Η μητέρα Γη κλαίει επειδή τα παιδιά της -εμείς- υπερκαταναλώνουν και υπεραντλούν, ενώ ταυτόχρονα μολύνουν ύδατα, στεριά και ατμόσφαιρα.
Η μητέρα Γη κλαίει, επειδή τα παιδιά της χάσανε το μέτρο, την επαφή με τη Φύση κι αγνώμονες συνεχίζουν τις καταστρεπτικές πρακτικές.
Η μητέρα Γη κλαίει επειδή δεν μπορεί να ανανεώσει τις πηγές της, να αποκαταστήσει τις πληγές της, για να θρέψει τα παιδιά της.
Οι παράγοντες που επιβαρύνουν το περιβάλλον, ανατρέπουν αιώνιες ισορροπίες και επηρεάζουν την ποιότητα της ζωής στην Ανατολική Μεσόγειο είναι πολλοί. Με αφορμή την 45η επέτειο της Ημέρας της Γης σας παρουσιάζω τρεις περιπτώσεις που δεν απασχολούν συχνά τα Μ.Μ.Ε.
Πριν προχωρήσετε στην ανάγνωση αναλογιστείτε ποιες είναι οι πηγές της μόλυνσης που σας ενοχλούν στα Χανιά…
Κι αφού καταλήξετε, σκεφθείτε τι μπορεί να κάνετε γι’ αυτό το θέμα…
Ξέπλυμα δεξαμενών
Καθημερινά δεκάδες πετρελαιοφόρα διασχίζουν το Νότιο Κρητικό πέλαγος με κατεύθυνση τον Περσικό Κόλπο μέσω της διώρυγας του Σουέζ.
Τα πλοία αυτά ξεπλύνουν τις δεξαμενές τους, κι άλλα -φορτηγά- καθαρίζουν τα διπύθμενά (σεντίνες) τους στην περιοχή μας, επειδή δεν υπάρχει έλεγχος.
Ερευνες δείχνουν ότι τα πετρελαιοφόρα ρίχνουν στη Μεσόγειο 400.000 τόνους απόβλητα κάθε χρόνο. Σημειώνεται ότι η ποσότητα των αποβλήτων δεν φαίνεται να μειώνεται, επειδή δεν εφαρμόζονται οι κανονισμοί για την προστασία του θαλασσίου περιβάλλοντος.
Αν ήσασταν καπετάνιος πού θα τολμούσατε να κάνετε την παρανομία; Φυσικά εκεί που η παρανομία σας θα ήταν αόρατη. Είναι προφανές ότι ένα κατάλληλο σημείο απόρριψής τους, στην πορεία τους προς το Σουέζ, είναι η θαλάσσια περιοχή νότια της Κρήτης. Αυτοί οι θαλάσσιοι δρόμοι 20 – 60 ναυτικά μίλια ανοικτά της Παλαιόχωρας δεν επιτηρούνται.
Η έλλειψη θαλάσσιας και εναέριας επιτήρησης στο Νότιο Κρητικό πέλαγος επιβεβαιώθηκε από την ανενόχλητη προσέγγιση του σκάφους με τους πρόσφυγες στη Γαύδο.
Η “UNESCO” προειδοποιεί
Η “UNESCO”, ο οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών για τον πολιτισμό, σε εγχειρίδιό του αναφέρει ότι ο ημερήσιος όγκος των αποβλήτων που ρίχνονται στη θάλασσα από την πόλη της Αλεξάνδρειας ισοδυναμούν με την ημερήσια εκροή του ποταμού Νείλου.
Η ποσότητα αυτή είναι 9 εκατομμύρια κυβικά μέτρα την ημέρα, κάθε μέρα. Τα απόβλητα αυτά, τα οποία είναι βασικά χωρίς επεξεργασία προκαλούν υποξικές και ανοξικές συνθήκες στη θαλάσσια περιοχή της Αλεξάνδρειας. Και γιατί άραγε να ανησυχεί η “UNESCO”;
Επειδή όπως αναφέρει, η απουσία οξυγόνου και η απελευθέρωση υδρόθειου καταστρέφει τις αρχαιότητες που βρίσκονται στον πυθμένα της θάλασσας κατά μήκος των ακτών της Αιγύπτου.
Θα ρωτήσει ο καλοπροαίρετος πολίτης πόσο μας επηρεάζει αυτή η μόλυνση που γίνεται 500 χιλιόμετρα μακριά από τις ακτές της Κρήτης;
Απάντηση δεν έχω. Εχω όμως μια εξ ίσου δύσκολη ερώτηση. Πόσο μας επηρέασε η υδρόλυση των χημικών που έγινε σε μία αντίστοιχη απόσταση από την Κρήτη, ανατολικά της Σικελίας;
Σημειώνω ότι στη μία περίπτωση η μόλυνση είναι συνεχής και γίνεται και τώρα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές, ενώ στην άλλη ο κίνδυνος ήταν δυνητικός, αν γινόταν πετυχημένη τρομοκρατική επίθεση στο πλοίο “Cape Ray”.
Απογοητευτικό οικολογικό αποτύπωμα
Το οικολογικό αποτύπωμα είναι ένας τρόπος για να μετρήσουμε τις επιδράσεις της ανθρώπινης δραστηριότητας πάνω στη γη. Δηλαδή το “οικολογικό αποτύπωμα” είναι ένα μέτρο της κατανάλωσης φυσικών πόρων από μία κοινωνία για την κάλυψη των αναγκών της, συγκρίνοντάς τη με τη συνολική δυνατότητα της γης να παράγει και να αναπαράγει αυτούς τους πόρους.
Αν θελήσετε να μετρήσετε το προσωπικό σας αποτύπωμα προετοιμαστείτε να απαντήσετε σε ερωτήσεις για το μέγεθος του σπιτιού σας, τις καταναλωτικές σας συνήθειες, αν τρώτε εισαγόμενα, πόσο κρέας και πόσο ψάρι, για τον λογαριασμό σας της Δ.Ε.Η., πόσο συχνά χρησιμοποιείτε αυτοκίνητο, αεροπλάνο κ.ά. Σε παγκόσμιο επίπεδο το αποτύπωμα είναι 1.5, δηλαδή μας χρειάζεται μιάμιση Γη για να ικανοποιήσει τις ανάγκες μας. Υπάρχει όμως μία ειδοποιός διαφορά “Δεν συμπεριφέρονται όλοι οι λαοί το ίδιο”.
Στο γράφημα η πράσινη γραμμή είναι η αντοχή της Γης σήμερα και η κόκκινη το εθνικό μας οικολογικό αποτύπωμα.
Ελλάδα
Δυστυχώς το εθνικό μας οικολογικό αποτύπωμα δείχνει ότι αν όλοι οι κάτοικοι της Γης ήταν Ελληνες θα χρειαζόμασταν έναν πλανήτη σχεδόν 4 φορές το μέγεθος της Γης για να ζήσουμε.
Συμπέρασμα
Τα ευχολόγια, οι συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας και οι ζωγραφιές των παιδιών δεν είναι αρκετά για ν’ αλλάξουν ριζικά συνήθειες που κατασπαταλούν τους φυσικούς μας πόρους ή μολύνουν το περιβάλλον.
