Πανηγυρισμοί και προβληματισμός με μπόλικη δόση «πολιτικού πολιτισμού» ήταν τα κυρίαρχα μηνύματα που βγήκαν από τις χθεσινές δηλώσεις των δύο διεκδικητών του δήμου Χανίων.
Στο ένα στρατόπεδο υπήρχε -εύλογα- διάχυτη ικανοποίηση για το τελικό αποτέλεσμα που έφερε τη νίκη, ενώ στο άλλο, απογοήτευση και ερωτηματικά για τις συνθήκες που οδήγησαν στην ήττα.
Σε πρώτη φάση πάντως, κανείς δεν έδειξε να αντιλαμβάνεται το υπόκωφο μήνυμα της κάλπης.
Ενα μήνυμα που έστειλε το 54,56 % των πολιτών που επέλεξαν να γυρίσουν την πλάτη σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση.
Από τους 81.614 εγγεγραμμένους στους εκλογικούς καταλόγους του Δήμου Χανίων, ψήφισαν χθες οι 37.085. Δέκα και πλέον χιλιάδες λιγότεροι από την πρώτη Κυριακή.
Στα επιτελεία λοιπόν των δύο συνδυασμών και σε αυτά των κομμάτων που τους στήριξαν, θα πρέπει κάποια στιγμή να προβληματιστούν με το ζήτημα αυτό.
Γιατί πολλοί απλά, απέτυχαν αμφότεροι οι συνδυασμοί να εκφράσουν την πλειοψηφία των κατοίκων αυτής της πόλης. Μια πλειοψηφία που επέλεξε να αποστασιοποιηθεί, κρίνοντας -προφανώς- ότι δεν εκφράζεται από κανέναν ή αδιαφορεί για όσα ακούστηκαν σε αυτή την προεκλογική περίοδο.
Το… κακό όμως για αυτή την πλειοψηφία είναι πως οι αποφάσεις του δημοτικού συμβουλίου (στις οποίες αναγκαστικά θα συμμετέχουν και οι δύο παρατάξεις της χθεσινής αναμέτρησης) θα αφορούν τη ζωή όλων και όχι μόνον όσων ψήφισαν.
Αραγε αν είχαμε τη δυνατότητα – όπως σε κάθε άλλο δυτικό κράτος – να ψηφίσουμε από το εξωτερικό, πόσο χαμηλότερα θα ήταν η αποχή; Με άλλα λόγια, πόσο ποσοστό αποχής οφείλεται σε αδιαφορία και πόσο σε αδυναμία προσέλευσης για όσους χρειάζονται 2 (μερικες φορές υπερατλαντικά) ταξίδια για να ψηφίσουν για τον τόπο τους;
Με εκτίμηση,
Μάρκος Δασκαλάκης