Η Ε.Ε. προέτρεψε, λέει, όλα τα μέρη να “σεβαστούν” το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος της Κυριακής (30/9) για την αλλαγή του ονόματος της πΓΔΜ, που εγκρίθηκε μεν με μεγάλη πλειοψηφία (91%), αλλά με τεράστια αποχή του λαού (άνω του 63%) από αυτό.
ΠΟΣΗ νομιμοποίηση μπορεί να έχει ένας τέτοιος “σεβασμός”, μόνο οι ιθύνοντες της Ε.Ε. το αντιλαμβάνονται!
ΤΟ περίεργο με τα δημοψηφίσματα είναι ότι, αν μεν ευννοούν τους πολιτικούς που τα οργανώνουν, τότε «έχουν το λαό με το μέρος τους», αν όχι, τότε αυτά είναι απλά «συμβουλευτικά»!
ΓΕΓΟΝΟΣ είναι ότι η τεράστια αποχή των πολιτών της γείτονος ανέδειξε τη σιωπηρή αποδοκιμασία της συμφωνίας των Πρεσπών. Και αφού οι ίδιοι οι Σκοπιανοί δεν θέλουν τη συμφωνία, εμείς γιατί ανοήτως επιμένουμε;
ΝΑΙ! Η συμφωνία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ιστορική, αλλά ο λαός της Π.Γ.Δ.Μ. έδειξε να έχει διαφορετική γνώμη. Οι κάτοικοι της Π.Γ.Δ.Μ. φάνηκαν να ενοχλούνται κυρίως από την ψυχολογική πίεση που άσκησε πλήθος ξένων (Ευρωπαίων, Αμερικανών και Νατοϊκών) αξιωματούχων προεκλογικά στη χώρα τους.
ΚΑΤΙ που θύμισε λίγο πολύ τις παρεμβάσεις στο βεβιασμένο και παράλογο ελληνικό δημοψήφισμα του 2015. Που αποδοκιμάστηκε τρανταχτά από τους πολίτες. Ομως, πολλές φορές συμβαίνει άλλα να αποφασίζει ο λαός (2015), αλλιώς να εκλαμβάνει τη βούλησή του η κυβέρνηση (διαστρέβλωση) και άλλα -τα εντελώς αντίθετα- να εφαρμόζονται!
ΑΝΕΚΑΘΕΝ, αυτό ήταν και είναι η πολιτική: μια προκρούστεια μέθοδος, ώστε το «όχι» του λαού να γίνεται «ναι» (Ελλάδα του ΣΥΡΙΖΑ) και η αποχή από μια διαδικασία να εκλαμβάνεται έμμεσα ως… ναι! (Π.Γ.Δ.Μ. του Ζάεφ)
ΔΕΝ θα εκπλαγούμε, λοιπόν, αν ο κ. Ζάεφ, μετά το φιάσκο του δημοψηφίσματος, πάει στη Βουλή των Σκοπίων και αναζητήσει τους αναγκαίους 80 βουλευτές για να προχωρήσει στις συνταγματικές αλλαγές της συμφωνίας, αγνοώντας πλήρως το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος. Ηδη στη γειτονική χώρα αρχίζουν να μιλάνε για… υπόγειες και «βρώμικες» συναλλαγές κάτω από το τραπέζι.
ΑΛΛΑ, πότε η πολιτική ήταν «καθαρή» υπόθεση; Και μάλιστα, όταν πρόκειται για μια τόσο σημαντική
-για τα Βαλκάνια και τη Δύση- επιβαλλόμενη άνωθεν “συμφωνία”, όλα πρέπει να τα περιμένουμε. Και εκεί και εδώ!
Αξιότιμε κύριε,η τευλευταία πρόταση σας τα λέει όλα.Στις διεθνείς σχέσεις τα πάντα είναι συμφέροντα και οι πάντες είναι σε αναζήτηση χρήσιμων ηλιθίων να τους κάνουν την δουλειά.Νομίζω ότι το δημοψήφισμα στα Σκόπια δεν ομοιάζει τόσο με αυτό του 2015 όπου το διακύβευμα είχε μάλλον κριθεί στο Τέξας το 2013,αλλά με αυτό του σχεδίου Ανάν για το κυπριακό.Επειδή και εκεί τα γεωπολιτικά και οικονομικά συμφέροντα είναι τεράστια είχαμε παρέλαση μυρίων όσων,μαύρες βαλίτσες κλπ.Σε όσους έτυχε να βρεθούν κοντά στα γεγονότα τότε άκουσαν έναν έμπειρο χειριστή των Εθνικών μας θεμάτων να λέει χαμογελώντας “άστους με αυτά που κάνουν το ποσοστό του ΟΧΙ θα πλησιάσει το 80%,δεν μας ξέρουν καλά κάτι τέτοια σούρτα-φέρτα μέσα στο σπίτι μας μας μουλαρώνουν”.Δικαιώθηκε απόλυτα.Έχω την αίσθηση ότι κάτι ανάλογο συνέβη στη γειτονική χώρα ,το πολύ “κύριε ελέησον” τους έδωσε να καταλάβουν ότι κάποιοι τρέχουν να πάρουν θέση στο τραπέζι του φαγοποτιού που έρχεται.Σ΄αυτόν τον πλανήτη ζούνε και αυτοί,και ένα και ένα πάντα δύο κάνουν.Κρίμα μόνο που διάφοροι ανιστόρητοι φανατικοί δεν τους αφήνουν να καταλάβουν ότι η μόνη χώρα που έχει κοινά συμφέροντα μαζί τους είναι η δική μας.Επειδή η υπόθεση ξεπερνά τον Ζάεφ και τον Τσίπρα απαιτείται τουλάχιστον από την δική μας πλευρά μεγάλη προσοχή.Θα είναι δύσκολο για τις ΗΠΑ να εκδιώξουν από τα Βαλκάνια την Ρωσία,όπου έχει παρουσία αιώνων.Δεν θα είναι εύκολος αντίπαλος και τα γεγονότα στην Συρία το επιβεβαιώνουν.Καλό θα ήταν για την χώρα μας να εφαρμόσει τον κανόνα “όταν συγκρούονται τα βουβάλια ,τα βατράχια καλό είναι να απομακρύνονται”.Βεβαίως “ανήκουμεν εις την δύσιν”αλλά θα ήταν φρόνιμο να μην έχουμε απέναντι μας την Ρωσία στο Κυπριακό,στα ενεργειακά της Ν.Α.Μεσογείου,στα Εκκλησιαστικά, στα τουριστικά και στις εξελίξεις που αφορούν την περιοχή μας…..