Το καλοκαίρι του “χωρίς” και του “δίχως”

Ιούλης χωρίς τουρίστες, καλοκαίρι δίχως έργα, προϊόντα χωρίς καταναλωτές, αγορές δίχως… αυταπάτες! Καλοκαίρι με “κουτσουρεμένες” πολιτιστικές παραγωγές, λιγοστές συναυλίες, στα δάκτυλα των χεριών οι θεατρικές παραστάσεις, τα πανηγύρια λίγο πριν την απαγόρευση… πού όρεξη ακόμα και για έναν απλό καφέ σε μια γωνιά της παλιάς πόλης ή για μια έξοδο με φίλους στα στέκια τα παλιά;
Για μια βουτιά στο Γραμμένο, για ένα παιγνίδι με τα κύματα στη Γεωργιούπολη, για να ατενίσεις το ηλιοβασίλεμα στα Φαλάσαρνα και να χαϊδέψεις την άμμο στο Λαφονήσι…
Δεν είναι απαισιόδοξο το σημερινό “επί τ’ αυτά”, θέλει απλά να τονίσει τα “χωρίς” και τα “δίχως” που καταγράφουμε καθημερινά όλοι μας. Γιατί βλέποντας όλα αυτά που δεν έχεις, μπορείς να εκτιμήσεις περισσότερο όλα αυτά που “έχεις” και κυρίως αυτούς με τους οποίους είσαι ακόμα “μαζί” και με ό,τι έχεις “αγαπήσει”…