ΕΠΙΘΥΜΟΥΜΕ το ευρώ (σταθερά πάνω από το 70% των ερωτώμενων), όχι όμως και τα μνημόνια.
ΘΕΛΟΥΜΕ γενναία ευρωπαϊκή χρηματοδότηση, αλλά όχι προαπαιτούμενα και μεταρρυθμίσεις στο κράτος.
ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ «αριστερή» κυβέρνηση, αλλά ανεχόμαστε συγκυβέρνηση με ακραία δεξιά ή αριστερά στοιχεία.
ΠΑΜΕ να αλλάξουμε «δονκιχωτικά» την Ευρώπη και γυρίζουμε με ταπεινωτική συμφωνία (συνθηκολόγηση) που πριν λίγες μέρες μάλιστα απορρίψαμε με δημοψήφισμα.
ΜΙΛΑΜΕ εξ ονόματος του λαού, αλλά δεχόμαστε οι φτωχότεροι να αναστενάζουν επί μέρες (πιθανόν και μήνες) στις ουρές των ΑΤΜ, για 60 – 50 ευρώ κάθε μέρα.
ΒΑΖΟΥΜΕ όλα τα ατού/επιχειρήματά μας στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για να συνθηκολογήσουμε τελικά εσπευσμένα με τις ακραίες απαιτήσεις των άλλων.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ αξιοπρέπεια και σεβασμό της δημοκρατίας μας από τους άλλους, αλλά κάνουμε το παν ώστε να μην έχουμε κράτος αξιοσέβαστο, με ισονομία και δικαιοσύνη.
ΘΕΛΟΥΜΕ την Ευρώπη του ευρώ, αλλά λατρεύουμε τον ανατολίτικο τρόπο ζωής μας.
«ΕΛΛΗΝΕΣ εσμέν…».
το να αφοριζει κανεις εναν ολοκληρο λαο με βαση την προσωπικη του θεση, ειδικα σε τετοιους καιρους χρηζει λιγο περισσοτερης εγκρατειας…
Πολύ σωστά αυτά που γράφετε και αναρωτιέμαι αν πίσω από όλα αυτά τα παράδοξα υπάρχει ένας κοινός παρονομαστής. Πιστεύω πως είναι ο εξής: Ο μέσος Έλληνας δεν έχει καταλάβει πως το κάθε πράγμα στην ζωή έχει ένα κόστος- για να πάρεις κάτι που αγαπάς πρέπει να δώσεις κάτι άλλο
που επίσης αγαπάς. Για να έχεις την ζεστασιά και την ασφάλεια της οικογένειας, δίνεις την ανεξαρτησία σου που έχεις ως εργένης. Για ν’ αγοράσεις ένα καινούριο αυτοκίνητο, δεν κάνεις ακριβή άδεια. Για να παραμείνει η χώρα σου στο ευρώ και να μπορέσεις να συνεχίσεις μια ζωή που την θεωρείς καλύτερη από αυτή που θα είχες με τη δραχμή, πρέπει να αποδεχτείς την σκληρή πραγματικότητα των μνημονίων- τελικά το παραδέχτηκαν αυτό και αυτοί που με λυσσαλέα αντιμνημονιακή πολιτική υφάρπαξαν την εξουσία. Όταν ο ελληνικός λαός καταλάβει πως το ερώτημα στην ζωή δεν είναι μόνο το τι θέλω, αλλά επίσης το αν είναι εφικτό να το έχω και ποιο κόστος είμαι πρόθυμος να πληρώσω για να το αποκτήσω, τότε θα έχει ενηλικιωθεί και θα υπάρχει ελπίδα η Ελλάδα να βγει από την κρίση. Τόσο απλή η μέθοδος για να βάλεις μια τάξη στις σκέψεις σου και στην ζωή σου, που είναι σοκαριστικό να βλέπεις πως η πλειοψηφία των ανθρώπων γύρω σου δεν μπορούν να την καταλάβουν και ακόμα λιγότερο να την εφαρμόσουν.
Δεν αφορίζει κανέναν ο κ. Καλαϊτζόγλου, απλά περιγράφει μια πραγματικότητα όπως αυτός την αντιλαμβάνεται, και εφόσον ζούμε σε μία δημοκρατία έχει κάθε δικαίωμα να το κάνει.