Οπως θα έχετε διαπιστώσει, το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.Κ. είναι πια μέσα στα πέντε πρώτα θέματα της τοπικής ατζέντας.
“Παίρνει φόρα για ν’ ανέβει κι άλλο”.
Τι ωραία που τα κατάφερνα!
Ετσι, η πολιτική μετουσιώνεται σε ερεβώδη τακτική, όπου καθένας πηγαίνει στην βρύση της κωμοπόλεως και “νίπτει τας χείρας του”.
Δεν φταίω εγώ, φταίει ο Χατζηπετρής και η Μάγια Μελάγια…
Και επειδή στη βρύση της κωμοπόλεως οι άνθρωποι (οι εμβρόντητοι…) κάνουν απλοϊκές ερωτήσεις, ρωτάμε και εμείς: “Ποιου την πολιτική υλοποιεί κατά γράμμα, το Δ.Σ. του Θεάτρου;”
Ποιος επιλέγει πολιτικές, ποιος εκτίθεται πολιτικά, ποιος στο τέλος θα κάνει “ταμείο”;
Υποψιάζομαι, όχι τίποτα Μονεγάσκοι τουρίστες.
Και επειδή πλάκα στην πλάκα, πέρασε η ώρα, ξαναρωτάμε: «Υπό ποια πολιτική ανάγκη ορμώμενος, παρενέβη χθες, δημόσια, ο κ. Γρηγόρης Αρχοντάκης;».
Τι βλέπει ο κ. Αρχοντάκης που… αλληθωρίζουν οι τοπικές ηγεσίες;
Καλά κρασά…