Το έπος του ’40

Υποκλινόμαστε και προσκυνούμε τα βουνά της Βόρειας Ηπείρου και της Αλβανίας γιατί πάνω τους οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις έγραψαν  νέες σελίδες δόξας της Ελληνικής ιστορίας, το ιστορικό και θαυμαστό έπος του 40.
Μακαρίζουμε και τιμούμε τα πρόσωπα πάντων των υπέρ Πατρίδος πεσόντων, άξιων και τιμημένων προγόνων μας και τους διαβεβαιώνουμε ότι διαχρονικά ζούμε «τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι» και όπως για εκείνους και για εμάς, «Πατρίς εστίν απάντων τιμιότερον, σεμνότερον και αγιότερον».
Αν και πριν τον πόλεμο η χώρα μας βρίσκονταν κάτω από το δικτατορικό καθεστώς του Μεταξά με το ρετσινόλαδο του Μανιαδάκη και τις φυλακές και τα ξερονήσια της Πατρίδας μας γεμάτα από πολιτικούς κρατουμένους και εξόριστους, εντούτοις τη δύσκολη και μεγάλη εκείνη ώρα της κήρυξης του πολέμου τον Οκτώβρη του 1940, η Πατρίδα μας κατάφερε να αρθρώσει το ηρωικό ΟΧΙ φυσικά με το στόμα του Δικτάτορα αλλά με την ψυχή των ηρωικών Ελλήνων και από το πρωί της 28ης Οκτωβρίου να βρίσκεται εμπόλεμη στα βουνά της Βόρειας Ηπείρου και της Αλβανίας με τα στρατεύματα του Ιταλού Δικτάτορα Μουσολίνι και όχι μόνον αλλά και να γράφει με τις κλαγγές των όπλων το ιστορικό έπος του 40 για ένα στράτευμα παραμελημένο και απροετοίμαστο στα παγωμένα βουνά της Βόρειας Ηπείρου και της Αλβανίας.
Ως Έλληνες με βαθιές δημοκρατικές παραδόσεις ως την αρχή του πολέμου ντρεπόμαστε ύστερα από μια ισχυρή πολιτική προσωπικότητα που διαδραμάτισε σημαντικό, κοινωνικό και εθνικό ρόλο στην κυβερνητική και τα πολιτικά πράγματα της  Πατρίδας μας από τις αρχές του 20ου αιώνα ως το 1932, τον Ελευθέριο Βενιζέλο να βρισκόμαστε κάτω από την μπότα του Δικτατορίσκου Μεταξά με ότι αυτό σημαίνει για τον ευγενή, ηρωικό, Ελληνικό λαό.
Η επίθεση των Ιταλικών στρατευμάτων καθώς ήταν αιφνιδιαστική και ο ρυθμός των που ήταν πολλαπλάσιος των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων απαρχής της πολεμικής σύρραξης οι προβλέψεις των Ιταλών διαψεύστηκαν ότι η κυριαρχία τους στο παιχνίδι του πολέμου θα ήταν υπόθεση λίγων ωρών για να κυριαρχήσουν στη χώρα μας, εντούτοις τα πράγματα δυσκόλεψαν γιατί «αι ημέτεραι δυνάμεις αμύνονται του πατρίου εδάφους» και τα ιταλικά στρατεύματα τσακίζονται και γκρεμίζονται από τα βουνά της Βόρειας Ηπείρου και της Αλβανίας στην θάλασσα.
Οι σελίδες δόξας αρχίζουν να καταγράφονται στα βουνά του πολέμου και το θαύμα του έπους του 40 αρχίζει να προκαλεί την έκπληξη ντόπιων και ξένων που όλοι τρίβουν τα μάτια τους μπροστά στη νικηφόρα πορεία των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Το ηρωικό και αδούλωτο φρόνημα των Ελλήνων με τις ευχές της Παναγίας μεγαλουργεί.
Το θαύμα ολόλαμπρο και ολοκάθαρο, αληθινή, χειροπιαστή πραγματικότητα.
Άλλη μια φορά μετά το 1821 και την αναγέννηση του έθνους από τις στάχτες της Οθωμανικής  πολυχρόνιας σκλαβιάς η ιστορία και το θαύμα επαναλαμβάνονται και συμπορεύονται.
Η Ιταλία ενισχύει τις δυνάμεις της με ότι καλύτερο διαθέτει στην πολεμική της μηχανή, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Ο Ντούτσε ταράσσεται και απογοητεύεται.
Αλλιώς τα υπελόγιζε και αλλιώς έρχονται.
Οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις ενισχύονται από τις αόρατες, νικηφόρες δυνάμεις του ουρανού.
Οι Έλληνες δεν πολεμούν σαν ήρωες αλλά οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες.
Το μέτωπο δεν γονατίζει από την μεριά των Ελλήνων ώσπου έρχονται ενισχύσεις από την άλλη μεγάλη δύναμη του πολεμικού άξονα του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου της Γερμανίας.
Δυο αυτοκρατορικοί στρατοί, μια πολεμική μηχανή πλήρως εξοπλισμένη δεν αντέχει η Ελλάδα.
Υποχωρούμε αλλά δεν παραδιδόμαστε. Ο πόλεμος συνεχίζεται ακόμα τέσσερα χρόνια ως αντίσταση και ασυμβίβαστη στάση των Ελλήνων απέναντι στον πολυάριθμο ένοπλον στρατόν της Ιταλίας και  Γερμανίας.
Ο πόλεμος συνεχίζεται και ο θρίαμβος της λευτεριάς έρχεται.
Ο βάρβαρος στρατός του Χίτλερ στιγματίζεται από στυγερά εγκλήματα σε βάρος άμαχων. Μάρτυράς μας τα μαρτυρικά χωριά της Πατρίδας μας.
Η ντροπή θα τους συνοδεύει διαχρονικά, τους μεν Ιταλούς για την ανικανότητά τους στην επιθετική τους ορμή να καταλάβουν την Πατρίδα μας, τους δε Γερμανούς για τα εγκλήματα του πολέμου κατά των αμάχων και των γυναικόπαιδων.
Διαχρονικός, ιστορικός εξευτελισμός.
Η Πατρίδα μας αναγεννάται από τις στάχτες της και η ελευθερία βγαλμένη από των Ελλήνων τα κόκαλα τα ιερά, σαν πρώτα αντρειωμένη ξανά προς την δόξα τραβά.
Φυσικά οι δοκιμασίες και οι κακοτοπιές στο διάβα των χρόνων και των καιρών στο ιστορικό γίγνεσθαι της Πατρίδας μας δεν λείπουν.
Ζήσαμε και ζούμε από τότε ώρες και καιρούς δύσκολους και εντροπής, αλλά και ώρες χαράς, ενθουσιασμού και ικανοποίησης.
Δεν μένουμε στη πτώση. Όραμα μας είναι η Ανάσταση. Έχουμε πολλές πτώσεις και περισσότερες αναστάσεις. Ατενίζουμε το μέλλον με αισιοδοξία. Η αισιοδοξία μας είναι το μέλλον μας. Γιατί τροφοδοτείται από την αγάπη μας στην Πατρίδα και τις μεγάλες αξίες της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης, αξίες που προάγουν τον πολιτισμό και κρατούν υψηλά το ηρωικό, ελληνικό φρόνημα.
Η ακεραιότητα της Πατρίδας μας είναι τα μάτια μας και η ψυχή μας.
Ευθύνη μας επίσης είναι η ανεξαρτησία της, η εδαφική της ακεραιότητα, η ευημερία,  είναι τα ύψιστα ιδανικά της φυλής και του γένους μας για το παρόν και το μέλλον.