Τουτονέ το παραμύθι αναφέρεται σε χρόνους από χάνονται στο απόμακρο παρελθόν των αιώνω.
Σε μια εποχή όπου τα λεφτά ήτανε άγνωστα. Και οι συναλλαγές των ανθρώπω εγινούντανε με είδος. Κάτι παρόμοιο δηλαδή μ’ αυτό απού εγνωρίσαμε εμείς οι προπολεμικοί από το καιρό που εξεστρατέψανε οι πολιτισμένοι Eυρωπαίοι και μας εσκλαβώσανε. Γιατί ετσά τσοι καθοδηγούσανε οι προοδευτικές τωνε ιδέες και κείνους. Κι ήρθε μιαν εποχή όπου πλούσιοι επτώχευσαν και επείνασαν.
Κι ανταλλάσσανε τα χρυσαφικά και τ’ ασημικά ντωνε με κριθάρι, στάρι και λάδι για να ζήσουνε γιατί εκείνα δεν ετρωγούντανε. Και με τουτανά τα προϊόντα επληρωνούντανε οι γι εργάτες, το μεροκάματο ντωνε και γενικά εγινούντανε μ’ αυτά οι συναλλαγές των ανθρώπω τοτεσάς. Ετσα να πράμα εγινούντανε κι από τσοι προγόνους μας τσοι περασμένους κεινουσάς αιώνες, όπως λέει το παραμύθι. Μα όπως ήτανε φυσικό πλιά προβλήματα εδημιουργούντανε παρά ελυνούντανε μ’ αυτό το τρόπο τση συναλλαγής. Γι’ αυτό κι ύστερα από σκέψη αποφασίσανε οι σιδεράδες και κόψανε κομμάθια σίδερο και για καθένα από αυτά ενομίσανε πως αντιπροσώπευε την αξία κάποιας ποσότητας από κάποιο προϊόν, γή για τη παροχή κάποιας εργασίας. Γι’ αυτό και το ονομάσανε το καθένα από αυτά και νόμισμα. Ητανε μια σοφή προσφορά του κοινού νού, στσοι κοινωνίες των αθρώπω κεινησάς τσ’ εποχής. Απόκεια κι ύστερα πολλές αλλαγές ασφαλώς θα εγινήκανε για να φτάξει το χρήμα στη σημερινή ντου μορφή. Πάντως κατά που λέει το παραπάνω παραμύθι ετσά εξεκίνησε το χρήμα σα ταπεινός υπηρέτης, να προσφέρει, τσ’ υπηρεσίες του, στσοι κοινωνίες των αθρώπω. Βέβαια στη συνέχεια κι εξαιτίας του, επαρουσιαστήκανε οι πλούσιοι, και γι’ αυτό απόκτησε δύναμη κι ενδιαφέρον. Και δεν είναι καθόλου κακό κατά την ταπεινή μου γνώμη, ο κάθε εργαζόμενος να αποκτά χρήματα και περιουσίες με τον τίμιο ιδρώτα ντου. Περισσότερη τιμή του πρέπει παρά οποιαδήποτε κατηγορία. Ομως η βιασύνη και η δίψα πολλές φορές για πλουτισμό αναγκάζει το παραμέρισμα των ηθικώ αξιώ και τη καταπάτησει του δίκιου. Γι’ αυτό και θωρούμε τσ’ έσχατους χρόνους τουτουσές τον ταπεινό υπηρέτη των αθρώπων του παλιού καιρού, να εξελίσσεται σε στυγνό δυνάστη και σα παντοδύναμος παράς να επισείει τα σκήπτρα τσ’ εξουσίας του σε όσους αντιστέκονται στην ισοπέδωση των ηθικών κανόνων ζωής και στηρίζουνε τα δασκαλέματα των προγόνω μας και τση θρησκείας μας. Επομένως και εξαιτίας του διαφθείρουνε τσοι συνειδήσεις. Κι οι γι αλυσίδες απού ‘ναι δεμένες στσοι στέρεες άγκυρες των ηθικώ αξιών σπούνε μια -μια. Μ’ αποτέλεσμα να καταργούνται τα χρηστά ήθη και να υποσκάπτονται τα στέρεα θεμέλια τσ’ ηθικής ζωής των αθρώπων. Κι από σιγά-σιγά να ξεθεμελιώνονται τα απορθητά κάστρα τσ’ αθρωπιάς, του φιλότιμου και του σεβασμού και ν’ αναπιάνονται το θράσος η γι’ απαθρωπιά κι η γι ασέβεια. Και τσοι κοινωνικές σχέσεις των αθρώπω να τσοι κουμαντάρουνε εδά μπλιό οι τσέπες, τα στομάχια και το συφέρο. Οι γι οικογενειακές εστίες χάνουνε τη ζεστασιά και τη θαλπωρή του σπιθιού. Οι μανάδες κέρβεροι και κυματοθραύστες αντοχής και ανύσταχτοι φρουροί τση ζωής τω κοπελιώ ντωνε από κάθε ανεπιθύμητο δηλητηριασμένο από κακιές προθέσεις εισβολέα, επάψανε να υπάρχουνε. Γιατί η κοινωνία τσοι κατάργησε, γιατί εθεώρησε η άρχουσα τάξις, πως φρενάρουνε τη πορεία οθε τη πρόοδο και δε ταιριάζουνε οι γι ιδέες στη προοδευμένη μας κοινωνία. Οσες εδά οικογένειες συνεχίζουνε να συνυπάρχουνε κάτω από την ίδια στέγη γιατί κάποιος καινούργιος έρωτας δεν τσοι χώρισε ακόμη, τα κοπέλια ντωνε τα διαπαιδαγώγουνε και τα διασκεδάζουνε οι γι αναρίθμητες ηλεκτρονικές συσκευές απού ο τεχνικός πολιτισμός τελειοποιεί και προσφέρει απλόχερα γιατί για ‘κεινες πέρα βρέχει. Οσο δα για τσοι κοινωνικές σχέσεις τω κοπελιώ ντωνε την ευθύνη για την καθοδήγησή ντωνε την έχουνε αναλάβει τα διάφορα ρέματα του εισαγόμενου πολιτισμού, απού τ’ ακλουθούνε κατά πόδα σαν τα ψοφισμένα ψάρια. Οσο δα για τα μηνύματα από τη μυθολογία απού ο Ρωμαλέος Ηρακλής εδιάλεξε την Αρετή και τσοι δυσκολίες τση ζωής για συντροφό ντου κι όι τη μακιγιαρισμένη κακία με τσ’ ευκολίες και τσ’ ηδονές απού του πρόσφερε, τσοι σημερινές κοινωνίες τσ’ αφήνουνε αδιάφορες. Οπως και για τσοι συμβουλές από την Αγία Γραφή του Απόστολου Παύλου… «στήκετε, και κρατείτε τας παραδόσεις ας εδιδάχθητε…» Β’ Θεσ. 2,15 και… «τα μέλη Χριστού ποιήσω πόρνης μέλη; μη γένοιτο…» Α’ Κορινθ. 6,16 αφού τα… «σώματα υμών μέλη Χριστού έστιν;» Α’ Κορινθ. 6.15. Γιατί ανήκουνε σε σκέψεις και ιδέες περασμένω εποχώ κι όι στη τωρινή εποχή απού τη χαρακτηρίζει η ραγδαία πρόοδος. Επαέ όμως μ’ αγκανάρει ο νούς μου ν’ απαντήσω για ποια πρόοδο κάνω λόγο, γιατί απ’ ό,τι θωρώ και γροικώ πράμα δε μου μοιάζει για πρόοδο. Ενώ αντιθέτως οι γι εμπειρίες μου θεμελιώνουνε το κατρακύλισμα τσ’ αθρώπινης ύπαρξης απ’ τα ψηλά στα χαμηλά με καταξεσκισμένη προσωπικότητα και ανύπαρκτη ηθική υπόσταση να άγεται και να φέρεται σαν καράβι μέσα στο φουρτουνιασμένο ωκεανό χωρίς άγκυρες πυξίδα και προορισμό.
Κι ετσα θωρούμε τον άνθρωπο με την ελευθέρα βούληση να χάνεται στα πονηρά και απάνθρωπα μονοπάθια τση παρανομίας και να βουλιάζει στσοι χαβούζες των βούρκω. Αναρίθμητες είναι οι γι επιβεβαιώσεις για την ανθρώπινη κατάντια από το ευρύτερο περιβάλλο μας. Πολλές φωνές διαμαρτυρίας γροικούνται από γύρου γύρου και πολλά θλιβερά γεγονότα έρχονται στο φως τση δημοσιότητας. Ομως οι γι αθρώπινες κοινωνίες επιμένουνε να πιστεύουνε πως τα δασκαλέματα τω προγόνω μας, τα διδάγματα τσ’ Εκκλησίας μας και τα συμπεράσματα του λαού μας αντιστρατεύονται την πορεία τσ’ αθρωπότητας όθε τη πρόοδο. Και υπηρετούνε σκοταδιστικές ιδέες. Με αποτέλεσμα να καταργούνται οι γι άγραφτοι νόμοι απού για αιώνες εστηρίξανε την ηθική υπόσταση τσ’ αθρώπινης ύπαρξης σε ψηλά επίπεδα, αθρωπισμού απού είναι και η φυσική της θέση. Οσο δα για τα σύγχρονα πιστεύω, πως
ο παντοδύναμος παράς τη σήμερον ημέρα σαπούνι είναι μαγικό και βγάνει κάθε λέρα,
Γι’ αυτό και θαμπωμένες αθρώπινες υπάρξεις από τα γυαλιστερά τζοβαϊρικά τση δήθεν όμορφης ζωής χάνονται σε σκοτεινές στράτες απού οδηγούνε στη διαφθορά και την ασυδοσία, οι σημερινοί νομοθέτες δε γροικούνε μπλιο τα κελέσματα των άγραφτων νόμων και ξεπερνούνε τα όρια τω φυσικώ νόμω και τα νομοθετήματα απού κάνουνε μοιάζουνε με τσοι τσικαλάδες απού κολλούνε όπου θέλουνε το αφτί του τσικαλιού. Προφανώς γιατί η γι αθρώπινη διανόηση έγινε υπάκουη στα προστάγματα του παντοδύναμου παρά που από ταπεινό μέσο εξυπηρέτησης εγίνηκε στυγνός δυνάστης και οδηγεί τσ’ αθρώπους σε χώρους όπου οι φυσικοί νόμοι είχανε κατατάξει τα γουρούνια να κυλιούνται στσοι λάσπες και τσ’ όρθες να χοροπηδούνε στα πηλά κι όι φυσικά τον άθρωπο με την ελευθέρα βούληση και τα σωστά πιστεύω η τιμή τιμή δεν έχει και χαράς τωνε απού την έχει.
Σημειώσεις
Ετσα = Ετσι
Εδά μπλιό = Τώρα πλέον
Ψοφισμένα = Ψόφια
Οϊ = Οχι
Αγκανάρει = Εξαναγκάζει
Γροικώ = Ακούω
Τσικαλάς = Ο κατασκευαστής πήλινω
Τσικάλι = Το πήλινο τσουκάλι
Ορθες = Οι όρνιθες
Οθέ = Προς
Τζοβαϊρικά = Λαμπερά στολίδια.
