουργίας του Κέντρου Περιβαλλοντικής Αγωγής και Ενημέρωσης ‘Φάλκονας’
