Ο Μανώλης Καραλής, γνωστός και ως Μανόλο, ο Χάλκινος Ολυµπιονίκης στο Άλµα επί Κοντώ στο Παρίσι, πανηγύρισε την κατάκτηση του µεταλλίου, δάκρυσε, ύµνησε τη σχέση του µε την οικογένεια του, αφιέρωσε στην πατρίδα του την Ελλάδα όλο αυτό τον αγώνα για να ανέβει στο βάθρο και έστειλε το µήνυµα του κατά του bullying.
Γεννήθηκε το 1999, ο πατέρας του από τον Πύργο, η µητέρα από την Ουγκάντα και ο ίδιος µαζί µε τη δίδυµη αδερφή του, ανά διαστήµατα καθισµένοι σε ένα παγκάκι να κλαίνε για τα σπρωξίµατα, τις ύβρεις και την προτροπή να φύγουν από το σχολείο τους και τη χώρα.
Όπως ο ίδιος λέει: «Όλα όσα πέρασα µε έκαναν τον άνθρωπο που είµαι σήµερα. ∆υνατός και αισιόδοξος».
Εµείς το µόνο που πρέπει να κάνουµε είναι να τον αγκαλιάσουµε, να πάρουµε δύναµη από το διαρκές χαµόγελο του και να του υποσχεθούµε πως θα συνεχίσουµε τον δηµοσιογραφικό, εκπαιδευτικό, κοινωνικό µας αγώνα να εξαλειφθεί το φαινόµενο της σχολικής βίας και του εκφοβισµού, που τραυµατίζουν παιδικές ψυχές και ολόκληρες κοινωνίες.
Παράδειγµα δύναµης, θέλησης και ταπεινού ανθρώπου, ο Μανώλης Καραλής, ο οποίος συγχωρεί την οµάδα των παιδιών που τον πλήγωσαν και, όπως είπε, δεν επέτρεψε να τον τραβήξουν από τον στόχο του, που ήταν η ίδια η ζωή.
Και φυσικά, δίπλα του ο ΦΙΛΟΣ.
Εννέα χρόνια φίλοι µε τον Χρυσό µας Ολυµπιονίκη Μίλτο Τεντόγλου, µε τον οποίο ένωσαν την κοινή τους οπτική για τη ζωή και όσα συµβαίνουν εντός της. Κοινή οπτική που είναι πολύ διαφορετική από την επικρατούσα.
Ο Μίλτος και ο Μανώλης, ξέρουν να χαµογελούν αβίαστα, δεν ενδιαφέρονται για τα µεγαλεία, απωθούν από δίπλα τους το δήθεν και προσβλέπουν στη συνύπαρξη, γνωρίζοντας πως δεν µετράει η ποσότητα αλλά η λεπτοµέρεια…
Ευχή όλων µας, πέρα από τη χαρά και τη συγκίνηση που µας προσφέρουν απλόχερα, σε µία εποχή µάλιστα σκοτεινή, όπου διαχέεται µε τόση ευκολία η βία και οι φρικτές εικόνες, η πολιτεία να ενισχύσει κάθε αθλητική δοµή, µικρή ή µεγαλύτερη στην περιφέρεια, σε µικρές πόλεις και χωριά, εκεί όπου γεννιούνται οι σύγχρονοι ήρωες που πληρούν τις προϋποθέσεις να γίνουν τα ωραία παραδείγµατα των νέων και των παιδιών.
Αν δεν βάλει ο κάθε ένας το δικό του λιθαράκι στο οικοδόµηµα που λέγεται Ελλάδα, οι βάσεις δεν θα είναι γερές και οι αρνητικές συνέπειες δεδοµένες.
