Στό Ρέθυμνο στον Πλάτανο
θα βγώ να σεργιανίσω ,
και θ’ ανέβω στο Μιναρέ
τον κόσμο ν’ αντικρίσω!
Να δώ την Πόλη την τρανή
τήν πολυπαινεμένη!
που ΄ναι η ιστορία της,
μ’ ολόχρυσα γραμμένη!
Στην Λεωφόρο να σταθώ
πέρα στο Κολωνάκι,
να βγώ στο Βενετσιάνικο
τ’ όμορφο Λιμανάκι!
Και ν’αγναντέψω από ψηλά
του Ευληγιά τα πλάγια!
Ν’ακούσω την οχλοβοή,
του κόσμου την τραβάγια!
Κι ύστερα πρός τό Πέλαγος
τα μάθια μου θά στρέψω!
Και το καράβι να’ρχεται
θα’θελα να αγναντέψω!
Να ιδώ τον κόσμο να’ρχεται
στην Καστροπολιτεία!
Κι άλλους να κατεβαίνουνε
στ΄ Αγνώστου την Πλατεία!
Να πάρω δίπλα τα στενά,
θύμησες να με σέρνουν,
κι οι μυρωδιές του γιασεμιού
το νού μου να ξεσέρνουν!
Να βρώ τσι πόρτες τσι παλιές,
και γνωστικούς ανθρώπους
που κάμανε περήφανους
τσ΄ αντρειωμένους τόπους!
Στσ΄ αγώνες τσι κοινωνικούς
τους πρωτοπόρους νά´ βρω
την Καλιρρόη Σιγανού
και τον Καλλέργη Σταύρο!
Να ιδώ τον Γιαμπουδοκωστή
Ασκούτση, Βιβυλάκη
και τών γραμμάτων τις κορφές
Χορτάτζη, Πρεβελάκη!
Μαρίνο Τζάνε Μπουνιαλή
κι άλλους τρανούς του τόπου,
κι Ήρωες που ξεπέρασαν
το μέτρο του ανθρώπου
Πού κάμανε τη Λευτεριά
ανώτερη Ιδέα !!
και της Πατρίδας την Τιμή
απ’ όλα πιό σπουδαία!
Γιώργο Καλομενόπουλο
και Νίκο Μαμαγκάκη,
δίπλα τους κι άλλη κορυφή
το Γιώργο Κουμεντάκη!
Των Ρεθυμνίων μελωδό
Μπάμπη Πραματευτάκη
το Ρεθεμνιώτη “ Παλαμά”
Απανωμεριτάκη !
Νά ιδώ γενιές να λάμπουνε
στού χρόνου του σεργιάνι,
Καλλέργηδες και Τσουδερούς,
Βλαστούς, Βαρδινογιάννη!
Όλους αυτούς που κάνανε
την πόλη των Γραμμάτων
πού γίνεται στην αστραπή
και πόλη των αρμάτων.
Τη χιονισμένη την κορφή
να ιδώ του Ψηλορείτη !
Μά και τη φλόγα τ’ Αρκαδιού
που δόξασε την Κρήτη!
Να πιάσω με τα μάτια μου
τα όμορφα σοκάκια!
και παραπέρα του Κουμπέ
τα όμορφα βραχάκια!
Τούς Τέσσερις τούς Μάρτυρες
και την Μεγάλη Πόρτα
να σύρω στο Μακρύ Στενό,
τ΄απόβραδο μια βόλτα.
Και στή Φορτέτζα να βρεθώ
σάν παίρνει να βραδιάσει
να νιώσω απ’ τη γαλήνη της,
τη σκέψη μου να αδειάζει.
Ν’ ακούσω το Καμπαναριό
τήν ώρα να σημαίνει!
Και στο Ηλιοβασίλεμα
ο νους μου ν΄απομένει!
Να ιδώ του κόσμου τς΄ ομορφιές
τριγύρω μου πλημμύρα
κι απ τον αέρα να ΄ρχεται
γλυκόλαλη η λύρα!
Κώστα Μουντάκη, Σκορδαλλό
Γεράσιμο και άλλους !!
Τον Κλάδο, τον Ροδάμανθο
τση λύρας τους Δασκάλους!
Το Σηφογιώργη, τον Σκουλά
Ξυλούρη, Κατσαμάδες….
Νά σέρνουνε γλυκούς σκοπούς
μ’ όμορφες μαντινάδες!
Όσο βαρούν τα σίδερα
ν΄ακούω Φουσταλιέρη ,
και κοντυλιές του Ροδινού
αθάνατες στ’ αέρι!
Και τόν Μπαξέ να τραγουδεί
τον ψεύτη κόσμο ετούτο,
τον Μαρκογιάννη, τον Μανιά
και τόν Κακλή λαούτο!
Να’ρχονται τά τραγούδια τους
με τήν πνοή τ΄ανέμου,
με πρώτο τον Σταφιδιανό
κι ύστερα την Νενέ μου!
Στό Ρέθυμνο οι ομορφιές
είναι παντού πλημμύρα,
κι ευλογημένος όποιος ζει
είναι από την μοίρα!
