Εντάξει, ο τίτλος είναι λυρικός ασφαλώς, με στίχο… “υπονοούντα”. Οχι δικό μου στίχου του Ρίτσου(*). Του Ρίτσου μας…
Ο τρυφερός του διάλογος με το κυκλάμινο, που το ρωτά έκθαμβος ο ποιητής, πού βρήκε στου βράχου τη σχισμάδα, χρώματα κι’ ανθεί, που μίσχο και σαλεύει…
Και το κυκλάμινο, απαντά ως το φυσικότερο των πραγμάτων!
«Μέσα στο βράχο σύναξα, το γαίμα στάλα στάλα… μαντήλι ρόδινο έπλεξα, κι’ ήλιο μαζεύω τώρα…»
Μα τι ωραία πράγματα με εικόνες και χρώματα… και με το λουλούδι να “μπορεί” να συνάζει το αίμα! Στάλα με τη στάλα βέβαια. Και λοιπόν; Είναι, είναι ΑΙΜΑ! Αίμα από τον “αιμοδότη βράχο”!!
… Παγκόσμια Ημέρα Αιμοδοσίας σήμερα, 14 του Ιούνη. Με το Ιερό υγρό, το ζωογόνο, το ζωτικό, το ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ! Το πρώτη τη τάξει υγρό του Σώματος, που ταξιδεύοντας ταχύτητα στους αυλούς των αρτηριών μας, των φλεβών μας, τροφοδοτεί τα όργανα όλα, ως την άκρη άκρη, της οντότητάς μας!
Το ΑΙΜΑ… Σε έλλειψη. Σε αγωνιώδες ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ! Για το ατύχημα, για τις ασθένειες, που απαιτούν χορηγεία, αντικατάσταση… Στάλα να μη χαθεί, στο ανήσυχο και βιαστικό επιδέσιμο του τραυματισμένου. Το αίμα, το αίμα που θα ρεύσει στην άσφαλτο, στην αιματηρή συμπλοκή, στο χειρουργείο… Το αίμα, που θα βρει τον “άγιο δρόμμο” του προς το Σώμα, ν’ ανταμωθεί με την καρδιά… Εκείνη “ξέρει” πώς θα κατανείμει την ΕΥΛΟΓΙΑ, ακριβοδίκαια στα “παιδιά” της! Αιμοδοσία, η Τέλεση της Ιερότητας Δώστε το πανάκριβο δώρο σας, όσοι είστε νέοι και υγιείς, στην Ανάγκη! Μέγιστη προσφορά.
Λίγες στάλες, σώζουν ζωές. Ο αναγκεμένος αγιάζεται, ο προσφέρων απογειώνεται. Στην γνώμη και στις καρδιές, και στην Συνείδησή του.
