«Γιατί πέφτετε από τα σύννεφα;» ήταν η απάντηση του ιατρού της ΤΟΜΥ Χανίων στη απορία/δυσαρέσκεια μου καθώς καμία δημόσια δομή υγείας της πόλης δεν μπορεί να μου παράσχει βεβαίωση υγείας παιδιού, όπως απαιτείται, για την επιστροφή του μετά από ίωση στον παιδικό σταθμό.
Παραδόξως, η περιπέτεια για τον γονιό δεν ξεκινάει την περίοδο που το παιδί νοσεί παρόλη την ταλαιπωρία (απουσία από την εργασία κ.λπ) που αυτό συνεπάγεται. Η περιπέτεια ξεκινάει όταν το παιδί έχει αναρρώσει και πρέπει να βεβαιωθεί ότι δεν νόσησε από τον ιό SARS-CoV-2 (Covid 19) προκειμένου να επιστρέψει στο σχολείο του.
Ο παιδίατρος για να υπογράψει τη σχετική βεβαίωση χρειάζεται αποτελέσματα ελέγχου (test) για covid. Προφανώς. Παρόλα αυτά, στο Γενικό Νοσοκομείο Χανίων δεν διεξάγονται τεστ εφόσον το παιδί δεν εμφανίζει πλέον συμπτώματα και δεν δίδονται αντίστοιχες βεβαιώσεις. Στην ΤΟΜΥ ομοίως.
Εν ολίγοις , η οδηγία του κράτους για επιστροφή παιδιών στην Εκπαίδευση απαιτεί μια βεβαίωση την οποία το ίδιο δεν παρέχει. Υπάρχει φυσικά η επιλογή να πληρώσει κανείς για τεστ σε ιδιωτικό φορέα και να κάνει τη δουλειά του. Δεν πιστεύω να πέσατε από τα σύννεφα!
Ανεξάρτητα από τη δυνατότητα που έχει κανείς να απευθυνθεί σε ιδιωτικά κέντρα, η αποδοχή αυτής της στρεβλής κατάστασης ως φυσιολογική δημιουργεί κοινωνικές ανισότητες, καταπατεί το δικαίωμα όλων μας για πρόσβαση στην υγεία και ανοίγει το δρόμο για κατάργηση του αγαθού της δημόσιας υγείας.
Κρίμα που ακόμα και οι λειτουργοί της, αποδεχόμενοι την κατάσταση φαίνονται ανήμποροι να την προστατεύσουν.
