Το Γενικό Λύκειο Σούδας στην Κύπρο

Το σχολείο μας στο πλαίσιο της αδελφοποίησής του με το Λύκειο Αγίου Νεοφύτου Πάφου επισκέφθηκε την Κύπρο το διάστημα από 14 ως 19 Φεβρουαρίου 2018. Συμμετείχαν 31 μαθητές και μαθήτριες και μας συνόδευσαν η διευθύντρια του σχολείου μας  και οι καθηγητές μας Λαμπρινάκη Νεκταρία και Χατζής Αθανάσιος. Το ταξίδι αυτό αποτελεί μια πολύτιμη εμπειρία ζωής για τους συμμετέχοντες μαθητές αλλά και για τους συνοδούς καθηγητές  σε εθνικό, πολιτισμικό, περιβαλλοντικό και κοινωνικό επίπεδο.
Πρώτα-πρώτα όλοι οι συμμετέχοντες μάθαμε με τρόπο βιωματικό  μέσα από τις  επισκέψεις στα μνημεία καθώς και τις μαρτυρίες των Κύπριων αδερφών μας  την ιστορία και τον ηρωισμό των κατοίκων του πολύπαθου αυτού νησιού. Γνωρίσαμε επίσης με ξεναγούς τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς του αδελφού σχολείου τα ήθη , τα έθιμα, τις παραδόσεις του νησιού και μοιραστήκαμε μαζί τους τον  ασίγαστο καημό τους  για αυτά που άφησαν πίσω σ τις κατεχόμενες από τους Τούρκους περιοχές μέσα από τις συγκλονιστικές διηγήσεις τους. Απολαύσαμε ακόμα τη γνήσια Κυπριακή φιλοξενία και γευτήκαμε την ξεχωριστή παραδοσιακή κυπριακή κουζίνα.
Την πρώτη ημέρα μετά την άφιξή μας ξεναγηθήκαμε στους αρχαιολογικούς χώρους της Κάτω Πάφου, που  έχουν  ενταχθεί στον κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της Ουνέσκο. Πρόκειται για ένα σύμπλεγμα που περιλαμβάνει μνημεία κυρίως από τη Ρωμαϊκή περίοδο. Το πιο εντυπωσιακό είναι τα ψηφιδωτά δάπεδα τεσσάρων ρωμαϊκών επαύλεων , η Βασιλική της Παναγίας της Λιμενιώτισσας και το Ωδείο (2ο μ.Χ. αιώνα), χτισμένο από ασβεστόλιθους. Επίσης ξεναγηθήκαμε  στον ιερό Ναό της Παναγίας της Χρυσοπολίτισσας, που στον περίβολό του  υπάρχει η στήλη του Αποστόλου Παύλου.
Συγκινητικό υπήρξε στη συνέχεια το καλωσόρισμα και η εκδήλωση υποδοχής μας στο Λύ-κειο Αγίου Νεοφύτου. Η ομιλία της διευθύντριας του σχολείου κας Γεωργούλας Φλουρή έ-δωσε έμφαση στα αισθήματα αγάπης που καλλιεργήθηκαν μεταξύ των μαθητών και των καθηγητών των δύο σχολείων που συμμετείχαν στο πρόγραμμα της αδελφοποίησης και στην αλληλογνωριμία των δύο σχολείων μέσω αυτού. Ακολούθησε η αντιφώνηση της διευθύντριας του Λυκείου Σούδας κας Μαράκη Μαρίας η οποία με τη σειρά της αφού  αναφέρθηκε στους δεσμούς που σφιχτοδένουν πλέον τα δύο σχολεία τόνισε τους κοινούς απελευθερωτικούς αγώνες και  τις σχέσεις των δύο  πολύπαθων νησιών στην  διαχρονική πορεία της ιστορίας, εστιάζοντας στην σπουδαία γεωπολιτική τους θέση που τα καθιστά έρμαια των ισχυρών της γης καθώς επίσης και στις ομοιότητες και διαφορές των δύο νησιών. Συγκίνηση πλημμύρισε το ακροατήριο όταν η συμμαθήτρια μας  Αναστασία Μπελιβάνη τραγούδησε με ένα μοναδικό τρόπο το τραγούδι του Δασκαλογιάννη.
Η πιο χαρακτηριστική στιγμή της εκδήλωσης ήταν οι παραδοσιακοί χοροί που χόρεψαν οι μαθητές και των δύο σχολείων. Οι μαθητές μας εντυπωσιάστηκαν από τη δεξιοτεχνία των κυπριακών χορών και οι Κύπριοι μαθητές ενθουσιάστηκαν από τις φιγούρες των Κρητικών χορών.
Το απόγευμα ξεναγηθήκαμε από τους συναδέλφους στο κέντρο της Πάφου. Κορυφαία στιγ-μή ήταν η επίσκεψή μας στο σχολείο που φοιτούσε ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης, το πρότυπο αυτό ηρωισμού, που έδωσε τη ζωή του στον αγώνα της ΕΟΚΑ για την απελευθέρωση της Κύπρου από τους Άγγλους. Και ποιος δεν συγκινήθηκε ,όταν μία εκπαιδευτικός  διάβασε το αποχαιρετιστήριο μήνυμα προς τους συμμαθητές του, που άφησε ο μεγάλος αυτός ήρωας, όταν αποφάσισε να εγκαταλείψει το σχολείο, για να ενταχθεί στις τάξεις της ΕΟΚΑ.
«Παλιοί συμμαθηταί,
Αυτή την ώρα κάποιος λείπει ανάμεσα σας, κάποιος που φεύγει αναζητώντας λίγο ελεύθερο αέρα, κάποιος που μπορεί να μην τον ξαναδείτε παρά μόνο νεκρό. Μην κλάψετε στον τάφο του. Δεν κάνει να τον κλαίτε. Λίγα λουλούδια του Μαγιού σκορπάτε του στον τάφο. Του φτάνει αυτό ΜΟΝΑΧΑ. Θα πάρω μιαν ανηφοριά θα πάρω μονοπάτια να βρω τα σκαλοπάτια που παν στην λευτεριά. Γεια σας παλιοί συμμαθηταί. Τα τελευταία λόγια τα γράφω σήμερα για σας. Κι όποιος θελήσει για να βρει ένα χαμένο αδερφό, ένα παλιό του φίλο, ας πάρει μιαν ανηφοριά ας πάρει μονοπάτια να βρει τα σκαλοπάτια που παν στην λευτεριά. Με την ελευθερία μαζί, μπορεί να βρει κι εμένα. Αν ζω, θα μ’έβρει εκεί.»
Την Παρασκευή 16 Φεβρουαρίου επισκεφθήκαμε τη Λευκωσία, την μοναδική μοιρασμένη πρωτεύουσα στον κόσμο. Αρχικά τον Τύμβο της Μακεδονίτισσας, όπου είναι θαμμένοι μεταξύ άλλων οι 25 Έλληνες της Α  ΜΑΛ Χανίων που εστάλησαν όταν έγινε η εισβολή με αεροσκάφος για να βοηθήσουν την Κύπρο. Στη συνέχεια μεταβήκαμε στις φυλακές της Λευκωσίας, όπου ξεναγηθήκαμε στα Φυλακισμένα Μνήματα. Πρόκειται για εννέα τάφους των εκτελεσθέντων με απαγχονισμό αγωνιστών από τους Άγγλους κατά τα έτη 1955-1959 που διήρκησε ο αγώνας της ΕΟΚΑ. Ανάμεσά τους και ο τάφος του γνώριμού μας πια Ευαγόρα. Είχαμε την τύχη να ξεναγηθούμε στο χώρο που γινόταν οι εκτελέσεις, στο δωμάτιο όπου διασώζεται η αγχόνη και ο μηχανισμός εκτέλεσης της θανατικής ποινής των αγωνιστών από έναν “ζωντανό” ήρωα, το Δήμο Βρυωνίδη, ο οποίος ήταν και αυτός φυλακισμένος μαζί με τους 9 εκτελεσθέντες αλλά κατόρθωσε να αποδράσει. Μας
συγκλόνισε η φράση που βγήκε από το στόμα του: “Αν ήμουν καλός θα βρισκόμουν κι εγώ εκεί ( στο χώρο των μνημάτων θαμμένος)”. Πώς μπορεί ένας άνθρωπος να φέρει βαρέως ότι ζει, ενώ οι συναγωνιστές του έχουν πεθάνει; Νομίζω είναι αδύνατο να το καταλάβουμε εμείς οι “κοινοί” άνθρωποι.
Το Σάββατο 17-2-18 επισκεφθήκαμε  τα Λουτρά της Αφροδίτης στην περιοχή Λατσί, όπου  μέσα σε ένα παραδεισένιο τοπίο κατάφυτο από βλάστηση και γεμάτο πηγές με γάργαρα νερά,  η Παφία Αφροδίτη έκανε το μπάνιο της, προτού πάει στη παλάτι της σύμφωνα με τη μυθολογία. Περπατήσαμε τα μονοπάτια της Αφροδίτης και του Άδωνη ανάμεσα σε ανθισμένα φυτά , σε θάμνους και δέντρα που ενδημούν στην περιοχή. Το μονοπάτια αυτά  προσφέρουν στους φυσιολάτρες  πανοραμική θέα προς τον κόλπο της Χρυσοχούς και το δάσος της Πάφου φύσης. Στη συνέχεια επισκεφθήκαμε την Ιερά Μονή Αγίου Νεοφύτου που ιδρύθηκε από τον Κύπριο ερημίτη και συγγραφέα Άγιο Νεόφυτο. Η εγκλείστρα, που σκάφτηκε μέσα στο βράχο από τον ίδιο τον Άγιο περιλαμβάνει μερικές από τις ωραιότερες βυζαντινές τοιχογραφίες που χρονολογούνται ανάμεσα στο 12 και  15 αιώνα.
Την Κυριακή 18-2-18 ανηφορίσαμε στις κατάσπαρτες από ευωδιασμένα πευκόφυτα δάση πλαγιές του όρους Τρόοοδος με προορισμό τον τάφο του Μακαρίου Γ’ .Στη διαδρομή  μαγευτήκαμε από την Ανοιξιάτικη φύση, τα βυζαντινά μοναστήρια και τα γραφικά κτισμένα κλιμακωτά στις πλαγιές του βουνού χωριά. Σταματήσαμε στο μοναστήρι της Παναγίας της Χρυσορρογιάτισσας, της Παναγίας των χρυσών ροδιών , για να επισκεφθούμε στην συνέχεια  τη μονή της Παναγίας του  Κύκκου, όπου εντυπωσιαστήκαμε από τον πλούτο και τη μεγαλοπρέπεια του μοναστηριού. Επιτέλους φτάσαμε στον προορισμό μας , τρία χιλιόμετρα δυτικά του μοναστηριού, στη θέση θρονί, όπου προσκυνήσαμε  μαζί με τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς του αδελφού σχολείου τον τάφο του Μακαρίου του Γ .Στο δρόμο για την επιστροφή σταματήσαμε στο γραφικό χωριό Όμοδος, όπου θαυμάσαμε τα πλακόστρωτα σοκάκια του και την παραδοσιακή αρχιτεκτονική των σπιτιών του.
Την Δευτέρα 19-2-18  επισκεφθήκαμε τη Λάρνακα ,που είναι χτισμένη στη θέση του αρχαίου Κιτίου. Εντυπωσιαστήκαμε από  το ναό του Αγίου Λαζάρου που είναι ένα από τα σπουδαιότερα δείγματα της βυζαντινής αρχιτεκτονικής στο νησί, ενώ θαυμάσαμε το  καλοδιατηρημένο κάστρο που δεσπόζει στην παραλία της πόλης. Σειρά τώρα είχε να το επισκεφθούμε το μεγαλοπρεπές τέμενος της Χαλά Σουλτάν, που αν ο Μουσουλμάνος το επισκεφθεί δυο φορές είναι σαν να έχει πάει στη Μέκκα. Καθώς φεύγαμε για το αεροδρόμιο  παίρνοντας το δρόμο της επιστροφής γεμάτοι εντυπώσεις και συγκινήσεις  συναντήσαμε στην αλυκή της Λάρνακας, που είναι ένας από τους σπουδαιότερους υδροβιότοπους της Ευρώπης,  σμήνη από  φλαμίνγκο που μας αποχαιρετούσαν με το δικό τους μοναδικό τρόπο.
Βεργανελάκη Ελευθερία, Καφούση Λαμπρινή, μαθήτριες της Β Λυκείου του ΓΕΛ Σούδας.