«Το δάσκαλο, το δάσκαλο αυτόν το σαρδανάπαλο, να μου τον φέρετε στο στρώμα…
Το δάσκαλο, το δάσκαλο αυτό το σαρδανάπαλο που λέει στους χουσμεκιάρηδες, που λέει στους μεσιακάρηδες, ότι δικό τους είν’ το χώμα…
…Παράδες θα γεμίσετε το στόμα αν του κλείσετε…
Να σταματήσει πια να δασκαλεύει, με λόγια σαν και τούτα της φωτιάς, πως όποιος για το δίκιο δεν παλεύει, θα ζει και θα πεθαίνει σαν ραγιάς…».
Βεβαίως ο “ΔΑΣΚΑΛΟΣ”, ήταν ο Μαρίνος Αντύπας.
Ο φωτισμένος ανθρωπιστής του Θεσσαλικού κάμπου, που ενθάρρυνε τους κολίγους, να διεκδικήσουν το Δίκαιο Γης!… To ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟ!
Οταν θα διαβάζεται αυτό το ταπεινό αφιέρωμα στον λαϊκό ήρωα της Ανθρωπιάς, θα κλείνουν εκατό δέκα τρία (113) χρόνια, από τη δολοφονία του, στα 1907 όπως είναι γνωστό, από τους μπράβους των τσιφλικάδων της θεσσαλικής γης…
Με αυταπάρνηση δίπλα στους αδικημένους δίχως κλήρο, αγωνιζόμενος από τα 17 του χρόνια στα πρόσω του Λαϊκού Δίκαιου, δικηγόρος, δημοσιογράφος συνδικαλιστής ο Κεφαλονίτης σοσιαλιστής και Ανθρωπος, ανέβασε τα έργα και τις ημέρες του στην “θεσαλική διάρκεια”, και όχι μόνο…
«Θέλει αίμα πολύ, η προσπάθεια για ένα δικαιότερο κόσμο…» έλεγε ο ίδιος.
Ο “Φεραίος” του Αγροτικού Διαφωτισμού όπως ονομάστηκε, ένοιωσε κι έζησε διώξεις, φυλακίσεις και τη λόγχη!…
Να μην “ξεχνά” η νεανική σάρκα των 34 χρόνων, του!!
Τόσο ήταν όταν τον δολοφόνησαν. Ο πρώτος ουσιαστικά νεκρός του Κιλελέρ, που “υπέγραφε” αυτό τον Τίμιο θάνατο, με τα γενναία λόγια του για τους είλωτες όπως τους έλεγε…, της καρδιάς του!
«Προσπαθώ να φυτεύσω στην ψυχήν των χωρικών, την ανάγκη της διεκδίκησης»…
…Αγιασμένοι οι αιματηροί αγώνες των φτωχών, και ΔΙΣ αγιασμένοι οι μπροστάρηδες που έδειχναν την Αδικία, και παρότρυναν τον Σηκωμό…
Δίνοντας το Αίμα τους πρώτοι, να “λαδώσει” ο τροχός… και να γυρίσει…
Γιατί δίχως… “χιλιάδες στους τροχούς”, πως θα γυρίσει ο Ηλίας;;
Ε;; πώς;;
*Οι στίχοι στην εισαγωγή, είναι ασφαλώς, του αείμνηστου Κώστα Βίρβου, στον δραστικό λόγο του οποίου έδωσε ο Γιάννης Μαρκόπουλος επικό τέμπλο (Θεσσαλικός Κύκλος), και ο Λάκης Χαλκιάς με “αρτεσιανή ερμηνεία”
το παρέδωσε στον ελληνικό χρόνο…
