Η πολιτική πρέπει να υπηρετεί την κοινωνία. Η κοινωνία οφείλει να σέβεται την αξιοπρέπεια, τα δικαιώµατα και τις αρχές και ιδέες κάθε µέλους της. Κάθε πολίτης έχει χρέος να τηρεί τους γραπτούς και τους άγραφους νόµους του κοινωνικού συνόλου.
Όλα τα παραπάνω είναι γνωστά από την αρχαιότητα. Και αν ισχύουν, ευηµερούν οι άνθρωποι και θα προκόψουν και οι κοινωνίες τους
Ας προσπαθήσουµε µε λίγα λόγια να δούµε πώς θα µπορούσε να τεθεί σε εφαρµογή το πρώτο εκ των ανωτέρω. Γιατί, όπως είναι γνωστό, εάν έχουµε αυτό, έρχονται στη συνέχεια τα υπόλοιπα µόλις αρχίσει να ξετυλίγεται το κουβάρι.
Ας θεωρήσουµε δεδοµένο ότι η πολιτική είναι κύηµα της δράσης των πολιτικών. Και ότι τα λόγια και οι πράξεις αυτών έχουν αντίκτυπο στην καθηµερινή ζωή όλων µας. Το κουβάρι το τυλιγµένο δεν θα προσέφερε τη βοήθεια ποτέ που το ίδιο έδωσε στο Θησέα µόλις άρχισε να ξεδιπλώνεται από την Αριάδνη.
Έτσι, εάν η παιδεία προέρχεται από µέριµνα ενός εκάστου των πολιτών, η δηµόσια και δωρεάν εκπαίδευση για όλους µε άριστα καταρτισµένους και ανοιχτόµυαλους εκπαιδευτικούς, ισχυρές δοµές και υποδοµές είναι ευθύνη των πολιτικών.
Εάν η εξεύρεση προσοδοφόρου εργασίας είναι ανάγκη του καθενός µας για να εξασφαλίσει τα προς το ζην, οι πολιτικοί έχουν χρέος να εξασφαλίζουν τις καλύτερες εργασιακές συνθήκες και αµοιβές για τους εργαζόµενους που µοχθούν.
Εάν η σωµατική υγεία είναι θέµα προσοχής του καθενός µας, η σωστή, δηµόσια και µε ανθρώπινο προσανατολισµό πρόνοια και περίθαλψη είναι φροντίδα της πολιτικής εξουσίας.
Εάν η εξασφάλιση στέγης είναι δικαίωµα και προτεραιότητα κάθε πολίτη, είναι ευθύνη της πολιτικής ηγεσίας του τόπου να βοηθά και να προστατεύει κάθε νοικοκυριό που αγωνίζεται να στήσει το σπιτικό του.
Εάν η προµήθεια των προς το ζην είναι καθηµερινή ανάγκη κάθε µέλους της κοινωνίας, οι πολιτικοί οφείλουν να το προστατεύουν από την ακρίβεια και την αισχροκέρδεια.
Τέλος, εάν η τήρηση όλων των νόµων είναι ευθύνη όλων ανεξαιρέτως των πολιτών και προϋπόθεση για την αρµονική συµβίωση των µελών ενός κοινωνικού συνόλου στη δηµόσια ζωή τους, η θέσπιση ισχυρών και αδιάβλητων και αδιάφθορων και η εφαρµογή τους χωρίς ευνοιοκρατία νόµων είναι χρέος των πολιτικών ταγών.
Έγραψα παραπάνω πως και πώς όλα τα προαναφερθέντα αν γίνονταν από τους πολιτικούς, θα µπορούσαν να εισέλθουν οι κοινωνίες µας και τα µέλη τους σε τροχιά πραγµατικής υλικοτεχνικής και επιστηµονικής προόδου. Το πιστεύω ακράδαντα και µακάρι αργά ή γρήγορα να έρθουν για όλον τον κόσµο µέρες σαν αυτές και να µην οµοιάζουν τα λόγια τούτα που µόλις διαβάσατε µε ονειροφανταξιά ή ουτοπία…
