25η του Μάρτη. Μέρα παλιγγενεσίας του έθνους μας και μέρα σημαντική ορόσημο της ορθοδοξίας, ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου. Μέρα διάσχισης από Βορρά στο Νότο των Λευκών Ορέων με τον Ορειβατικό Σύλλογο Χανίων.
Μια διήμερη φανταστική διαδρομή στις καταχιόνιστες Μαδάρες μας, με εκκίνηση από το Κακοπέρατο Θερίσου και κατάληξη στην Ανώπολη Σφακίων.
Με περισσή αγάπη για το βουνό, την περιπέτεια και την φύση. Με όρεξη, θάρρος και αυτοπεποίθηση ξεκινάμε νωρίς το πρωί με πλήρη ορειβατικό εξοπλισμό, piole (ορειβατική αξίνα), crampon (καρφιά ορειβατικής μπότας), υπνόσακους και σακίδια ασήκωτα!
Αρχικά ανήφορος μακρύς, εξουθενωτικός που εναλλάσσεται με μεικτό πεδίο πάγου, μαλακού χιονιού και βράχου. Οι ανάσες γρήγορες κοφτές, τα πόδια αρχίζουν να κουράζονται, ο ιδρώτας παγώνει στο μέτωπο και η αδρεναλίνη ρέει ασταμάτητα.
Στις ανατολικές παρυφές της Μελινταού η ελπίδα της πρόσκαιρης ανάπαυσης διαχέεται χαλαρωτικά στο είναι μας, Μιτάτο Ζαχαριά, ξεκούραση, ανάσα, ξηροί καρποί και σταφίδες. Συνεχίζουμε ήπια ομαλή και ευχάριστη πορεία προς Πλακοσέλι, Κατσιβέλη και Σβουριχτή.
Στα ριζά της Σβουριχτής του τεράστιου γίγαντα των 2.337 μέτρων, το ομορφότερο σπίτι του κόσμου στα 1980 μέτρα το καταφύγιο Χρήστος Χουλιόπουλος του Ε.Ο.Σ. Χανίων.
Η καταπληκτική θέα ολόγυρα μας αφήνει άφωνους. Με κομμένη ανάσα απολαμβάνουμε τις πανύψηλες κορυφές. Από βορρά ο Ανθρωπόλιθος, το Όρνιο, βορειοανατολικά το Άγιο Πνεύμα και στο βάθος το Σπαθί. Στο Νότο οι Πάχνες και το Μοδάκι, στα ανατολικά η ράχη της Σβουριχτής και η μύτη του Μέσα Σωρού, νοτιοανατολικά τα Ζουρίδια, ο Μπουρνέλος, μια θάλασσα από βουνά και οι κορυφές τα κύματα.
Νύχτωσε πια για τα καλά. Το κρύο τσουχτερό, σύντομη η περιήγηση στα λαμπρά αστέρια σε ένα πεντακάθαρο χωρίς ίχνος φωτορύπανσης ουρανό και ξεκούραση στη θαλπωρή του καταφυγίου, φαγητό πεντανόστιμο και το λίγο κρασί πολυτέλεια μεγάλη. Φιλική κουβέντα επί παντός επιστητού, ανέκδοτα, μαντινάδες και ριζίτικα…
Πρωί της Κυριακής, θαυμάσια ηλιόλουστη μέρα, μέρα χαράς, ενθουσιασμού και δοκιμασίας. Το χιόνι πολύ, τα περάσματα επικίνδυνα, ορθοπλαγιές με μεγάλη κλίση και χάος κάτω, απαιτείται σύνεση και συνεργασία, βρισκόμαστε καταμεσής στα Λευκά Όρη, χωρίς μονοπάτια, σημάδια, κινητά, αλλά με οδηγούς δυο από τα πιο έμπειρα στελέχη του Δ.Σ. του Ε.Ο.Σ. Χανίων. Όλες οι αισθήσεις σε επιφυλακή, λάθη δεν συγχωρούνται.
Το μόνο που ακούγεται μέσα στη σιγαλιά του χιονιού είναι ο μουσικός ήχος των crampon και ο σύντομος κοφτός των piole. Κατεχολαμίνες και ενδορφρίνες ρέουν άφθονες συγχρόνως στις φλέβες μας. Μέρα μαγική και ονειρεμένη, όλη η Ορεινή Έρημος στα πόδια μας, Παυλιάς, Γωνιάσματα, Ασκυφιώτικος Σωρός, Κακόβολη, Τροχάρης, θεϊκοί γίγαντες που προκαλούν ενθουσιασμό και δέος. Εικόνες απερίγραπτης ομορφιάς και συγκίνησης. Κάθε κούραση, αλλά και ψυχοσωματικός προβληματισμός ξεχνιέται.
Κατηφορίζουμε στις Ρουσιές για ολιγόλεπτη ανάπαυση, περνάμε δίπλα από τον εντυπωσιακό Ταύκο (βάραθρο) της Λαγκωνιάς στην ρίζα του Τροχάρη, μετά στα Αμμουτσερά, ο κούμος έχει καταρρεύσει και η στέρνα του νερού ετοιμόρροπη. Προβληματισμός για επιδιόρθωση, τα λίγα χτίσματα στα βουνά μας το αξίζουν, μας θυμίζουν την ιστορία του τόπου μας, την ζωή των παππούδων μας και μας φιλοξενούν όταν το βουνό αγριέψει και δείξει τα δόντια του.
Μα δεν τελειώσαμε, ο αγροτικός δρόμος είναι ακόμα χιονισμένος και ακολουθούμε πορεία κατηφορική και κουραστική από το παλιό δασωμένο μονοπάτι που μετά από τέσσερεις ώρες μας φέρνει κατάκοπους αλλά ευτυχισμένους στο τέλος. Ανώπολη, αναπλήρωση θερμίδων στη φιλόξενη ταβέρνα και επιστροφή. Χαμόγελα στα πρόσωπα μας, έχουμε αποκομίσει τις ωραιότερες αναμνήσεις του χειμερινού βουνού.
Ευχαριστώ τους συμμετέχοντες συνορειβάτες μου για την τιμή που μου έκαναν να διασχίσω μαζί τους τις Μαδάρες μας.
Τον ικανότατο αρχηγό μας Χρήστο Οικονομάκη, τον έμπειρο οδηγό μας Μανώλη Μαλεκάκη,
τον γελαστό αλτρουιστή Μανώλη Γαροφαλάκη, τον ακούραστο διαιτολόγο Νεκτάριο Μητριτσάκη,
Τον δυνατό Ορέστη Διώτη, τις όμορφες και αξιόλογες ορειβάτισσες Χρυσή Καλατζάκη, Αιμιλία Παπακωνσταντίνου, Κατερίνα Χομπιτάκη και Κατερίνα Λιγκουνάκη.
Τέλος να ευχαριστήσω τον Ε.Ο.Σ. Χανίων για τις καταπληκτικές ορειβατικές συγκινήσεις που μας χαρίζει.
* Ο Αντώνιος Μποτωνάκης είναι ιατρός
