Σώμα, χορός κι ενσυναίσθηση αποτέλεσαν κάποιες από τις λέξεις – κλειδιά για τις παιδικές ζωγραφιές εκατοντάδων μαθητών των Χανίων, οι οποίες απέκτησαν τη δική τους “φωνή” μέσα από τη δράση «Το δικό μου σώμα “μιλά”». Η έκθεση εγκαινιάστηκε το βράδυ της Παρασκευής, δηλώνοντας την επίσημη έναρξη του 13ου φεστιβάλ χορού “Dance Days Chania”.
Η παράλληλη αυτή δράση και έκθεση, σύμφωνα με την project manager του φεστιβάλ Χρύσα Γεωργίου, «είναι στην πραγματικότητα η απόρροια μιας δημιουργικής διαδικασίας που ξεκίνησε τον Απρίλιο, όπου πραγματοποιήθηκαν τρία βιωματικά εργαστήρια με τους εκπαιδευτικούς που αποφάσισαν να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα, υπεύθυνη του οποίου είναι η Σοφία Φαλιέρου». Σε αυτά τα εργαστήρια, λοιπόν, οι εκπαιδευτικοί ήρθαν οι ίδιοι σε επαφή με το σώμα τους και στην πορεία μετέφεραν την εμπειρία στα παιδιά, συζήτησαν μαζί τους για το σώμα και πώς ανταποκρίνονται εκείνα σε κάποιες λέξεις – κλειδιά γύρω από αυτό. Για την ίδια είναι πολύ σημαντική η έναρξη του φεστιβάλ με τέτοιες παράλληλες δράσεις γιατί είναι ένας τρόπος σύνδεσης του φεστιβάλ με την κοινότητα. Όσο για τον ευφάνταστο τίτλο, μας εξηγεί πως πηγάζει από την ανθρώπινη ανάγκη που αναγνωρίζουν στη δυσκολία της επικοινωνίας καθώς «το σώμα μας μιλά και επικοινωνεί με δικό του τρόπο».
«Η βασική ιδέα προέκυψε από τη θέληση να ευαισθητοποιήσουμε τα παιδιά σε θέματα σωματικής αντίληψης κι ενσυναίσθησης, ώστε να αποφεύγουν παραβιαστικές συμπεριφορές προς κι από αυτά» αναφέρει μιλώντας για την έκθεση στην οποία συμμετέχει με τους μαθητές της η Μαρία Μποτωνάκη, δασκάλα στο 11ο Δημοτικό Σχολείο Χανίων. Αυτό που παρατήρησαν οι εκπαιδευτικοί που συμμετείχαν είναι ότι η πανδημία απομόνωσε τα παιδιά και τα “καθήλωσε” μπροστά από μια οθόνη. Με την καλλιτεχνική και εκπαιδευτική δράση όμως εκπαιδευτικοί και παιδιά κινητοποιήθηκαν, ανακάλυψαν την σωματικότητά τους κι αφουγκράστηκαν καλύτερα τις ανάγκες τους. «Όταν δίνεις την ευκαιρία στα παιδιά να εκφράσουν συναισθήματα ή καταστάσεις που δεν είναι εύκολο μέσα από την κανονική ροή των μαθημάτων μπορούν να σε εκπλήξουν! Η αποτύπωση όλης αυτής της εμπειρίας που βιώσαμε στο χαρτί ήταν σίγουρα δημιουργική κι αξέχαστη» λέει κλείνοντας.
Ο τίτλος από μόνος του τράβηξε την προσοχή της εκπαιδευτικού στο Δημοτικό Σχολείο Τσικαλαριών Μαρίας Καπριδάκη, η οποία συμμετείχε με μεγάλο ενθουσιασμό στο project, ενώ την ξάφνιασε το πόσο διστακτικά ήρθε αρχικά σε επαφή με το ίδιο της το σώμα. «Αποκομίσαμε πολλά πράγματα από τα σεμινάρια και προσπαθήσαμε να τα μεταφέρουμε στους μαθητές μας. Αυτό που μού έκανε θετική εντύπωση ήταν ο διαφορετικός τρόπος προσέγγισης της δράσης από τους εκπαιδευτικούς: άλλοι αξιοποίησαν το θεατρικό παιχνίδι, άλλοι κίνηση και χορό, κάποιοι συζήτηση για το σώμα κοκ» σημειώνει η δασκάλα, ενώ τέλος παρατηρεί κι αυτή ότι υπάρχει μια απόσταση με το ίδιο μας το σώμα και δυσκολία στην αλληλεπίδραση, κάτι που επιδεινώθηκε με την πανδημία.
Πληροφορίες
21.07 – 30.07 | 11:00 – 14:00 & 19:00 – 21:00
Ναός Αγ. Ρόκκου (Σπλάντζια)
Είσοδος ελεύθερη.
