Προκαλεί τροµακτική εντύπωση η συµπεριφορά ορισµένων σε ό,τι έχει σχέση µε την καθαριότητα, την τάξη και τον σεβασµό σε υγιείς προτροπές.
Μπήκαν οι Καφέ Κάδοι για τα βιοαπόβλητα, σχεδόν σε όλες τις περιοχές και σε χρόνο ελάχιστο, έχει ξεκινήσει η φθορά τους.
Σπασµένα καπάκια, πεταµένοι πιο πέρα από τους άλλους, γεµάτοι σε αρκετές περιοχές µε σακούλες κανονικών σκουπιδιών και τόσα άλλα που αφορούν στη δική µας προσοχή και συµπεριφορά, που πραγµατικά είναι άξιο απορίας, τι τελικά θέλουµε από τη ζωή µας.
∆ε λέµε ντε και καλά να ασχοληθείς… Λέµε όµως να υπάρχει πολιτισµός ακόµα και στην άρνηση. ∆ε σου αρέσει το χρώµα;;; Μην το κοιτάς.
∆ε θέλεις να ανοίγεις µε κλειδάκι;;; Μην έχεις κλειδάκι, µην ανοίγεις καθόλου τους καφέ κάδους.
Πόσο δύσκολο είναι να κρατηθεί µία τάξη, ακριβώς έξω από τις εξώπορτες όλων µας;
Η ερώτηση δεν είναι ρητορική. Είναι ουσιαστική και µε πολύ πίκρα.
Είδα έναν γεροντή να σηκώνει έναν καφέ κάδο για να τον τοποθετήσει στη θέση του και δευτερόλεπτα µετά, κλάσµατα του δευτερολέπτου, µία αχαρακτήριστη να πετάει µέσα στον ίδιο καφέ κάδο έναν σπασµένο καθρέπτη.
Και µετά µου λες γιατί έγινε της µόδας το “Άει χάσου µυρµηγκάκι” που έλεγε ψιθυριστά ο Λαζόπουλος.
Προσωπικά νιώθω να το λέω ζωντανά, ζωντανά και σθεναρά.
– ο παρατηρητικός –
Μ π. Λ
Κοινωνία Νεάντερταλ απλά……