Το κακό συναπάντημα!!

«Οποιος πάει με τον Σταυρό στο χέρι, καταλήγει, με τον Σταυρό στο μνήμα», δικέ μου!!
Εδώ στην επαρχία και στις μικρές, κλειστές κοινωνίες, το καλό και το κακό συναπάντημα, τόχεις συνεχώς μέσα στα πόδια σου!!
Συναντάς λοιπόν ένα φίλο σου και… στο δρόμο, πηγαίνοντας να πιεις ένα ουζάκι στο Λιμάνι, συναντά δυο γνωστούς του!!
«Γεια σας παιδιά, …γεια σας… εμείς πάμε για ένα ουζάκι… άμα θέλετε ελάτε… άντε πάμε»!!
Τώρα, το ότι με το καλημέρα, το τουπέ και το υφάκι τους, δεν σου κάθονται, δεν σε εμπνέουν, απλά το καταπίνεις… πριν από το χταποδάκι και λες «ας είναι», για να μη στεναχωρήσεις τον φίλο σου!!
Οι τύποι, γρήγορα-γρήγορα δηλώνουν «δραστήριοι» επιχειρηματίες και αρχίζουν… τα στατιστικά, τις αποδόσεις, τα σχόλια, ενώ έχουν σίγουρες λύσεις για όλα, ξέρουν τις προοπτικές, παίζουν την πιάτσα στα γόνατά τους… κ.λπ. κ.λπ.
Κάποια στιγμή, εσύ ο μικρός, ο ταπεινός και συνεσταλμένος, που τυγχάνει να παρακολουθείς τα αποτελέσματα μιας μικρής επιχείρησης, τους λες ότι… «εμείς πληρώσαμε τόσα στην Εφορία και μάλιστα ντάγκα-ντάγκα» και τότε… τότε ανοίγει η κόλασή σου!!
«Μπράβο μεγάλε, με τέτοια δήλωση, είσαι ο πιο μεγάλος Έλληνας επιχειρηματίας… η πιο κερδοφόρα επιχείρηση της χώρας… κυρ Στέλιο φέρε μας ακόμα ένα καραφάκι, να γιορτάσουμε τον ευεργέτη μας… χα, χα, χα και χου, χου, χου… μα πού ζεις ρε φίλε…» σου λένε σκασμένοι στα γέλια!!!
«Μα καλά, εσείς με τέτοιους τζίρους που λέτε ότι κάνετε, πώς καταφέρνετε και στο τέλος βγάζετε ζημιές, πώς και πληρώνετε τόσα λίγα στην Εφορία», ρωτάς ντροπιασμένος… σαν τον μαθητή που πιάστηκε αδιάβαστος!!
Και εκεί κάπου, αρχίζουν οι συμβουλές, οι τεχνικές και οι πρακτικές της πιάτσας… ενώ το ούζο ρέει εν ευθυμία και τα πιατάκια του αρχικού τζιμπολογήματος, γίνονται πλέον ποικιλίες απ’ όλα και βάλε και… «εβίβα στα κορόιδα»!!
Σκέφτεσαι, …ότι «εσύ είσαι νομοταγής, είσαι τίμιος, είσαι συνεπής, σοβαρός και ανθρώπινος στη δουλειά σου και στη ζωή σου, διότι έτσι έμαθες και θες να ξαπλώνεις ήσυχος το βράδυ στο κρεβάτι σου, θες να βλέπεις με χαμόγελο και ίσα στα μάτια τους ανθρώπους» και τώρα εδώ… νιώθεις το αίμα να αναβαίνει στο κεφάλι σου!!
«Μα τόσο βλάκας είμαι… τόσο κορόιδο»!;
Πριν λοιπόν… στην πούνε: «Φίλε, κόκκινο σε βλέπω, μήπως σε πείραξε το ούζο», ο κολλητός σου, που σε ξέρει καλά, προσπαθεί να βάλει τέρμα, να τους αλλάξει κουβέντα και μεταξύ sex και μπάλας, επιλέγει (ατυχώς) την μπάλα και πιάνεται (ο αφιλότιμος) από… το αποτέλεσμα στο μπάσκετ «Ολυμπιακός – ΠΑΟ» και έτσι… σε κάνει να ιδρώνεις και από πάνω!!
«Φίλε, όποιος πάει με τον Σταυρό στο χέρι, καταλήγει, με τον Σταυρό στο μνήμα, σύνελθε, σύνελθεεεε φίλε», σου λένε με στοργή και οίκτο, μ’ αυτόν τον απαξιωτικό οίκτο που σε κάνει λιώμα, σου φέρνει αναγούλα, αλλά εσύ, καταπίνεις και κάνεις πως δεν τρέχει τίποτα, πως είσαι ΟΚ, διότι τούτοι δω, δεν τόχουν σε τίποτα να σου πουν κι από πάνω:
«Βλέπω φίλε μου ότι δεν το αντέχεις το ποτό»!!
Μα πώς γίνεται… πώς γίνεται… πώς γίνεται… να γυρίζει ο κόσμος όλος, γύρω σου!;;