To “Κalo kouragio” και οι λάθος “πολιτικές”

Είναι οι εκλογές η λύση στο πρόβλημά μας; Αυτό είναι το ερώτημα που τίθεται. Ομως, είναι σωστό αυτό το ερώτημα; Ιδού η απορία!
Διότι αν το καλοσκεφτούμε, λύση στο πρόβλημά μας δεν υπάρχει. Και δεν υπάρχει αφού ακόμη και τώρα θεωρούμε ως λύση στο πρόβλημά μας την προσφυγή στις κάλπες· δηλαδή να πιάσουμε την καυτή πατάτα και να την πετάξουμε στους όποιους άλλους έρθουν στην εξουσία…
Λες και δεν έχουμε καταλάβει τόσο καιρό ότι η καυτή πατάτα, καυτή θα παραμείνει σε όποιου τα χέρια κι αν πέσει.
Βέβαια από την άλλη, πλέον έχουμε δοκιμάσει και τα πάντα αλλά δεν έχει βελτιωθεί η κατάσταση…
Τα πράγματα είναι πολύ απλά… Κι ίσως επειδή είναι τόσο απλά δεν μπορούμε να κατανοήσουμε ότι και η λύση είναι απλή.
Λύση δεν πρόκειται να δοθεί με τις συνήθεις τακτικές που έχουμε ακολουθήσει έως τώρα.
Και δεν θα δοθεί γιατί εάν θεωρητικά υπήρχε λύση, θα είχε πια βρεθεί, θα υπήρχε μια εξέλιξη. Αντιθέτως τα πράγματα όχι μόνο δεν “παραμένουν στάσιμα”(!) -που αυτό θα ήταν το ιδεατό- αλλά αντιθέτως πάμε από το κακό στο χειρότερο!
Από την εποχή του “λεφτά υπάρχουν” και του Καστελόριζου, των Ζαπείων, της Ανάπτυξης, του προγράμματος της Θεσσαλονίκης, του σκισίματος των μνημονίων, των τόσων και τόσων άλλων ων ουκ έστιν αριθμός, με άλλα λόγια από την εποχή που οι πλείονες μάς έταζαν φύκια για μεταξωτές κορδέλες έως και τούτες τις μέρες που… εξακολουθητικά μας τα τάζουν, η ουσία παραμένει η ίδια.
Κι η ουσία είναι ότι η κατάσταση δεν σώζεται. Οπως δεν επρόκειτο να σωθεί με τις τακτικές που ακολουθήθηκαν τόσο χρόνια -από την αρχή δηλαδή- τότε που ο Ολι Ρεν μας ευχόταν “kalo kouragio”.
(Κι έχουν περάσει 6 χρόνια…)
Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι ο εκείνος ο άνθρωπος ευχόμενος στον Ελληνα να κάνει κουράγιο δεν μπορούσε τότε να διανοηθεί ότι το κουράγιο τό ’χαμε αλλά σωστές επιλογές “πολιτικής” δεν θα ’χαμε! Και πού να το ξέρει δηλαδή; Ούτε να το φανταστεί δεν θα ήταν ικανός. Στην Ελλάδα όμως συμβαίνουν και τα απονεννοημένα.
Και κάπως έτσι, ερχόμαστε στο σήμερα, σε ένα αποδιοργανωμένο παρόν μιας χώρας που φθείρεται συνεχώς δίχως πλέον kouragio… και δυστυχώς δίχως σοβαρές “πολιτικές”!