Το υπολογισμένο “λάθος”

Η  επικαιρότητα διανθίζεται από φαιδρότητες παντός είδους, από φήμες και διαδόσεις ή καφενείου φρασεολογία λίγο πριν και μετά τα στημένα προεκλογικά ντιμπέιτ.
Θα έλεγα ότι οι πολίτες επιθυμούν απλά και μόνο κάποιος να τους εγγυηθεί για το μέλλον. Ελα όμως που δεν υπάρχει κανείς που μπορεί να το κάνει και που στο τέλος τους τάζουν τα παλαιότερα που αθέτησαν…
Πώς πέτυχαν όμως να τους βάλουν στο κεφάλι για μια ακόμη φορά πως άλλοι αποφασίζουν για αυτούς;
Η απορία είναι εύλογη. Στο τέλος όμως τι μένει; Απλά η εντύπωση πως τίποτε δεν θα αλλάξει το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα. Αυτό ενδιαφέρει βέβαια τους πολίτες, που εν πρώτοις γυρνούν την πλάτη στα κάθε λογής πολιτικά κουτσομπολιά και φήμες αλλά δεν παρεμβαίνουν πολιτικά παρά μια μέρα κάθε τέσσερα χρόνια, όταν αποφασιστούν από τους κυβερνώντες εκλογές.
Τι έχουν μπροστά τους οι πολίτες για κριτήρια της ψήφου; Τίποτε περισσότερο ή λιγότερο από αχανές τοπίο.
Οι πολίτες δεν κρίνουν βέβαια τον τωρινό, για παράδειγμα, πρωθυπουργό από το αν μιλά καλά την αγγλική γλώσσα, αλλά από το αν αυτά που λέει τα πιστεύει και ο ίδιος.
Το πρόβλημα όμως των Ελλήνων πολιτικών είναι παλιό. Και μάλλον δεν είναι πρόβλημα. Ουσιαστικά ποτέ δε επέλεγαν να κάνουν λάθος χωρίς να το έχουν σκεφθεί.
Το λάθος αυτό ήταν προμελετημένο και πάνω απ΄όλα συνέβαινε την κατάλληλη στιγμή.
Λάθος μπορεί να καταλογίσει κανείς το οτιδήποτε στους Έλληνες πολιτικούς. Δύσκολα όμως θα βρει το «στημένο λάθος», την προμελετημένη κίνηση. Και αυτό διότι η πολιτική είναι από τα πιο ενδιαφέροντα επαγγέλματα από πλευράς ελιγμών κομπίνας.