Βρισκόμαστε στο επίκεντρο της χριστιανικής αντίληψης των Παθών. Οπου πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι ο θάνατος είναι το αναπότρεπτο τέρμα της ζωής και ότι στη διάρκεια της παραμονής του στη γη ο άνθρωπος αντιμετωπίζει την τραγικότητα του πραγματικού. Μολύνεται και επιδιώκει την κάθαρση πριν την κατάληξη. Αλλά μόνος δεν μπορεί, αν δεν “συνανυψωθεί” μαζί με όσους έχουν τη δύναμη της σωστής κρίσης και διέπονται απ’ την αλήθεια. Κάθε Μεγαλοβδόμαδο είναι το ίδιο με το προηγούμενο. Αλλάζει μόνο η προσδοκία λύσεως νέων προβλημάτων, που ξεδιπλώνονται μπροστά μας, οσάκις ετοιμάζεται το σκηνικό της Ανοιξης, που δείχνει ότι το τέλος των Παθών το διαδέχεται η Ανάσταση. Ο νους μας πάει μόνος του από τον θάνατο του Χριστού κατ’ ευθείαν στην Ανάσταση. Σ’ αυτό το φαινόμενο της μεταφυσικής λειτουργίας συμμετέχουμε με συγκίνηση. Οποια εξήγηση κι αν δοθεί για τη γήινη διαδρομή μας, δεν θα μπορέσουμε να συνειδητοποιήσουμε γιατί γεννιόμαστε και γιατί πεθαίνουμε. Ο “Νυμφίος” ήρθε “εν τω μέσω της νυκτός” στα σκοτάδια μας. Οι Φαρισαίοι “τω καιρώ εκείνω” μαζεύτηκαν να συζητήσουν πώς να παγιδεύσουν τον Ιησού. Είναι το ίδιο που γίνεται και σήμερα δύο χιλιάδες χρόνια μετά! Μ. Δευτέρα Βαρουφάκης και Λαγκάρντ στο σύγχρονο “Πραιτώριο”, το Δ.Ν.Τ., Μ. Πέμπτη το ελληνικό κουβέρνο με τους “Ηρωδιανούς” του Γιούρογκρουπ στις Βρυξέλλες. Ολοι τους μας ακούν, αναγνωρίζοντας ότι λέμε αλήθειες, αλλά αυτοί, υποκριτές όντες, συνεχίζουν να μας “πειράζουν”, παρά τις αναλύσεις που τους γίνονται, παρά τα “ουαί υμίν γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί” που ακούν απ’ τον χειμαζόμενο ελληνικό λαό. Οι “προτεστάντες” των Βρυξελλών, το Ευρωπαϊκό Ιερατείο, οι “μωροί”, δείχνουν να ομοιάζουν “όφεις γεννήματα εχιδνών”, οι “τυφλοί”, “οι διυλίζοντες τον κώνωπα, την δε κάμηλον καταπίοντες”, επιμένουν να φιμώνουν τους “Σαδδουκαίους” με τους νόμους που φτιάξαν μαζί τροϊκανοί και μνημονιακοί. Κλείνουν τις “θύρες” να μην υπάρξει ανάπτυξη. Μας πτωχοποιούν. Αυτοί δεν διανοούνται καν να μπουν να καταπολεμήσουν τη φτώχεια και επί πλέον εμποδίζουν όσους τρίτους θέλουν να μας βοηθήσουν, φέρνοντας προσκόμματα παντοιοτρόπως. Είμαστε το δοκιμαστήριον, μέσα στο οποίον αυξάνεται το “δώρον” το δάνειο. Εχουν κάτσει πάνω μας. Ούτε οικονομολόγοι, ούτε σοφοί της εποχής εισακούονται. Λοιδορούνται, αν δεν λιθοβολούνται απ’ τους Καισαρικούς, που τολμούν να “νίπτουν τας χείρας των” και να επιρρίπτουν ευθύνες σε άλλους λέγοντες “υμείς όψεσθε”! Με τον θάνατο των άλλων εδραιώνουν την κυριαρχία τους, απαξιώνοντας την ανθρώπινη ύπαρξη. “Σπολλάτη” τους! “Κοινή γαρ η τύχη…”. Καλή Ανάσταση!
Το “Κατά Μάρκον” της Μ. Δευτέρας
