Γιάννης Γκίνης
Ερευνητής Δημοσιογράφος
Βραβείο από το Υπουργείο
Έρευνας για τη σημαντική
προσφορά του στην
Επιστημονική Δημοσιογραφία
Συγγραφέας
Εκδόσεις Βιβλιοπωλείον της ΕΣΤΙΑΣ Ι. ΚΟΛΛΑΡΟΥ και ΣΙΑ Α.Ε.
EΝΝΙΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ που στο καθένα υπάρχουν σημαντικές αποκαλύψεις για τις αμέτρητες καταδολιεύσεις Τουρκίας και μεγάλων δυνάμεων σε βάρος της Ελλάδας, αυτές τις καταδολιεύσεις αποκαλύπτει και επισημαίνει στο βιβλίο ο συγγραφέας του Γιάννης Γκίνη οι οποίες επαληθεύουν από το 1992 ως σήμερα που φθάνουν σε μια ιδιαίτερα επικίνδυνη από κορύφωση σε βάρος της χώρας μας…
ΤΟΥΡΚΙΑ, ΤΟ ΓΕΙΤΟΝΙΚΟ ΗΦΑΙΣΤΕΙΟ
Αυτός, είναι τίτλος του βιβλίου του Γιάννη Γκίνη διακεκριμένου δημοσιογράφου, βραβευμένος από το υπουργείο έρευνας και τεχνολογίας για τη σημαντική προσφορά του στην ελληνική επιστημονική δημοσιογραφία και συγγραφέας πολλών βιβλίων ευρύτατου κοινωνικού ενδιαφέροντος. Μεταξύ των βιβλίων του είναι και το έργο που κυκλοφόρησε στην Αθήνα το 1987 (και είναι εξαντλημένο) με τίτλο «Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΗΣ ΑΣΙΑΣ- Από τον ΑΤΤΙΛΑ ΣΤΟΝ ΕΒΡΕΝ» Ένα βιβλίο με σοβαρές ενδιαφέρουσες, αδιαμφισβήτητες πληροφορίες τις οποίες για τις μεγάλες τουρκικές επιδιώξεις ΥΠΕΡ-κυριαρχίας στη μείζονα ασιατική περιοχή, στο Αιγαίο, στα Βαλκάνια, κ.λπ.
ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΣΥΜΜΑΧΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΣΥΝΩΜΟΣΙΕΣ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Μετά από 7, αλλά ενδιαφέροντα βιβλία εξέδωσε στο Βιβλιοπωλείο της ΕΣΤΙΑΣ το ενδιαφέρον για την τουρκική ανθελληνικότητα βιβλίο με τον τίτλο: ΤΟΥΡΚΙΑ, το γειτονικό ηφαίστειο, το οποίο είχα πρωτοπαρουσιάσει συνοπτικά στα «Χανιώτικα Νέα».
Τώρα, όμως, το βιβλίο αυτό γίνεται εξαιρετικά ΕΠΙΚΑΙΡΟ για την επαλήθευση των προφητικών περιεχομένων του στα οποία στις υποσημειώσεις της κάθε ενότητας ο συγγραφέας παραθέτει, αποκαλυπτικές πληροφορίες για όλες τις συμμαχικές, και τουρκικές συνωμοσίες σε βάρος της Ελλάδας, για όλα τα επίμαχα σημεία της των σκοτεινών, τουρκικών μηχανισμών σε βάρος των κυρίαρχων ελληνικών συμφερόντων.
ΕΝΝΙΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Το βιβλίο: ΤΟΥΡΚΙΑ, το γειτονικό Ηφαίστειο περιλαμβάνει εννέα (9) κεφάλαια, τα εξής: Πρόλογος
Κεφ. Α΄ ΘΡΑΚΗ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΣΤΟΧΟΣ
Κεφ. Β΄ ΧΑΝΟΥΜΕ ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ;
Κεφ. Γ΄ ΠΛΗΘΥΣΜΙΑΚΗ ΕΚΡΗΞΗ
Κεφ. Δ΄ Ο ΤΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΙΣΛΑΜ
Κεφ. Ε΄ ΜΥΣΤΙΚΑ ΚΟΝΔΥΛΙΑ
Κεφ. ΣΤ΄ ΤΟ ΝΑΤΟ, Η ΤΟΥΡΚΙΑ, Η ΕΛΛΑΔΑ και η αγάπη για την Κρήτη
Κεφ. Ζ΄ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΙΑ
άγκυρα και Μακεδονία
Το ΗΦΑΙΣΤΕΙΟ ΤΟΥ ΚΟΣΥΦΟΠΕΔΙΟΥ
Κεφ. Η΄ Το πείραμα στη Βουλγαρία
Κεφ. Θ΄ Ιράκ και Τουρκία
* * *
Στον πρόλογό του ο συγγραφέας Γιάννης Χ. Γκίνης κάνει μια εισαγωγική συμπύκνωση όλων των περιεχομένων του πολύ ενδιαφέροντος βιβλίου του προαναγγέλλοντας στο τέλος αυτού του προλόγου – για τους κινδύνους, για την Ελλάδα από την Τουρκία θεωρώντας ότι: πλησιάζει η ώρα μηδέν για να «εκραγεί το γειτονικό ηφαίστειο».
ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΜΑΚΡΑ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΑΝΑΣΥΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΟΘΩΜΑΝΙΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ
Ακόμη γράφει στον πρόλογό του ο συγγραφέας τα εξής σημαντικά και αποκαλυπτικά «Η πολεμική σύρραξη στον περσικό κόλπο, εκτός των άλλων, έφερε δυναμικά στο προσκήνιο την Τουρκία, μια χώρα με δυσβάστακτα και πολλά εσωτερικά προβλήματα, αλλά και με μόνιμες επεκτατικές βλέψεις, σε βάρος των γειτόνων της. Μια Τουρκία, που δεν χάνει ευκαιρία να τονίζει τα μεγαλοϊδεατικά σχέδιά της για ανασύσταση της οθωμανικής αυτοκρατορίας (όπως την εμπραγματώνει τώρα και καιρό ο Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν).
Τότε στην περίοδο του αμερικανικού πολέμου στον κόλπο εγκαταλείποντας για πρώτη φορά την πολιτική του «επιτηδείου, ουδέτερου» συμμετείχε έστω και έμμεσα – σε μια πολεμική σύρραξη. Για να πει, τότε, ο ίδιος ο Τοργκούτ Οζάλ, και άλλοι τούρκοι, επίσημοι ότι η άγκυρα, θέλει να συμμετέχει «στο νικηφόρο συμπόσιο» της πολεμικής λείας και όχι στο μενού.
ΑΠΛΟΧΕΡΑ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΣ ΥΠΕΡ-ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ
Από τότε η θέση της Τουρκίας, λόγω γειτνίασης με το ΙΡΑΚ αναβαθμίστηκε σημαντικά. Οι σύμμαχοι και κυρίως οι Αμερικανοί υπερεξόπλισαν-σε σύντομο χρονικό διάστημα – την Τουρκία, με απλόχερη παροχή οπλικών συστημάτων τελευταίου τύπου. Αυτό το γεγονός ανέτρεψε την ισορροπία δυνάμεων στην περιοχή, με ζημιωμένη την Ελλάδα. Έτσι όμως γεννήθηκε μια νέα Τουρκία που αποτέλεσε μια περιφερειακή υπερδύναμη, όπως την οραματιζόταν ο Πρόεδρος της προεδρικής παραίτησης Ρίτσαρντ Νίξον, ο οποίος (το 1973) δήλωνε πως η Τουρκία «είναι υποψήφια για μεγαλύτερους ρόλους στην παγκόσμια σκηνή».
Για να τονίσει ο συγγραφέας Γκίνης γι’ αυτήν την εξαιρετική δήλωση, του τότε Αμερικανού Προέδρου, πέρασε απαρατήρητη από τις ελληνικές κυβερνήσεις. Γι’ αυτό τον τουρκικό υπέρ-ρόλο, με κεντρικό στόχο την ανασύσταση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, η Τουρκία (γράφει ο Γ. Γκίνης) θεωρεί απαραίτητη προϋπόθεση την προσάρτηση της Δυτικής Θράκης και την κατάληψη ενός μεγάλου τμήματος του αιγαίου.
Με κεντρικό στόχο την απομόνωση της Ελλάδας από τα Βαλκάνια.
Ο ΚΕΜΑΛ ΕΙΧΕ ΘΕΣΕΙ ΘΕΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΥΤΙΚΗ ΘΡΑΚΗ
Στο τέλος αυτού του προλόγου επισημαίνεται ότι: «Στην υλοποίηση αυτών των σχεδίων της Άγκυρας θα παίξουν σημαντικό ρόλο ο «Υπερπληθυσμός της Τουρκίας» και το ισλαμικό στοιχείο. Με τα δύο αυτά στοιχεία να βρίσκονται σε άνθηση.
Βασικά, για τον μεγάλο αυτό στόχο ένωσης της Δυτική Θράκης, (λόγω μουσουλμανικού πληθυσμού), με την ανατολική Θράκη, εμείς δεν δώσαμε τις μάχες που έπρεπε.
Μάλιστα, κάναμε πολλά λάθη τα οποία ευνόησαν τις σκληρές προπαγανδιστικές και τρομοκρατικές επιδιώξεις της Τουρκίας. Με το τουρκικό δεδομένο ότι ο ιδρυτής της Τουρκικής Δημοκρατίας Κεμάλ Ατατούρκ έχει θέσει ζήτημα αυτοδιοίκησης της Θράκης λέγοντας: «οι ομοεθνικοί μας στη Δυτική Θράκη» πρέπει να έχουν υπομονή και να μη χάσουν το θάρρος τους αλλά και την ταυτότητά τους».
ΑΝΕΞΗΓΗΤΟ ΛΑΘΟΣ ΤΟΥ ΠΑΠΑΓΟΥ: ΠΟΥ ΜΕΤΟΝΟΜΑΣΕ ΤΗ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΗ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ ΣΕ ΤΟΥΡΚΙΚΗ
Όμως, μέσα στα πολλά λάθη που έχουμε κάνει είναι και το απαράδεκτο εκείνο λάθος που έγινε στις αρχές του 1954. Τότε, κατά παράβαση της Συνθήκης της Λωζάνης η Κυβέρνηση του στρατάρχη Παπάγου – για ανεξήγητο λόγο (όπως αναφέρει στη σελ. 34 του βιβλίου) «ΤΟΥΡΚΙΑ το γειτονικό ηφαίστειο) ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ να χρησιμοποιείται επισήμως ο όρος ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ αντί του όρου «ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΗ…..
Η Κυβέρνηση Παπάγου επέμενε σ’ αυτή την απαράδεκτη αλλαγή, παρά τις αντιδράσεις πολιτικών και τοπικών ελληνικών φορέων.
Για να έχει συντελεσθεί, από την δική μας πλευρά (ένα αδιανόητο έγκλημα, που έλυσε τα χέρια της Άγκυρας για μεγάλη μουσουλμανοποιήσεις στην ευρύτερη Δυτικο-Θρακική περιοχή.
ΤΟ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟ ΟΣΟ ΤΟ ΑΙΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΤΗΣ ΡΩΜΗΣ ΠΟΥ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΗΚΕ Η ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ
Το Β΄ Κεφάλαιο με γενικό τίτλο (με ερώτηση) ΧΑΝΟΥΜΕ ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ; παραθέτει κάτω από τον τίτλο μια ρήση του μεγάλου Γάλλου ΚΛΕΜΑΝΣΩ, την εξής:
Το πετρέλαιο είναι τόσο αναγκαίο, όσο και το αίμα. Αυτός ο λόγος του Κλεμανσώ σηματοδοτεί τη μεγάλη μάχη των πετρελαϊκών παγκόσμιων εταιριών ΣΕΛΛ και ΕΣΣΟ. Αυτές οι εταιρείες, όπως αναφέρει στη σελίδα 36 του βιβλίου του είναι εκείνες οι εταιρίες που χρηματοδότησαν το διαβόητο-πλέον «Σεμινάριο της Ρώμης» όπου αποφασίστηκε η εισβολή των τούρκων στην Κύπρο.
Ένα θέμα μεγάλης σημασίας για την ελληνική πολιτική ιστορία εκείνων των καιρών γιατί αναφέρονται ονόματα κυπρίων και ελλήνων πολιτικών, που αν ήταν δεν έπρεπε να είναι…..
ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΡΙΛΙΟ ΤΟΥ 1941 Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΖΗΤΗΣΕ ΑΠΟ ΤΗ ΧΙΤΛΕΡΙΚΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΤΑ ΝΗΣΙΑ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΑ ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ
Όμως, από το 1974 ως τώρα το τουρκικό ηφαίστειο συνεχίζει πιο έντονα τις «εκρήξεις του» σε βάρος μας διεκδικώντας περισσότερα από όσα είχε απαιτήσει την χιτλερική εποχή.
Επιπρόσθετα ο τωρινός πρόεδρος της Τουρκίας Ερντογάν, παρεμβαίνει σε πλείστα όσα προβλήματα ακόμα και στο Σκοπιανό, υποστηρίζοντας την Μακεδονική ιδέα για του σκοπιανό, όμως γι’ αυτό το κρίσιμο θέμα στα πλαίσια του ευρωπαϊκού σχεδίου ένταξης στην ΕΕ των υπόλοιπων 6 βαλκανικών χωρών μεταξύ των οποίων και τα Σκόπια αντιμετωπίζετε ευρωπαϊκά τώρα το Σκοπιανό, από το φετεινό συνέδριο στο Νταβός υπήρξε ένα σχέδιο για μια ιστορική λύση του μεγάλου αυτού προβλήματος το οποίο τώρα αντιμετωπίζεται ευρωπαϊκά στην τρέχουσα σύνοδο των Βρυξελλών, εκεί είναι παρών ο πρωθυπουργός της Ελλάδας κ. Τσίπρας καθώς και υπουργός εξωτερικών κ. Κοτζιάς κ.λπ.
Είναι δυναμική και διεκδικητική η ελληνική παρουσία, όμως τελικά δεν ξέρουμε πιο θα είναι το αποτέλεσμα.
Σήμερα, αύριο ο κ. Τσίπρας συναντάτε με την Καγκελάριο κ. Μέρκελ και τον Σκοπιανό πρωθυπουργό κ. Ζάεφ, ελπίζουμε το τελικό αποτέλεσμα να είναι ευνοϊκό και για τις δυο πλευρές.