Το Γυμνάσιο Κολυμπαρίου στο Μουσείο Μικρασιατών

Την Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2019 είχαμε την ευκαιρία και τη χαρά να επισκεφθούμε ένα νεοϊδρυθέν Μουσείο στην πόλη μας, το Μουσείο Μικρασιατών της αδελφότητας Μικρασιατών νομού Χανίων  «Άγιος Πολύκαρπος», που πρόσφατα εγκαινιάστηκε.
Η Γ’ τάξη του σχολείου μας με τους συνοδούς  καθηγητές τους π. Σπανουδάκη Γεώργιο,κ.  Κ. Κουφογιαννάκη και κ.  Μ. Παπαδάκη γνώρισαν στην οδό Σφακίων 25 στον  1ο όροφο  ένα μικρό διαμάντι από τον πολύπαθο μικρασιατικό ελληνισμό. Ένας χώρος (ευγενής προσφορά της Ι. Μητρόπολης Κυδωνίας και Αποκορώνου)  φτιαγμένος με ζήλο και μεράκι όπου μέσα βρίσκονται αντικείμενα της καθημερινής ζωής φερμένα στη νέα γη που δέχτηκε τους Μικρασιάτες πρόσφυγες, τους απογόνους των Ελλήνων  που από τον 10 αιώνα π.Χ.  αποίκησαν και μεγαλούργησαν στα παράλια της Μ. Ασίας. Παλιές φωτογραφίες, έπιπλα, κεντήματα. Σκεύη, φορεσιές  εποχής, έγγραφα και άλλα αντικείμενα που μέσα από τις φλόγες , την ταραχή και τα δάκρυα πήραν μαζί τους όπως  – όπως  οι αδελφοί μας από την απέναντι πλευρά του Αιγαίου και τα έφεραν εδώ. Μετά τα παρέδωσαν στα παιδιά τους για να μην ξεχάσουν, να τα βλέπουν, να τα ψηλαφούν και να θυμούνται τις παλιές τους ρίζες.
Ευχαριστούμε θερμά την υπεύθυνη των δημόσιων σχέσεων κ. Ηλέκτρα Τσίκα- Μαράκη, τον αντιπρόεδρο κο Μπαλή Κυριάκο που μας μίλησαν με θέρμη για τα γεγονότα που συνδέονταν με την Μικρασιατική καταστροφή . Μας μετέφεραν  την ατμόσφαιρα της ταραχής, της αγωνίας και τον πόνο της απώλειας που έζησε ο Μικρασιατικός ελληνισμός  που αρχικά δεν πίστεψε ότι δε θα επέστρεφε ποτέ στις εστίες του. Η κα Ηλέκτρα μας συγκίνησε όταν είπε «για μας δεν είναι χαμένες αλλά αλησμόνητες πατρίδες ». Πρότεινε στα παιδιά να διαβάσουν λογοτεχνικά έργα Μικρασιατών λογοτεχνών   που έζησαν τα γεγονότα και ο Κος Μπαλής έδινε ζωή σε κάθε αντικείμενο καθώς  μας εξηγούσε την προέλευσή του. Ευχαριστούμε επίσης την κα  Ευαγγελία Χουδαλάκη που μας περιποιήθηκε όπως η πατροπαράδοτη ελληνική φιλοξενία ξέρει .
Σε μια εποχή που η γνώση της ιστορίας και της παράδοσης είναι  ένα από τα αντίδοτα της ανθρώπινης ισοπέδωσης  που η φιλοσοφία της παγκοσμιοποίησης  επιβάλλει με διάφορους τρόπους στα σημερινά παιδιά ,  τέτοια μέρη  μοιάζουν  με μικρές σπίθες ελπίδας. Μας κάνουν  να ελπίζουμε  ότι τελικά ένα μέρος από τις παλιές και ανεκτίμητες αξίες θα μεταλαμπαδευτεί στις επερχόμενες γενιές που οφείλουν να γνωρίζουν το παρελθόν του έθνους τους .