Μια ανάσα μακριά από την κοσμοπολιτική Πάρο, βρίσκεται η μικρούλα Αντίπαρος που μετρά 1.000 κατοίκους και κερδίζει όλο και περισσότερους φανατικούς θαυμαστές τα τελευταία χρόνια. Η Ωλίαρος, όπως ήταν γνωστή στην αρχαιότητα, είναι μία από τις μικρότερες κατοικημένες Κυκλάδες και απέχει λιγότερο από ένα ναυτικό μίλι από την Πάρο και συνδέεται με μικρά φερυ μπωτ από το πορθμείο της Πούντας. Το στενό που χωρίζει τα δυο νησιά που κάποτε υπήρξαν ένα, έχει ελάχιστο πλάτος 1.600μ. και βάθος μόλις τέσσερα. Η Αντίπαρος αποσχίστηκε από τη μητρική γη της Πάρου πριν από 4 εκατομμύρια χρόνια όταν γίνονταν οι μεγάλες γεωλογικές ανακατατάξεις στη λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου που τελικά διαμόρφωσαν την εικόνα του σημερινού Αιγαίου….
Την δεκαετία του ’80 η Αντίπαρος ήταν ένα γραφικό ψαροχώρι για εναλλακτικούς ταξιδιώτες που ήθελαν να κάνουν ήρεμες διακοπές μακριά από την πολυκοσμία. Σήμερα το σκηνικό έχει αλλάξει, καθώς μεγάλος αριθμός τουριστών φτάνουν στην Αντίπαρο τους καλοκαιρινούς μήνες. Το νησί εκτός από το πλούσιο ιστορικό παρελθόν, «κουβαλάει» και την αίγλη του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, καθώς εκεί έγιναν τα γυρίσματα της «Μανταλένας» με την Αλίκη Βουγιουκλάκη. Μια θρυλική ταινία σε μουσική Μάνου Χατζιδάκι στην οποία συμμετείχαν ως κομπάρσοι πολλοί νησιώτες. Η Χώρα της Αντιπάρου είναι χτισμένη γύρω από το Ενετικό Κάστρο το οποίο ορθώθηκε το 1440 για να προστατεύει τους κατοίκους από τις επιθέσεις των πειρατών. Ωστόσο σήμερα σώζονται μόνο μια πύλη και ελάχιστα τμήματα από το τείχος και κάποια ερείπια της βάσης του Πύργου, που ορθώνονται στο κέντρο του Κάστρου. Εντός των τειχών δεσπόζει το όμορφο εκκλησάκι του Αγ. Νικολάου με το περίτεχνο τέμπλο και τα αρχαία μάρμαρα, ενώ ανηφορίζοντας στο ξωκλήσι του Σταυρού η θέα προς την Πάρο και τα γειτονικά νησάκια είναι μαγευτική.
Η χώρα της Αντιπάρου δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από την παραδοσιακή κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική. Παλιά σπίτια «συνδιαλέγονται» με νεότερα κτίσματα, λουλουδισμένες αυλές, λευκά σπιτάκια με μπλε πορτοπαράθυρα και ασβεστωμένα σοκάκια είναι μερικά από τα στοιχεία που συνθέτουν το κάδρο.
Το σπήλαιο
Στο κέντρο της Αντιπάρου βρίσκεται ένα από τα αρχαιότερα και βαθύτερα σπήλαια των Βαλκανίων. Γνωστό από παλιά ως Καταφύγι, υπήρξε καταφύγιο σε δύσκολες εποχές, καθώς εκεί κρύφτηκαν οι Μακεδόνες που συνωμότησαν κατά του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Στον μεγαλοπρεπή σταλαγμίτη της εισόδου σωζόταν μέχρι τον περασμένο αιώνα η επιγραφή: «Επί Κρίτωνος οίδε ήλθον Μένανδρος, Σόχαρμος, Μενεκράτης, Αντίπατρος, Ιππομέδων, Αριστέας, Φιλέας, Γόργος, Διογένης, Φιλοκράτης, Ονήσιμος.» Αρκετοί επώνυμοι έχουν επισκεφθεί το σπήλαιο σημαδεύοντας με τις υπογραφές τους … τους εντυπωσιακούς σταλαγμιτικούς σχηματισμούς. Ανάμεσά τους ο βασιλιάς Όθωνας με την Αμαλία, ο πρεσβευτής της Γαλλίας στην Κωνσταντινούπολη μαρκήσιος Νουαντέλ ο Πάριος ποιητής Αρχίλοχος, αλλά και πολλοί ανώνυμοι ταξιδιώτες….
Ο Μαρκήσιος θαυμάζει και λεηλατεί
Το εσωτερικό του σπηλαίου ανακάλυψε το 1673 ο Γάλλος πρέσβης στην Κωνσταντινούπολη μαρκήσιος Νουαντέλ, φιλοξενούμενος του διαβόητου πειρατή Ντανιέλ, ο οποίος ταξίδευε στα ελληνικά νησιά με σκοπό τη συλλογή αρχαιολογικών ευρημάτων. Ο Γάλλος πρέσβης κατευθύνθηκε στον λόφο του Αϊ-Γιάννη με συνοδεία 500 ατόμων που την αποτελούσαν ζωγράφοι, σχεδιαστές, κτίστες, Ιησουΐτες, Καπουτσίνοι, Τούρκοι και πειρατές, με την πληροφορία ότι εκεί υπήρχε ένα πολύτιμο κολοσσιαίο άγαλμα. Ωστόσο, όταν έφτασε στην είσοδο του σπηλαίου Παραμονή Χριστουγέννων, ανακάλυψε με απογοήτευση ότι δεν υπήρχε άγαλμα, αλλά ένας τεράστιος σταλαγμίτης. Τότε έβαλε τους άνδρες του να τον κατεβάσουν με σκοινιά στο βάθος του σπηλαίου και στο φως των λαμπάδων και των φαναριών είδε ένα από τα ασύλληπτα θαύματα της φύσης. Αμέσως πήρε την απόφαση να τελεστεί η θεία λειτουργία των Χριστουγέννων πάνω στον τεράστιο σταλαγμίτη με περιφέρεια 18 μέτρων και ύψος 8 μέτρα, που από τότε ονομάστηκε «Αγία Τράπεζα». Στον σταλαγμίτη που χρησίμευσε ως Αγία Τράπεζα χαράχτηκε η επιγραφή: HIC IPSE CHRISTUS ADFUIT RJUS NATALI DIE MEDIA NOCTE CELEBRATO MDCLXXIII («Εδώ ο Χριστός γιόρτασε τα μεσάνυχτα των Χριστουγέννων 1673.»)
Αυτή ήταν και η πρώτη μεγάλη σύληση του σπηλαίου. Αργότερα, κατά την περίοδο της ρωσικής κυριαρχίας στο νησί( 1770 – 1774), το σπήλαιο υπόκειται σε δεύτερη μεγάλη σύληση. Οι σταλακτίτες και σταλαγμίτες που αποσπάστηκαν στολίζουν σήμερα τις προθήκες του μουσείου Ερμιτάζ στην Αγία Πετρούπολη. Ακολούθησαν οι Γερμανοί, κατά τη διάρκεια της Κατοχής, οι οποίοι με τη σειρά τους κατέστρεψαν μεγάλο τμήμα του φυσικού διάκοσμου.
Ο αρχαιολογικός θησαυρός στη νησίδα Σαλιαγκός
Στην είσοδό του σπηλαίου, πάνω στους βράχους, στέκεται το επιβλητικό εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννη του Σπηλιώτη του 18ου αιώνα, που έχει στο εσωτερικό του αξιόλογες αγιογραφίες. Το εκκλησάκι επικοινωνεί εσωτερικά με το μικρότερο και παλαιότερο εκκλησάκι της Ζωοδόχου Πηγής. Μισό χιλιόμετρο από το λιμανάκι της Αντίπαρου, στη νησίδα Σαλιαγκός που έχει πλάτος μόλις 50μ. και μήκος 100μ., βρίσκεται ο αρχαιότερος οικισμός των Κυκλάδων. Οι ανασκαφές στην περιοχή φέρνουν στο φως πολλά αρχαιολογικά ευρήματα που μαρτυρούν ανθρώπινα ίχνη από τον 5 αι. π.Χ. Ανάμεσά τους, κουτάλια φτιαγμένα από όστρακα μυδιού, εργαλεία από κόκαλα ζώων και η «Χοντρή γυναίκα του Σάλιαγκου», το αρχαιότερο μαρμάρινο αγαλματίδιο που έχει βρεθεί στις Κυκλάδες.
Οι παραλίες
Διάσημη είναι και η παραλία του Σωρού, ενώ στις Ψαραλυκές βρίσκονται οι τρεις οργανωμένες παραλίες του νησιού. Ανατολικά βρίσκονται οι παραλίες της Παναγίας και τα Γλυφά με τα κρυστάλλινα νερά και το Απάντημα, μια μικρή αλλά ωραία αμμουδιά. Στον απόμερο κλειστό όρμο της Φανερωμένης ξεχωρίζει πάνω στον βράχο το ομώνυμο ολόλευκο ξωκλήσι, με την τοποθεσία να αποπνέει μια πρωτόγονη γοητεία. Τέλος απέναντι απ” το ακρωτήρι Βορινό, υπάρχει το νησάκι Διπλό, όπου κανείς μπορεί πάει με τα πόδια καθώς το βάθος της θάλασσας ανάμεσα στην ακτή και το Διπλό, είναι μισό μέτρο. Στην περιοχή βόρεια του οικισμού δραστηριοποιείται ένα από τα πιο παλιά και οργανωμένα κάμπινγκ των Κυκλάδων με αποκλειστική πρόσβαση στις αμμώδεις παραλίες. Νότια θα απολαύσετε βουτιές στις παραλίες του οικισμού Αγίου Γεωργίου….
Πηγη: http://www.mixanitouxronou.gr
