Το εντομοτροφείο του Ινστιτούτου Ελιάς Υποτροπικών φυτών και Αμπέλου Χανίων

Διαβάζοντας κανείς στον τοπικό και όχι μόνο Τύπο την αξιέπαινη και μοναδική προσπάθεια, όπως αναφέρεται, για τα Βαλκάνια στα Νέα Σύλλατα Χαλκιδικής, παραγωγής και διάθεσης ωφέλιμων αρπακτικών παρασιτοειδών και υπερπαρασιτοειδών εντόμων για τη βιολογική αντιμετώπιση ορισμένων εχθρών των καλλιεργούμενων φυτών, άθελα ο νους του φέρνει στο προσκήνιο το πάλαι ποτέ εντομοτροφείο του Ινστιτούτου Ελιάς Υποτροπικών φυτών και Αμπέλου.
Στο βιβλίο για τα “100 χρόνια προσφοράς στην αγροτική ανάπτυξη” του τότε Ινστιτούτου Ελιάς και υποτροπικών Φυτών Χανίων (2005) γίνεται αναλυτική αναφορά για την πλήρη λειτουργία από το 1973 του εν λόγω εντομοτροφείου του Ινστιτούτου στη Χρυσοπηγή. Ηταν υπερσύγχρονο με διεθνείς προδιαγραφές, πραγματικό κόσμημα της χώρας μας και όχι μόνο. Διέθετε τότε 16 κλιματιζόμενους χώρους εκτροφής ωφέλιμων αρπακτικών, πατρασιτοειδών και υπερπαρασιτοειδών εντόμων. Βασικός σκοπός η βιολογική αντιμετώπιση των κοκκοειδών της ελιάς, των εσπεριδοειδών, των κηπευτικών και άλλων καλλιεργειών.
Είναι γνωστή σε όλους τους καλλιεργητές η πετυχημένη στην πράξη αντιμετώπιση του εριώδη αλευρώδη των εσπεριδοειδών (Aleurotrichus flocosus) με το παρασιτοειδές Cales noacki. Εκτράφηκαν επίσης και απελευθερώθηκαν διάφορα είδη παρασιτοειδών στους εσπεριδοειδώνες της Κρήτης και της Πελοποννήσου για την αντιμετώπιση του φυλλορρύκτη ή φυλλοκνίστη (Phyllocnistis citrella) και το Encarsia formosa για τον αλευρώδη  Dialeurodes citri. Αρπακτικά και παρασιτοειδή εκτράφηκαν και απελευθερώθηκαν και για το λεκάνιο της ελιάς (Saissetia oleae) για να αναφερθούν μεριές από τις δραστηριότητες.
Εδώ και πολλά χρόνια το σπουδαιότατο  για όλη την Ελλάδα και ίσως το μοναδικό αυτό δημόσιο εντομοτροφείο βρίσκεται σε υπολειτουργία που φτάνει στην πλήρη αδράνεια ελλείψει ερευνητικού και τεχνικού προσωπικού και των στοιχειωδών  επιχορηγήσεων. Και δεν φτάνει αυτό. Τοπικός κυκλώνας προκάλεσε σοβαρές ζημιές στις εγκαταστάσεις του. Το υπάρχον ερευνητικό και τεχνικό προσωπικό με ανιδιοτελή συνεισφορά κατάφερε να το επανεγκαταστήσει στο κεντρικό πολυώροφο κτήριο. Αυτό βέβαια δεν λέει τίποτα. Το “υποτυπώδες” αυτό εντομοτροφείο θα πρέπει να μετεξελιχθεί σε πραγματική δημόσια μονάδα παραγωγής ωφέλιμων εντόμων και εντομοπαθογόνων μικροοργανισμών για την παραπέρα προώθηση της οικολογικής αντιμετώπισης των φυτοπαράσιτων. Υπάρχει τώρα η “μαγιά” του αξιόλογου και έμπειρου ερευνητικού  προσωπικού. Χρειάζεται η βούληση της Πολιτείας για την παραπέρα στελέχωση και χρηματοδότησή του. Τότε μόνο θα αναπτερωθεί η ελπίδα πως το εντομοτροφείο θα ξαναβρεί τις “μέρες δόξας” του.