Το αυξανόμενο ενεργειακό κόστος επιβαρύνει τους προϋπολογισμούς των Δήμων στον νομό Χανίων.
Καταρχήν συμφωνώ με τη διαπίστωση των δημάρχων, αλλά επ’ ουδενί δεν κατανοώ την κινδυνολογία για διακοπή της λειτουργίας των αντλιοστασίων.
Η κινδυνολογία εξυπηρετεί μικροπολιτικούς στόχους και κατισχύει της ρεαλιστικής οικονομικής πολιτικής.
Κατανοώ απόλυτα τις αυξημένες οικονομικές απαιτήσεις μιας ραγδαίας επιδεινούμενης κατάστασης λόγω της πολεμικής σύρραξης στην Ουκρανία και σε άλλους εξωγενείς παράγοντες.
Έχω την αίσθηση ότι εάν το θέμα τεθεί θεσμικά στον αρμόδιο υπουργό τον κ. Πέτσα, θα γίνει μια γρήγορη συζήτηση που θα φέρει αποτελέσματα.
Υπάρχει όμως και μια άλλη παράμετρος που πρέπει να επισημάνουμε ειδικά στους δημότες των Χανίων.
Όταν ανέλαβε τα “ηρωικά” καθήκοντά της, η Δημοτική Αρχή των Χανίων υπήρξε μια λυσσώδης αναγέννηση του οικείου “λεφτόδεντρου” (βλέπε οικόπεδο ΑΒΕΑ) δίχως να υπάρξει υποψία και πρόνοια για ενδεχόμενους κλυδωνισμούς και αναταράξεις.
“Εβρεχε” σε όλα τα Χανιά εκατομμύρια.
Θα τολμήσω να ρωτήσω, λοιπόν, σε ποιο σημείο βρίσκονται τα έσοδα;
Πόσο επιθετική θα είναι η ρητορική του “λεφτόδεντρου” από δω και στο εξής;
Να επισημάνω επίσης ότι η μετακύλιση του ενεργειακού κόστους στους δημότες δεν είναι λύση, γιατί θα προξενήσει κοινωνικές αναταράξεις.
Και η χώρα δεν χρειάζεται τώρα αναταράξεις.