Το μεγάλο βιβλίο του διάσημου Ιταλού συγγραφέως, που του στέρησε για χρόνια τον ύπνο του, αλλά δυσκόλεψε και τον Ιταλό εκδότη του να ορίσει τον χρόνο, τον χώρο και την εξέλιξη του εκκρεμούς του Φουκώ.
Mια εκδιήγηση που εξελίσσεται από τον 2ο μ.Χ. αιώνα μέχρι τις μέρες μας, μέσω της ιστορίας της ερμητικής γνώσης που εκφράζεται μέσα από το σχέδιο των ναϊτών και των ροδόσταυρων για την κατάκτηση του κόσμου.
Ενα βιβλίο που έχει μεγάλη επικαιρότητα για τις σύγχρονες μεθοδεύσεις των μυστικών και φανερών μηχανισμών για την κυριαρχία του κόσμου, την εκμετάλλευση των λαών μέσα από συνεχή τρόμο.
Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΗΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΟΛΟΓΟΣ ΟΥΜΠΕΡΤΟ ΕΚΟ
Ο Ουμπέρτο Εκο πέθανε για να ζήσει μεταθανάτια με το σπουδαίο έργο του σ’ έναν ευρύτερο χρόνο.
Ο Εκο ήταν ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς του τελευταίου τετάρτου του 20ού αιώνα και της πρώτης 15ετίας του 21ου. Τα λογοτεχνικά έργα της συγγραφικής του δεινότητας τον αναδείξανε σε διεθνή κλίμακα. Ενώ τα έργα της επιστημονικής σημειολογίας τον καθιέρωσαν διεθνώς ως πρωτοπόρο της σύγχρονης σημειολογίας και επικοινωνίας.
Πριν λίγες μέρες έληξε η πορεία του στη γη για ν’ αρχίσει το ταξίδι του στους ουρανούς από τα ύψη των οποίων θα θεάται τις επιδράσεις του μεγάλου έργου του (λογοτεχνικού και επιστημονικού) στις επιγενόμενες γενιές του κόσμου.
Σήμερα, τιμώντας τη μνήμη του παρουσιάζουμε το μεγάλο πολυσέλιδο έργο του που εξελίσσεται μέσα σε έναν εκδοτικό οίκο και ένα μουσείο των Παρισίων.
ΕΡΜΗΤΙΚΗ ΓΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΚΡΙΣΗ ΤΟΥ
Σ’ αυτό το μουσείο εκτίθεται το “Εκκρεμές του Φουκώ” από όπου γεννήθηκε και ο τίτλος του βιβλίου. Ομως μεσολαβεί μία αμελητέα παρένθεση μερικών χρόνων στη Βραζιλία. Ο επόμενος σταθμός της εξέλιξης είναι ένα μικρό χωριουδάκι μεταξύ Λανγκ και Κομφεράτου.
Με δράση από τον 2ο αιώνα μ.Χ. μέχρι τις μέρες μας μέσω της ιστορίας της ερμητικής γνώσης. Το επόμενο βήμα της εξέλιξης συμβαίνει το 1344 και 2000 μέσα από το σχέδιο των ναϊτών και των ροδόσταυρων για την κατάκτηση του κόσμου. Ακόμα όμως η εξέλιξη μεταφέρεται στη διάρκεια της νύχτας 23 Ιουνίου 1984 στο ίδρυμα Τεχνών και Επιτηδευμάτων των Παρισίων.
Μετά εξελίσσεται τη νύχτα 26ης και 27ης Ιουλίου του ίδιου έτους στο παλιό εξοχικό σπίτι του πρωταγωνιστή…
ΑΠΟΚΡΥΦΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ, ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΚΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΣΥΝΩΜΟΣΙΕΣ
Αυτός κληρονόμησε από τον θείο του τον Κάρλο, ενώ ο Πιμ ο πρωταγωνιστής διηγείται τα γεγονότα με τη χρονολογική σειρά που ήδη αναφέραμε.
Αλλά εν περιλήψει: Τρεις επιμελητές εκδόσεων στο Μιλάνο, αφού συναναστράφηκαν επί μακρόν συγγραφείς που εκδίδουν τα βιβλία τους “ιδίας αναλώμασιν”, απόκρυφες επιστήμες, μυστικές εταιρείες και κοσμικές συνωμοσίες, αποφασίζουν εντελώς ανεύθυνα να επινοήσουν ένα σχέδιο. Κάποιος όμως τους παίρνει στα σοβαρά.
Για ν’ αρχίσει ο Εκο τη μεγάλη αυτή συγγραφή του λέγοντας: «Ετσι και έγινε και είδα το εκκρεμές. Η σφαίρα αιωρείτο στο άκρο του επιμήκους νήματος στηριγμένου στον τρούλο του χοροστασίου κι έγραφε τις πλατιές ταλαντεύσεις».
ΚΟΙΤΑΖΑ ΜΕ ΔΕΟΣ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟ
…Κοίταζα με δέος και τρόμο, τη στιγμή εκείνη ήμουν σίγουρος ότι ο Τζιάκομπο Μπέλμπο είχε δίκιο. Οταν μου μίλησε για το εκκρεμές απέδιδα τη συγκίνησή του σε αισθητικό παραλήρημα…
Αν όμως είχε δίκαιο για το εκκρεμές, ίσως να ήταν αλήθεια και όλα τα υπόλοιπα, το σχέδιο, η παγκόσμια πλεκτάνη και έκανα καλά που ήρθα εδώ, παραμονή του θερινού ηλιοστασίου. Ο Τζιάκομπο Μπέλμπο δεν ήταν τρελός, απλώς είχε ανακαλύψει παίζοντας, μέσα από το παιχνίδι, την αλήθεια και η εμπειρία του υπερφυσικού δεν μπορεί να διαρκέσει πολύ δίχως να διαταράξει τον νου…
…Αντιλήφθηκα όμως ότι το να παραβλέπω το εκκρεμές, που κρεμόταν από τον θόλο για να θαυμάσω τον θόλο ήταν σαν να μην έπινα από την πηγή για να μεθύσω από την κρήνη. Το χοροστάσιο του Αγ. Μαρτίνου όφειλε την ύπαρξή του στο εκκρεμές που υπήρχε χάρη στον νόμο που το ένα δεν θα μπορούσε να υπάρξει χωρίς το άλλο.
Δεν διαφεύγει άλλωστε κανείς από το άπειρο μου έλεγε ο Τζιάκομπο Μπέλμπο καταφεύγοντας σ’ ένα άλλο άπειρο. Δεν διαφεύγει κανείς από το ταυτόσημο με την ψευδαίσθηση ότι μπορεί να συναντήσει το διαφορετικό… αλλά έτσι μπαίνεις πράγματι στο Ιδρυμα Τεχνών και Επιτηδευμάτων στο Παρίσι, αφού πρώτα έχει διασχίσει μια αυλή του δέκατου όγδοου αιώνα, που εισχωρεί στο παλιό αβαείο, το οποίο εντάχθηκε στο μεταγενέστερο συγκρότημα, όπως ακριβώς παλαιότερα ήταν ενταγμένο στο αρχικό ηγουμενείο.
Μπαίνεις και μένεις έκθαμβος μπροστά σ’ αυτή τη συνωμοσία που ενώνει το απόλυτο σύμπαν των ουράνιων τόξων με τον χθόνιο κόσμο των ορυκτελαίων.
Στο έδαφος απλώνεται η θεωρία των αυτοκινούμενων οχημάτων… μένοντας ανάκατα κι επίσης ξεφλουδισμένα φθαρμένα από τον χρόνο…
Αλληλουχία των παλιών κινουμένων και τώρα ακίνητων αντικειμένων με τη σκουριασμένη ψυχή απλών σημείων τεχνολογίας υπερ- αξίας…
ΣΚΙΩΔΗ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΗΣ ΖΗΛΟΦΘΟΝΙΑΣ
Ενα κοιμητήριο μηχανικών πτωμάτων που θα μπορούσαν ν’ αρχίσουν να λειτουργούν ταυτόχρονα… Και στο βάθος πέρα από το εκκρεμές, στο σκευοφυλάκιο είδωλα ασσυριακά, χαλδαϊκά, καρχηδονιακά, πελώριοι Βαάλ με την κοιλία πυρακτωμένη, πράγματα που κάποτε υπήρξαν μηχανές, αεροπλάνα – αποκορυφώματα των ειδώλων που κείτονται λατρεύοντας το εκκρεμές σάμπως τα τέκνα του λόγου και του φωτός να είχαν καταδικαστεί να συνοδεύσουν για πάντα το ίδιο το σύμβολο της προδοσίας και της γνώσης.
Αραγε να σκεφτούν ότι κάποιοι γηραιοί κύριοι του δέκατου ένατου αιώνα… με μυαλό στυφό από ακαδημαϊκές ζηλοφθονίες, σκιώδη φαντάσματα που μεταξύ τους αποκαλούνταν “αγαπητέ δάσκαλε” τοποθέτησαν αυτά τα αντικείμενα κάτω από τους θόλους χάρη σε ριζοσπάστες…
ΔΕΝ ΑΝΑΖΗΤΟΥΣΑ ΜΙΑ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ, ΗΘΕΛΑ ΜΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ
Προσπάθησα να ξεφύγω από τη μαγεία του χώρου και να κοιτάζω τον νάρθηκα με ψύχραιμο βλέμμα. Τώρα, δεν αναζητούσα μια αποκάλυψη, ήθελα μια πληροφορία…
Αυτή η πληροφορία δεν θα υπάρξει παρά τους πολέμους και τις καταστροφές από χιλιάδες χρόνια πάνω στη γη στους άλλους πλανήτες του Ηλιου κι ακόμα σ’ όλους τους γαλαξίες στις μαύρες και στις άσπρες τρύπες του σύμπαντος.
Χωρίς αυτή την πληροφορία, τη μοναδική έφυγε και κηδεύτηκε με τον δικό του τρόπο, ο σπουδαίος συγγραφέας.
ΤΟ ΕΚΚΡΕΜΕΣ ΤΟΥ ΦΟΥΚΩ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΙΣ ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΣΥΝΩΜΟΣΙΕΣ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ
Ο Εκο ήταν ένας στοχαστής υψηλής παγκόσμιας και υπερκόσμιας πνευματικής αναζήτησης παράλληλα με την επιστημονική του πρωτοπορεία στη σύγχρονη σημειολογία (την αισθητική του γνησιολογία, την επικοινωνιακή του εποπτεία και τις συναρτήσεις του με την πολιτική, εξουσιαστική, οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα.
Μιας ανθρωπότητας σε διαρκή επιθετικότητα, πολεμικότητα, ανταγωνιστικότητα, μίσους, διαβολικότητας, με αναζήτηση μιας υπερ-ουσίας συγκατανοϊκότητας της ανθρώπινης ζωής σ’ έναν κόσμο θανάτου.
Με αυτό το ευρύ πνεύμα ο Εκο έγραψε το σπουδαίο βιβλίο του, κορυφαίο ανάμεσα σε όλα τα άλλα σημαντικά έργα του. Σ’ αυτό “Το εκκρεμές του Φουκώ” εκδιηγείται με απαράμιλλη γραφή όλες τις απόκρυφες επιστήμες, τις μυστικές εταιρείες και τις κοσμικές συνωμοσίες που αποφασίζουν εντελώς ανεύθυνα να επινοήσουν ένα σχέδιο να σώσουν, καταστέλλοντας και διαστρέφοντας τα πάντα.
ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΠΟΥ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΤΟ ΙΣΧΥΡΟ ΚΙΝΗΤΡΟ
Το έργο αποτελείται από 10 μεγάλες ενότητες σε 120 κεφάλαια. Στο 53ο κεφάλαιο του βιβλίου προτάσσει ένα ενδιαφέρον απόσπασμα το οποίο παραθέτουμε:
Καθώς δεν μπορεί να κατευθύνει ανοιχτά τα γήινα πεπρωμένα, επειδή οι κυβερνήσεις θα αντιτίθεντο, η μυστηριώδης αυτή οργάνωση δεν μπορεί παρά να δρα μέσω μυστικών εταιρειών…
Οι μυστικές αυτές εταιρείες που δημιουργήθηκαν σιγά – σιγά όποτε γινόταν αισθητή η ανάγκη τους, διαιρούνται σε διάφορες ομάδες, φαινομενικά αντίθετες, οι οποίες διακηρύττουν εκάστοτε τις πιο αντιφατικές απόψεις.
Με σκοπό να κατευθύνουν χωριστά και μ’ εμπιστοσύνη όλες τις θρησκευτικές, πολιτικές, οικονομικές και φιλολογικές μερίδες. Ενώ συνδέονται για να λαμβάνουν κοινές κατευθύνσεις μ’ ένα άγνωστο κέντρο που κρύβεται το ισχυρό κίνητρο που επιζητά να κινήσει αόρατα όλες τις εξουσίες της γης (Ζ.Μ. Χενβρόνσκι, στο Histoire et Doctrine des Rose Croix, Ρουέν 1932).
Το απόσπασμα αυτό είναι τόσο επίκαιρη αποκάλυψη που επισήμαινε έναν χρόνο πριν την εκλογική νίκη του Χίτλερ.
Ο Εκο με το βιβλίο του “Το εκκρεμές του Φουκώ” που εξελίσσεται μεταξύ 1344 και 2000 προδιέγραψε όλη τη σκοτεινή πορεία των μυστικών εξουσιασμών μέσω της ιστορίας με τις γνώσεις.
Χρόνος Μέγας. Αντίθετα από το μυθιστόρημα του “Το όνομα του Ρόδου” με χρόνο εξέλιξης επτά ημερών, σε περιορισμένο χώρο και σε καθορισμένες ημερομηνίες…
Οι τίτλοι των δέκα κεφαλαίων του βιβλίου είναι οι εξής:
1) Κέτερ
2) Χόκμαχ
3) Μπίναχ
4) Ιέσεντ
5) Γκεμπούραχ
6) Τίφερετ
7) Νέζαχ
8) Χοντ
9) Γιέσοντ
10) Μαλκούτ.
Στο τελευταίο μέρος το “Μαλκούτ” ο Εκο βάζει τον υπότιτλο: Ομως το κακό είναι ότι αυτοί θεωρούν βέβαιο πως βρίσκονται στο φως.
Ναι όπως μεγάλες και μικρές δυνάμεις του σύγχρονου κόσμου μιας επίπλαστης γνώσης του κυριαρχείται από Α-ΣΟΦΙΑ…
ΟΧΙ ΣΤΗ ΜΟΝΟΤΟΝΗ ΑΛΛΗΛΟΥΧΙΑ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ
Οι τίτλοι των 10 κεφαλαίων που ήδη αναφέραμε αντιστοιχούν στα δέκα Σεφιρότ του δέντρου της ζωής.
Ενα καββαλιστικό σύστημα που παριστάνει διαγραμματικά κάθε εκδήλωση του σύμπαντος και της ανθρώπινης ψυχής.
Κάθε σεφιράχ (πληθυντικός: σεφιρότ) αντιπροσωπεύει μια εξελικτική φάση και ονομάζεται Αγία Εκπόρευση. Το Κέτερ είναι η ανώτατη πηγή που τροφοδοτεί τα υπόλοιπα σεφιρότ μέχρι το Μαλκούτ, το βασίλειο της Γης.
Σύμφωνα με την Καββάλα, το Δέντρο της Ζωής είναι η συμβολική παράσταση του θεϊκού υποσυνείδητου και της δημιουργίας του σύμπαντος».
Οπως πιστεύει ο φιλοσοφικός καββαλισμός, η εσωτερική φιλοσοφία που ανατινάχθηκε από ραββίνους του Μεσαίωνα για μυστικιστική μέθοδο ερμηνείας των γραφών…
Το “Εκκρεμές του Φουκώ” κυκλοφόρησε από το σημαντικό εκδοτικό οίκο “Εκδόσεις Γνώση” το 1982 με μετάφραση από Εφη Καλλιφατίδη.
