Μια ασυνήθιστη κινητικότητα παρατηρείται τις τελευταίες μέρες στο νησί Λαμπεντούζα της Ιταλίας. Μια περίεργη ανθρώπινη μάζα προσφύγων περιμένει και τον τελευταίο σύντροφο να βγει από τη θάλασσα. Μέχρι τώρα έχουν βγει 211, αλλά μπορεί να φτάσουν και τους 360… Τα παιδιά τρέχουν ανέμελα ανάμεσα στους μεγάλους και τους λιγοστούς μπόγους που έφεραν μαζί τους. Περιμένουν όλοι υπομονετικά και τον τελευταίο, για να ξεκινήσουν το μακρύ ταξίδι.
Τώρα είναι ασφαλείς. Είναι στην Ευρώπη, το λίκνο του παγκόσμιου πολιτισμού. Είναι σίγουροι ότι θα φάνε ένα πιάτο φαΐ με αξιοπρέπεια. Όχι, εδώ δεν ισχύουν νόμοι που καταδικάζουν τους πρόσφυγες. Εδώ χρειάζονται τα εργατικά χέρια. Η γηραιά ήπειρος είναι γεμάτη από πλούσιους γέρους που χρειάζονται τη φροντίδα των ξένων. Η εύφορη γη περιμένει τα ακούραστα εργατικά χέρια, που θα δουλεύουν όλη μέρα για ένα κομμάτι ψωμί.
Σε λίγο θα βγει και ο τελευταίος σύντροφος. Μετά όλοι μαζί, σφιχταγκαλιασμένοι και χαρούμενοι θα ξεκινήσουν το μακρύ ταξίδι για τη γη της επαγγελίας.
